nieuw verhaal (beetje cliché:D)
 

Haj dit is me tweede verhaaltje. Op mijn eerste heb ik veel nuttige kritiek gehad. Deze had ik al geschreven voor ik mijn tweede verhaal had geschreven, maar nog niet gepost en met de kritiek die bij het eerste verhaal werd gegeven heb ik nog niks gedaan (bij dit verhaal).

Ik lees vaak dat jullie niet zo van die cliché verhalen houden. Dit is ook een beetje zo'n verhaal. Ik weet dat ik hier wel veel kritiek op krijg maar ik plaats het hier om te kijken of deze schrijfstijl jullie bevalt. Of het niet té is.

----
Ik herriner me onze eerste ontmoeting. Jou haren, goud glanzend in de zon. Je ogen zo blauw, dat ik er in kon verdrinken. Ik dacht dat je onbereikbaar was. Dat je mij niet wilde. Jij gaf me een witte roos. Blijkbaar dacht jij anders over mij. Steeds vaker spraken we af. Ik herriner me onze eerste zoen, onze eerste aanraking. Zo zacht, zo lief, het leek perfect. En dat was het ook. Jij was mijn ridder op het witte paard. Ik wist zeker dat ik je nooit zou laten gaan. Dat we eeuwig samen konden zijn. En nu lig je hier, onder het zand. De aarde is nog vers. Spoedig zou er een steen met jou naam staan. En daar bovenop mooie bloemen. Ik heb een witte roos op het zand gelegd. Net zo'n roos, als die je mij gaf tijdens onze eerste ontmoeting. Mijn lief ik zal je missen. Ik moet sterk zijn. Bij elke stap in mijn leven zal ik aan je denken. Aan je mooie verleidelijke lach, aan je troostende ogen. De wind blaast mijn haren voor m'n gezicht, maar het maakt me niet uit. Het liefst zou ik hier eeuwig staan. Ik kijk naar de foto op je graf. Opeens wordt het me allemaal te veel. Tranen stromen over mijn wangen. Ik moet weg van jou graf. Waarom nou jij? Waarom niet ik? Ik ren en ik ren. Ik weet niet waarheen. Door mijn tranen heen zie ik zie een boom staan. Daarnaast een schommel. Een grote grasvlakte en ontelbaar veel bloemen. Het komt me bekent voor. Ik kan het niet plaatsen. ik laat me op de grond vallen. Ik sluit mijn ogen. Ze kunnen me je afnemen, maar mijn herrinering aan jou zal altijd blijven bestaan. De gedachte vrolijkt me op, maar al snel besef ik waarom ik hier lig. Dit is onze plek. Onze boom en onze schommel. Ons weiland. Onze bloemen. Hoevaak zijn wij hier niet geweest. Zo betrouwbaar, en toch zo vreemd zonder jou. Ik fluister je naam. Een vlinder vliegt voorbij. Plotseling weet ik het zeker: Jij hebt mij niet verlaten. De vlinder strijkt op mijn hand en ik voel je dichterbij dan ooit.
---
reacties!

herinnering


Het zand zou ik misschien veranderen in aarde. Ik weet niet vind het raar klinken.


Voor de rest een heel mooi stukje hoor.

dank je :)

Allereerst een titel suggestie: Noem het stukje "Herinnering", dan schrijf je dat woord in ieder geval ook nooit meer verkeerd. Ik heb het idee dat dit een gevoelsuiting is en elke zin niet echt overwogen is geplaatst, daarom heeft het een ietwat rommelig karakter. Dat het maakt het tegelijkertijd ook lief en onschuldig; je hebt me toch geraakt met het middenstuk. Het slot vind ik verschrikkelijk, "Dichterbij dan ooit" is natuurlijk al eens eerder gebruikt en hoewel het er wel bij past komt het nogal gestolen op me over. Al met al niet slecht, hier en daar een fout, en verder bijzonder kort.

Correct me if I'm wrong, maar is het niet Puss IN boots?

Ow, nog even een tactische opmerking, ZET NOOIT IN HET ONDERWERP DAT JE VERHAAL CLICHÉ IS!!!
Dank je, anders lezen veel mensen eroverheen ;)

Renard heeft al gemierenneukt dus hoef ik dat niet meer te doen. Dank Renard :)

Grim

okey ik zal het er niet meer boven zetten :D ...

maarum dat van poos IN boots...
nu ik zo zit te denken.... :confused: je kan best wel es gelijk hebben... naja... boeiuh!

xx sharon

IMDB.com and common sense.

"Mike Myers .... Shrek (voice)
Eddie Murphy .... Donkey (voice)
Cameron Diaz .... Princess Fiona (voice)
Julie Andrews .... Queen (voice)
Antonio Banderas .... Puss In Boots (voice)"

Dat wordt een nickchange :D

SHIT! :confused: ... dat kan dus nog niet want ik ben nog geen halfjaar lid! :mad: naja.. daar moeten we met z'n allen dan maar overheen lezen :rolleyes:

xx sharon

Best mooi verhaal, maar cliche ja... :( Mieren neuken hoef ik niet meer, dat het Renard goed gedaan. (y)

Het gevoel komt er in ieder geval wel in over...
Mierenneuken is inderdaad al gedaan, aan die spellingsfouten ergerde ik me wel, ja.
En verder cliché, zoals je al zei.
Toch kwam ik er goed doorheen... dus slecht vind ik het niet.

Het was gelukkig kort. Ik vond er niet veel aan en vond het gevoel niet goed overkomen, omdat je voor deze verhalen (volgens mij dan) een extra goeie schrijfstijl moet hebben qua gevoelens uitleggen.
Ik vond het te oppervlakkig en niet interessant en de spellingsfouten vond ik erg fout. Haal voordat je iets op internet zet, ff alles door de gram. controle van word.

Het idee was ook cliché, maar ik denk dat je zo cliché kan zijn als je wilt, in je idee, als je het maar op een originele manier uitwerkt. Daar probeer ik zelf iig veel gebruik van te maken.

Ik hoop dat het bovenstaande niet te hard overkomt, maar dat je er wat van leert! Groetjes

neej komt niet hard over hoor! igg bedankt!