rust?
 

rust?

Bladeren dwarrelen neer
op het kussen waar ik slaap.
Eindelijk geen gedachten meer,
verlost van mijzelf

Onder de deken van mijn slaap
droom ik van jou
Waar ik je liefheb, bemin.
Blijf je me trouw?

Zelfs hier
in de wereld van mijn dromen
Heb ik geen rust

Zelfs hier
in de wereld van mijn dromen
Hoe je hem kust

Waarom deed je dat
schoot ik tekort?
Waarom deed je dat
Wij zijn nu klaar.

Bladeren dwarrelen neer
op het kussen waar ik slaap.
Toch die gedachten weer.
Het verwijt aan mijzelf

(y)

woordkeus vind ik mooi, stijl vind ik mooi, metrum loopt niet overal even lekker, ff bijschaafen,

voor de rest niets dan lof


oja en verwijt, van verwijten is met een t ;)

Ik zou er dit van maken:

Waarom deed je dat,
we zijn nu klaar.

Voor het dramatische effect. Verder kan ik er niets aan doen, en ik ben heel normaal verder, maar mijn interpratie van beeldspraak haalde hier toch even een grap met me uit:

'Onder de deken....ik je liefheb, bemin.'
+
'Wij zijn nu klaar.'

Ik vraag me af of het een stiekeme verwijzing is, of dat het gewoon geheel onbewust is.

Een vrij goed gedicht, mijns inziens. De vraagstellingen zijn mooi, en doordat je niet al te expliciet verteld wat de ik-persoon doormaakt komt het erg heftig over (y).

okej ik tweifelde er al aan maar de spellingcontrole gaf bijde mogelijk heden aan en aangezien mijn spellen een ramp is is dat dus verkeerd gegaan

en xineof de woordspeling is onbewust

Jammer, ik had het wel grappig gevonden ;).