Zon en regen
 

De regenboog vormt zich
Steeds meer kleuren zijn te zien
Ik ontwaar ze door steeds langer
te kijken naar dat westen

De bui is niet onaangenaam
De druppels voelen bijna droog
Het komt door de zon die
continu het water snel verdampt

De druppels vallen sneller
De zon doet meer haar best
Geen tijd om een spoor te
trekken op mijn huid

Het is zonnig dat het giet

'Het is zonnig dat het giet'

Briljant. Echt; ik was bang voor de ontknoping moet ik eerlijk toegeven, maar deze slotzin is echt heel erg goed. Verder vind ik je gedicht eigenlijk niet zo sterk; ik vind dat je iets te geforceerd hebt gezocht naar een verwoording voor de beeldspraak met de zon en de regen... op een of andere manier loopt het niet zo vanzelfsprekend; als ik het lees komt het niet geheel over, ik kan het ritme niet zo goed vinden.

Maar ik ben bang dat dat voor het grootste deel aan mij ligt; ik had het al eerder vandaag toen ik een gedicht las... vreemd. Over de inhoud: ik zie een meisje dat hoog in de lucht zit, te kijken naar de steeds breder wordende regenboog. De regen doet haar niets; de zon is zó overheersend dat de druppels droog geworden zijn. Oftewel: een meisje zit heerlijk te denken/dromen, en ziet het positief/zonnig in :). Dat is hoe ik het zie.

Hmm, de eerste strofe vind ik echt heel sterk, de rest van het gedicht zwakt dat een beetje af, misschien kun je de tweede en derde strofe tot een strofe maken? Dat zou het kracht geven denk ik. De eindregel vind ik wel goed.

Wederom: dankjulliewel:)

Ik heb de eindzin al eens eerder in een gedicht: "Mislukte perfectie" gebruikt, dat staat hier ook nog ergens. Ik vond het thema wel wat hebben en heb, net als in mijn andere topic van vandaag, eens geprobeerd zonder rijm een gedicht te schrijven. Halogeen raadde me dat aan, en ik moet zeggen dat ik er minder succes mee boek:D