![]() |
Liefde.
Jij met je literatuur!
De vrouw trekt in één soepele beweging haar slipje uit, duwt mijn hoofd tussen haar benen en zegt:"Hier heb je je literatuur." |
Gefrustreerd? Vast.
Onverzadigd? Zeker. Slecht? :rolleyes: |
Whatever !
|
Ik heb veel gelezen en veel kritiek gegeven, maar hier ga ik verder geen toetsen aan vuil maken :eek:
Grim |
Hmm.
|
Haha. Vet :D
|
Als je een puber bent met de mentale capaciteit van een kleuter is het wel vet ja. :rolleyes:
|
Misschien had je het in een literaire context kunnen plaatsen. Het past zo in een Giphart of een Wolkers of noem maar op, maar op zichzelf is het RUK!
|
Citaat:
Niet het kunstwerkje ansich. |
DAT
is goed. |
Uhuh.. :rolleyes:
|
Niet zo sarcastisch oma.
|
Misschien een tip: Probeer eens wat langer, beter, boeiender en mooier te schrijven :) Hier komt dus geen kritiek op :)
Grim |
Ik geloof dat het een stelling is?
LUH-3417 - (Damn, is geen enkele hoek van mijn leven nog veilig van Gemma? :)) |
Literatuur -> liefde -> sex? :confused:
Of begrijp ik het verkeerd? :o |
Citaat:
Zo ja, ik had het iig niet over jou ;) |
Citaat:
Grim |
Citaat:
|
Nou, literatuur wordt letterlijk gelijkgesteld met een vrouwelijk geslachtsorgaan. Dat is op zich wel interessant. Ik had vorig jaar college van een man die onderzoek deed naar de functie van de zaadlozing in de westerse filosofie en dan voornamelijk het metaforengebruikt. Eén van zijn punten was volgens mij ook dat na 'de dood van de auteur', het moment waarop een tekst gezien werd als een potentieel van erg veel betekenissen, een heleboel lui opstonden die die ideeën vormgaven aan de hand van metaforen die iets met mannelijke orgasmes van doen hadden.
Deze gelijkstelling zou in het verlengde daarvan staan. Als de lezer die betekenis geeft als een zaadcel doordringt in de tekst, dan zou de literatuur inderdaad als een vrouwelijk geslachtsorgaan voorgesteld kunnen worden. Maar omdat dit nogal 'conform de norm' de norm is, denk ik dat er nog een scherpere rand in zit. De 'Jij met je...', de soepel beweging en de 'Hier heb je...' zijn toch elementen van vormgeving die een recalcitrant karakter geven aan de tekst. Bovendien is het gelijkstellen van literatuur aan een geslachtsorgaan an sich al een vreemde stelling. En juist omdat deze gelijkstelling hier op een ambigue wijze in het gezicht geslagen wordt (in drie regels, waarin een slipje soepel glijdt), kan het belachelijke patroon van die orgasme-metaforen opvallen en ontdaan worden van het semi-objectieve karakter dat het zichzelf meegegeven heeft. Maar misschien maak ik er teveel een genderkwestie van. LUH-3417 - Ha, I haven't lost it! |
Citaat:
|
uuuh, ja....... Zinloos in mijn ogen... maar er zijn vast wel mensen die er om kunnen lachen, denk ik.... :| :s
|
Citaat:
(y) lijpe literatuur trouwes :P |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 01:22. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.