emoties bij muziek
 

moet jij ook soms huilen bij muziek? of krijg je filosofische gedachtes met grote adelaars en de grand canyon bij het horen van ennio morricone?

als ik bv ub40 hoor, moet ik aan de griezelbus denken, want die las ik toen die muziek op stond.


en bij ennio morricone moet ik terugdenken aan toen ik 4 was, en dacht op mn blokfluit ook spaghetti western muziek te kunnen maken.


en als er een puppy d00dgaat in een film en er staar zielige muziek op moet ik ook huilen :(


Hebben jullie ook dit soort ervaringen met muziek?

van emo word ik emo:(

:(

:(

Van metal word ik vet stoer!

bij de Spider Babies moet ik altijd aan sex, geweld, drugs & alcohol denken, omdat die teksten daar over gaan.

dat denk je

maar ondertussen..

het betekend dat Infaustus je wil, Metal ;)

zal ik dan maar een serieuze reactie plaatsen??

ik kan wel een soort van emotioneel worden bij muziek, of in ieder geval heel erg meegesleept, huilen niet, maar tis wel een soort van intens gevoel wat ik er bij kan krijgen

huh

jij niet dan CB???:(

:(

ja, jij bent toch die smoothe limburger met dat Heineken t shirt :bloos: ;) :cool:

oja:cool:

daar moet ik nog een foto van posten, had ik je belooft(y)

maar der staat marihuana, dat weet je toch wel he

daarom wou ik er een foto van ;) darling

Serieus;
Ik koppel emotie zeker aan muziek. Muziek is erg belangrijk voor me, en dat merk ik oa. aan stemmingen die ik krijg van muziek. Een emotie als verdriet waardeer ik niet als ik dit van muziek krijg, de muziek luister ik dus logischerwijs niet. Conclusie, ik beleef muziek intens.

Ik wordt er ook altijd bikkelhard van \m/.

jaja ik zal het doen

maar waarom heb jij eigelijk geen fotoboek hottie??

dan kan ik je fotoboek eens lekker onderspammen;):D

idd, dat heb ik ook.

of dat ik in een bepaalde situatie zit waar ik bepaalde muziek dan 'moet' draaien... maar kan ff geen voorbeeld bedenken.. :o

van trance en r&b word ik heel politiek incorrect

(y)

ja maar jij bent een metalbeer van 2.10 :cool:

Ontopic mensen :)

hehe

ik heb nu eigelijk geen zin om er ál te diep op in te gaan, moe enzo (:() maar het komt er op neer dat ik emoties en muziek wel degelijk koppel, tranentrekkende muziek is voor mij nog heel veel shizzle van jimi hendrix, vooral nummers als the wind cry's mary, bold as love, all along the watchtower en ga zo maar door...

Ik denk dat mensen bepaalde muziek altijd aan een emotionele gebeurtenis linken, en zo emo worden:(

althans zo zie ik dat

ja, van spaanse klapmuziek borrelen met spaanse genen omhoog en word ik nostalgisch (y)

ik ben 1.80 dus scheen mijn lengte menigeen erg tegen te vallen op de meeting

metaldudes komen altijd groter over dan ze zijn, dat weet je toch jan :cool:

iel langharig gespuis met kisten en zwarte broeken en shirts, komt niet echt stoer over.

soms word ik emotioneel van muziek, maar dat komt dan omdat het lied om te janken is.

ik noem een "when you think of me".

:(

:D / :(

time is on my side van the stones doet mij denken aan onstervelijkheid

Nah muziek kan me opzich wel veel doen maar eigenlijk meer in positieve zin dan in negatieve. Ik kan erg blij worden van muziek. En het kan negatieve gevoelens wel versterken, maar niet maken ofzo. Daarnaast vind ik het geweldig als muziek, maar eigenlijk is het eerder een concert, me helemaal overrompeld. Als ik helemaal aan de grond vastgenageld sta en ik er helemaal in op ga ofzo. Dat is gaaf.

Het is voor mij niet onmogelijk om van een klassiek stuk een erectie te krijgen.

Agressie uiten. En dan zijn er idd ook nog bepaalde nummers waardoor ik aan een bepaalde tijd/periode moet denken.

van punk krijg k energie en word k soms agressief ofzo, van ska wordt k vrolijk, van emo emo en van gangstarap een dikke neger met tattoos...

ennum, als je net een bandje kent en je luistert die veel dan moet je later als je t weer es hoort altijd aan die tijd denken...

...emooste nummers die k ken zijn if i die van something corporate en ...but home is nowhere van AFI

voor mij is dit helaas wel onmogelijk... :( :D

Als Schumacher op het podium staat, en het Deutschlandlied van Haydn wordt gedraaid, krijg ik kippevel. Maar meer van de situatie dan alleen van de muziek. Schumi = God.

van gbh krijg ik zin in bier terwijl ik bier niet eens echt heel erg lekker vind.
van sommige nummers van siouxsie moet ik huilen.
van "bite of god" van die form krijg ik zin om een zonnebril op te zetten terwijl het donker is.
en brmc word ik altijd lekker melancholisch van. (y)

euh nee.
takuma sato is de shit. :p

Als iemand hard van die trance gaat draaien word ik lijp.

Sato-san is een agressieve coureur, die de pech heeft praktisch elke race zijn motor op te blazen, en één keer op het podium is gekomen. Sato moet zich eens leren inhouden, dan kan hij bij de grote teams gaan rijden.
Ontkennen dat Michael Schumacher, Jean Todt en Ross Brawn (al jaren) geniaal werk afleveren is onmogelijk :>

formule 1 is al lang niet spannend genoeg meer om er zo offtopic over te gaan :)

Ik moet huilen bij Nine Inch Nails.

aaaahhh (y)

Ik luister alleen muziek waarmee ik m'n complexe emoties kan uiten.

Ja, zoals Shawn Lane en Alan Holdsworth.

frans bauer dus..??

van hardstyle moet ik huilen

als ik insomniac opheb van green day, moet ik denken aan asterix en obeliks

dat is wel heel emo verantwoord

Ontopic:

Van bands als Katatonia en Anathema wil ik nog wel eens lichtelijk melancholisch worden

dat ie zo ontstuimig is vind ik juist gaaf en uiterst vermakelijk. :D toen ie op het podium kwam heb ik feest gevierd.

ik zal niet ontkennen dat schumie goed is heur, maar ik vind em irritant en hij maakt t allemaal zo saai met telkens te winnen.

dacht ik ook ja ;)

Emoties zijn voor mietjes!

Echter ga ik stiekem een klein beetje mee met AmnesJan. Maar Anathema doet het er ook om!