Weg
 

Boven al het kleine
wat ik niet meer hoor,
vlieg ik in mijn luchtballon
mijn gedachten door.

Schreeuw maar,
ik hoor je niet.
Ik ga weg
van
wat ik in tranen
liet

De zon gaat
onder
maar ik haal haar
wel in.

Ik vind het een erg lief, droevig gedicht; een mooie sfeer. De laatste strofe vind ik wat abrupt komen, waardoor de twee laatste regels hun uitwerking ietwat missen, denk ik.

De 'brokkelige' stijl spreekt me wel aan, het draagt eveneens veel bij aan die lieve/droevige toon. Het is mooi dat het gedicht hoopvoller wordt in de laatste strofe; dat zet een stukje vastberadenheid. De eerste twee strofen vind ik vooral mooi qua woordgebruik en ritme; ze lezen heerlijk :).

Ik vind die laatste strofe juist goed, goed concluderend en duidelijk positief, het geeft het geheel juist meer inhoud vind ik. Ik heb op het geheel eigenlijk niet zo veel aan te merken. Leuk gedaan, niet spectaculair, maar wel leuk om te lezen :) .