Sween suicide
 

I’m still breathing
But i’d like to die instead
Things like I’ll never live again
Keep remaining in my head

I’m still living
Living day after day
I’m still wondering,
Do i have to live my life this way?

I’m still crying
Looking at the knife
Will it end this way
Or will i get a change for life

I’m still shivering and crying
Crawling through the night
Dark voices driving me insane
Come on, its only suicide

The birds keep singing
But I’m dead inside
I keep looking
Looking for a place to hide

I’m still searching
I’m a prisoner of vain
I’m still addicted
I’m addicted to pain

I’m still walking
Walking through my life
Come on, look ahead
Don’t look at the knife….


Ja hij is niet zo goed enzo maarre ja soms voelt het gewoon goed om je gevoelens op papier te zetten =]

ik vind het een duidelijk gedicht.

Als dat je gevoelens zijn moet je misschien eens bij een psychiater gaan ofzo.

Tja, ik vind het op de een of andere manier wel mooi...Het is duidelijk...Het doet me denken aan nummer The End Of The World van Skeeter Davis...

:rolleyes: *zucht* Dat zet je er wel een beetje grof neer, vind je zelf ook niet?

De specialist voor psychische aandoeningen kan je erbij helpen je problemen op te lossen. Wil je je opgelucht en beter voelen wees dan vrij er een te bezoeken.

beter?

Je verwoordt je gevoelens heel mooi, vind ik (ik weet hoe je je voelt). Er zijn wel enkele dingetjes waar ik de eerste keer dat ik het las niet aan uit kon in je gedicht en wat kleine foutjes, maar laat me dat niet weerhouden om :nono: te doen naar het sarcasme in De stap naar een psychiater is niet zo simpel als je het wilt laten uitschijnen, hoor. Dat vergt wel moed, hoor (en natuurlijk klinkt het niet ('psychiater') dan denkt je direct "Ik ben toch niet gestoord? Ik ben toch geen psychiatrisch geval??"). Eigenlijk ben je ook niet gestoord omdat je naar een psychiater zou gaan, hoor: het is waarschijnlijk de eerste stap naar een nieuwe kans op een beter leven en zo leer je wel om jezelf een beetje te verzorgen (psychologisch gezien dan).

In ieder geval: veel sterkte, meisje!
Offtopic: (Als je je hart zou willen luchten, mijn PM staat voor iedereen klaar, hoor)

Zo moeilijk is het niet, je doet alsof alleen mensen met ongelooflijk veel moed en kracht een psychiater durven bezoeken.
Misschien zouden haar ouders, haar voogd, haar leraren een psychiater moeten sturen naar haar dan hoeft ze zelf niet gaan. Dan komt hij vanzelf.

Nou ja, ik had mezelf niet zo goed uitgedrukt:
de meesten zeggen niet simpelweg 'Ik ga nu naar de psychiater, want dat is het beste' en stappen de volgende dag/week al naar eentje...
Vaak twijfelen ze, of 'hebben ze de hulp toch niet nodig', zijn ze bang om geconfronteerd te worden met alles,...
Misschien is het wel een mogelijkheid als iemand anders een psychiater erbij haalt, alleen zou ikzelf dan het gevoel hebben dat in mijn vorige post staat: "Ik ben toch niet psychiatrisch gestoord?"

Moest zij haar dit afvragen zou ik zeggen lees maar even je gedicht.

Jeetje.. Hoe weet jij dat nou, of dat ontzettend moeilijk is of niet? Dat verschilt toch per persoon..Lijkt me niet dat jij daar over kunt oordelen..

@ TS; idd heel veel sterkte! :)

leuk dat jij al weet dat ik daar onmogelijk over kan oordelen. Want jij weet natuurlijk dat ik een perfect leventje heb. Ik heb nog nooit naar een psychiater geweest en ik ben nog nooit in contact gekomen met iemand die suicidaal was, en nu dood is.

Het doet er zelf niet toe als het moeilijk is of niet. Het leven is nu eenmaal moeilijk. Wat een mietjes tegenwoordig, het is moeilijk blablabla

Volgens mij kan deze beter naar Psychologie. En niet gemeen bedoeld hoor, maar dit gaat niet meer over het gedicht.