Ik blijf wachten..
 

mijn hart versteend
mijn lichaam verstijfd
mijn lichaam is een wrak
door de pijn..

door die woorden
heb ik zoveel medelijden
dat ik niet kan leven
zonder alleen nog maar om jou te geven

medelijden vreet me op
van binnen
alleen nog aandacht voor jou
alleen voor jou..

liefde
medelijden
mijn eigen leven komt op de 2e plaats..
tot jij weer kan leven

en alle liefde terug kan geven
tot dan
huil ik elke nacht
maar ik blijf wachten, ik wacht..

Hihi..en ook hier vind ik m mooi =) T ritme loopt hier en daaralleen niet helemaal gelijk geloof ik?

mwhaa, nee, deze vink nie mooi, het loopt niet lekker en de rijm klinkt geforceerd of klinkt gewoon niet... de boodschap is opzicht wel duidelijk maar ik vind hem gewoon niet mooi, jammer.

Sorry dit gedichtje ligt mij ook niet zo, ik denk dat het komt door de verschillende opbouw van de strofes, hierdoor ontstaat een warboelig geheel (snap je wat ik bedoel?).

Ja, de kwaliteit loop nogal achteruit. Het is jammer, maar ik ben op dit moment niet emotioneel genoeg voor gedichten. Dan is het snel geforceerd en ongevoelig.. snappu?

Ah joh... dan laat je het even rusten totdat je opeens weer een geniale ingeving krijgt :) Het is leuk als een gedicht lukt, maar de één lukt soms gewoon beter dan de andere... *Keep the faith* :D