Fucking down
 

Ik word echt gek lijkt wel. Ik heb een paar weken geleden psychologische test gehad en IQ test. Ik moet nou wachten op de uitslag. Ik zit nou ook ff in de shit want ik ben pas 18 geworden en ik zit niet op school en werk niet en ben dus nu ook niet verzekerd en zit te wachten tot dat ik een bedrag van een instantie elke maand krijg maar dat krijg ik pas als ik in dagtherapie ben, maar ik slik 4 verschillende soorten medicijnen....en nou ben ik bang dat als ze op zijn dat me moeder en stiefvader ze moeten betalen anders krijg ik afkick verschijnselen en dan moet ik het ziekenhuis in das nog duurder....Aan me echte vader heb ik niks. Hij denkt alleen aan zichzelf en liegt alleen maar fucking psychopaat dat het is. Ik ben heel blij dat ik me moeder en stiefvader heb maar binnenkort gaat me zus het huis uit. Ze neemt 2 katten mee waar ik heel erg aan gehecht ben maar die katten kunnen niet zonder elkaar en 1 is van me zus, maar het zit me gewoon dwars, met me zus gaat het redelijk goed gaat met haar vriend wonen, ze koopt allemaal spullen voor der uitset etc. maar dan voel ik me daarna helemaal alleen! Dan zit ik hier met me moeder en nog maar 2 katten wat voor mij vertrouwd is.....me zus is dat weg de dieren haar spullen me vader is weg, we zijn nog geen jaar verhuist dus het is nog allemaal verkennen hiero, me beste vriendin woont een stuk verder op die zie ik zelden vanwege geld, ik voel me dus heel erg eenzaam en een loser want ik ga niet naar school en werk niet en andere wel en daar gaat het goed mee en ik zit maar te wachten tot dat ik de uitslag van me psycho test krijg en geld krijg van de instantie en ik moet wachten op een therapie plek WOUW :D :s :( Soms heb ik echt de behoefte om niet meer verder te gaan. Maar ik ga wel door...Maar het is zo moeilijk zo moeilijk om door een vader zo te zitten zoals ik nu zit! Terwijl ik wel een lieve stiefvader heb maar die heeft toch als eerst voor me moeder gekozen, en me zus voor haar vriendje, en me vader voor andere mensen! Ik voel me zo ontzettend eenzaam! Misschien dat iemand dit herkent...Ik zit nou al 8 jaar in de shit en ben dit echt zo spuugzat is het het 1ne niet is het het ander bah!! Wanneer komt der is een tijd dat ik me rust heb tering hey!
Alvast bedankt voor het lezen.

kus kim

Het zal wel ff wennen zijn als je zus uit huis is en die twee katten waar je zo gehecht aan bent niet meer om je heen zijn. (Mag je geen nieuwe kat? :rolleyes: )

Het lijkt mijn verhaal wel wat je verteld. Niet naar school, geen werk, dagbehandeling moeten volgen etc. Ik heb er voor gekozen om me toch maar weer in te schrijven op een school voor Volwassenonderwijs ipv dagbehandeling te volgen, maar ik denk dat ik toch weer terugval en geen andere keus heb dan hulp te accepteren. Dagbehandeling is vreselijk zwaar en ik vind het super knap als je dat gaat doen! (Moet je daar nog lang op wachten?) Maak je niet druk om die medicijnen, desnoods leen je het geld van je moeder/stiefvader.

Zo te horen heb je nog niet echt de kans gehad om echt contacten met anderen te maken. Misschien dat je aardige mensen ontmoet bij de dagbehandeling. En je bent écht geen loser omdat je niet naar school gaat en niet werkt. Die dagbehandeling is niet voor niks! Je hebt hulp nodig en daar heb je niet voor gekozen, het overkomt je nou eenmaal. Leg je daarbij neer. Zo te horen speelt je vader een grote rol in het hele gebeuren, maar meis zorg ervoor dat je er bovenop komt. Je verdient het om gelukkig te zijn! En er is nog genoeg tijd om je leven op te pakken en er nog iets moois van te maken. Ga ervoor!

Veel liefs,
Magic_STAR

*mega-hug*

*knuf*

Handig, die verwijderknop. (y)

Zeveren doe je maar op Onzin of voor mij part tegen de spiegel,
maar niet hier. :)

ik zit al 16 jaar in de shit, ja wat jij bij je pa heb herken ik bij me ma, voor de rest heb ik geen zin mijn levensverhaal in detail te gaan vertellen

*sterkte*

Het zal idd wel ff wennen zijn als weer alles verandert, succes met je therapie meid!
En tuurlijk ga je door!