help, ik ben te rustig
 

Mijn sollicitatiegesprekken (voor een stageplek in de zorg) lopen op niks uit, omdat ik te rustig ben:(. Wat kan ik hieraan doen?

Drukker worden? ;)

Of een stageplek zoeken die wel bij je past? (Waar ze dat rustig zijn dus juist waarderen.)

Hoeveel sollicitatiegesprekken heb je al gehad? En wat is 'te rustig'? Gewoon rustig of dat je helemaal niks zegt/doet?

Ik heb twee sollicitatiegesprekken gehad, maar aangezien het moeilijk is om sowieso een stageplek te vinden :s . Het is niet zo dat ik niks zeg, maar ik ben wel te rustig...Dit komt oa door de zenuwen en het idee dat er op me wordt gelet. Ook weet ik nooit goed wat ze nou precies willen horen:S.

als je d'r nou al 10 gehad had :p
Niet iedereen kunnen ze nu eenmaal tegelijk aan een stageplek helpen! :) Ik denk dat zoveel mensen de eerste keren dat ze ergens naar solliciteren worden afgewezen :)

Misschien kwam je inderdaad wat zenuwachtig over, maar dat zal naarmate je meer solicitatie gesprekken hebt gehad wel minder worden :) En dan word je vanzelf drukker en zeg je gewoon wat jij vindt ipv wat zij willen horen. (er vanuit gaande dat dat dicht bij elkaar ligt ;))

Hoeveel gesprekken hebben mensen uit je klas gehad voor ze een stageplek hebben? Misschien kan je er sowieso met hun over praten, hoe zij zo iets aanpakken? En/of een sollicitatietraining volgen? En/of bij een sollicitatiegesprek misschien wel aangeven dat je rustig bent omdat je een wat zenuwachtig bent oid? Die mensen die zo'n gesprek leiden zullen dat vast wel snappen.

Wat ze willen horen kun je toch nooit van te voren weten, dat verschilt ook weer erg per stageplaats, denk ik. Ik zou gewoon zeggen wat jij wilt zeggen.

Doe bij je volgende sollicitatie eens iets drukker, niet veel drukker. Maar zorg dat je zeker overkomt.
Verder gewoon zeggen wat jíj wil zeggen, niet proberen te zeggen wat zíj willen horen. Mijn moeder is een kei in solliciteren doordat ze altijd heel stevig in haar schoenen staat; ze vraagt wat ze wil weten, komt op voor zichzelf en zegt wat ze vindt. Ze werkt ook in de zorg, en mensen weten dat altijd enorm van haar te waarderen. Doe dus een beetje zoals mijn moeder; zeg wat je wil zeggen, zeg het zeker en laat niet over je heen lopen.

Je moet niet drukker, maar gemotiveerder overkomen. Motivatie, motivatie, motivatie! Dat telt. Wees verder assertief - wat niet veel meer wil zeggen, dan dat je twee vragen stelt: een over het verdere verloop van de sollicitatieprocedure en een over het werk dat je gaat doen.

Werk verder aan je houding. Dat wil zeggen: rug recht (zekerheid), hoofd schuin (lijkt geïnteresseerd), niet wiebelen (anders zenuwachtig), kijk de interviewer aan (geïnteresseerd), lach (vriendelijkheid), spreek duidelijk (zekerheid), armen en benen niet gekruisd (anders een gesloten houding), et cet., et cet.

:) (y)
edit: armen losjes op je schoot of ontspannen op de armleuningen (komt ontspannen over), beetje houding van de ander kopiëren (gevoel dat jullie op dezelfde golflengte zitten), met handgebaren kun je je woorden ondersteunen (ontspannen), niet constant onaangebroken aankijken (anders irritant), af en toe knikken met je hoofd (teken dat je luistert) etc.

Deze dingen kunnen je helpen ontspannen over te komen (je hoeft niet hartstikke ontspannen te zíjn, als je er eenmaal werkt voel je je toch wel meer op je gemak). Verder lijk je minder rustig als je beweegt. En dan niet gaan schuiven of trommelen, maar wat handgebaren, knikken en zo :)

gewoon iets spontaner over komen, je aanpassen aan degene die voor je zit, ze kijken natuurlijk ook of je wel in een groep past..

ik heb eigenlijk het idee dat te rustig zijn nergens erg is. het lijkt me eerder dat ze het vervelender vinden als je druk bent.
ik weet trouwens niet of je jezelf beter moet voordoen als je bent. wees jezelf gewoon :) en dan zal het best lukken.
en het is toch vrij normaal dat als je op sollicitatiegesprek gaat, dat je dan wat zenuwachtig bent :)?

Rustig is niet snel erg, te rustig kan dat wel zijn. Het ligt ook wel heel erg aan wat je wilt doen, denk ik. Maar in de zorg is rustig zijn, denk ik, idd eerder een voordeel dan een nadeel.