jonger dan ik ben?
 

Ik heb heel vaak het gevoel dat ik echt langzaam opgroei, en dat de andere jongens, laat staan de meisjes, veel ouder zijn dan ik, volwassener, of in ieder geval minder kinderlijk dan ikzelf. Niet direct volwassen, maar gewoon. Pubers. Ik speel het liefste met een vriend van mij, die is 12, net geworden dus een leeftijdsverschil van 3.5 jaar. En ik speel ook nog echt. Loop ik nou achter of herkennen meer mensen dit? Ik voel me gewoon nog een jochie uit de brugklas...

Ik herken het niet bij mezelf, wel bij anderen. Zie mensen ook met jongere mensen spelen. Of sommigen die denken dat ze al heel oud zijn en zuipen en uitgaan bij het leven en dat nog helemaal niet horen te doen (vanuit een algemeen maatschappelijk oogpunt, niet mijn eigen mening).

Maar even een vraag: Zie je dat als probleem?

Meisjes zijn vaak eerder met 'ouder worden', dat je 'achterloopt' bij meisjes van 15 is dus logisch. Sowieso verschilt het erg per persoon, de één is er vroeg mee, de ander laat. 'k zou me niet teveel zorgen maken. Tenzij je het liefst met een rammelaar speelt en TikTak kijkt, dan zou ik toch gaan twijfelen. ('t klinkt misschien lachwekkend, maar ik meen het wel. ;))

*grinnikt* Nou nee TikTak kijk ik nou ook weerniet. Ik zie het wel een beetje als een probleem, dat wel. En ik vergelijk me niet met meisjes want dat weet ik. jongens groeien gewoon wat langzamer. Maar ik loop ook achter bij de jongens van mijn klas, zo te horen. Ik speel het liefste gewoon.... voetballen, lummelen, basketbal, en veel spelen op het klimrek, knikkeren. Dat zie ik echt maar weinig derdeklassers nog doen... de jongens net zo min als de meisjes.

Volgens mij heb je gewoon een speels karakter. Als je er niet bij stilstaat groeit alles met de tijd mee. Zo heb ik afgelopen week pas koffie leren drinken ;)

Heb ik hier ook wel eens, dat je mensen van 15/16 naar debiele kinderseries ziet kijken (net TikTak ontgroeid :nono: en overgestapt naar Pokémon-achtige cartoons). Volgens mij hangt je volwassenheid niet enkel vast aan jezelf, maar ook aan je omgeving: als je tussen volwassen mensen leeft, zal je zelf ook sneller volwassen worden (als je je niet verzet tegen de wereld van de volwassenen). Bij mezelf voel ik soms ook wel, dat hoewel anderen kindser zijn ze beter in staat zijn om volwassen relaties op te bouwen dan ikzelf en dan voel ik me ook wel een klein kind, dat ik nog helemaal niet klaar ben.
Op dat leeftijdsverschil, moet je je niet blind staren; ik ga ook nog wel om met mensen die jaren jonger zijn dan ik. Neem het leven zoals het is, wat bereik je er meer mee als je nu je vriend in de steek zou laten om jezelf 'volwassen' te kunnen noemen?

Jongen, wees blij dat je nog kan spelen. Je hebt nog genoeg tijd om serieus te doen. ;)

Daarbij weet je je schriftelijk beter te uiten dan de meeste vijftienjarigen en is knikkeren heerlijk.

Iemand die hier een serieus topic opent is nou niet bepaald kinderachtig hoor, dat is heel volwassen. (y)

Idd. :D :)

Dat je hier over nadenkt, is denk ik al een bewijs dat je op zich wel gewoon 15 (of ouder ;)) bent. Ik denk dat het idd meer te maken heeft met hoe/wie je bent dan met je leeftijd. 'k denk dat de vraag "Zie je dat als probleem?" idd belangrijk is. Zolang jij het niet als probleem ziet, is er denk ik ook niet echt een probleem. Doe wat je leuk vindt, geniet ervan, je verplicht volwassen gedragen kun je nog lang genoeg.

En vooral voor jongens een voordeel: dingen als voetbal en basketbal mag je altijd blijven doen. ;)

Het probleem is dat het norm is (denk ik) dat je op je 15e niet meer knikkert of in het klimrek speelt. Ik denk dat jij het daarom een probleem vindt. Jij laat je alleeen niet door die norm misleiden en doet gewoon waar je zelf zin in hebt. Het is dus niet eens zo zeer raar maar het wordt door de omgeving als raar gezien. Tegenwoordig moet je als je een jongen van 15 bent zuipen, verkering hebben enz...

Ik heb gisteren nog op de wipwap en op de schommels gezeten met twee vrienden van me, 21 en 20 zijn ze. Het is niet abnormaal hoor :D

Ik vind het soms ook heerlijk om even te schommelen, of in het kinderbadje te spelen hoor :D

(dit is serieus) :cool:

Duh. :)

Ik heb ook lang gespeeld. Met zo'n poppetjes voor kleine kindjes en zo'n huisjes en zo. Gewoon ze laten mijn les opzeggen en al zo'n super typische kinderspelen.
Ik vind er niets ergs aan dat ik dat zo lang gedaan had, mijn vader vond me wel wat abnormaal, maar heeft dit pas achteraf gezegd, aangezien hij zag dat ik me er mee amuseerde.

'k Heb dan ook nog twee jongere zussen, waar ik ook lang mee gespeeld heb en vanochtend heb ik nog geschilderd met een (bijna-)zusje van me en 't was echt super. 't Meisje is vier jaar en we hebben ons doodgeamuseerd door lekker onze handen te beschilderen en te stempelen. 't Kind uithangen blijft leuk, hoe oud je ook bent.

Oh ja, nog iets!

't Is niet omdat je op het ene vlak nog 'kinderlijk' bent dat je daarom op de ander vlakken ook zou achterhuppelen. ;)

Als je nou nog met autootjes speelde zou ik denken: ... :| ...
Maar dit is toch wel ff wat anders..
Voetbal en basketbal zijn gewoon sporten, en bijna iedereen doet wel aan sport toch??
En als je zin hebt om te knikkeren of te lummelen moet je dat gewoon doen, dat zegt verder niks over wat voor een persoon jij bent, behalve dan jezelf :p

Ach joh, dat kan toch, niks mis meer hoor. Er zijn veel meer jongens zoals jij, het enige verschil met hen is, is dat jij er (hier) openlijk voor uit durft te komen. Geniet ervan, voordat je het weet verander je en zou je nog willen dat je gewoon kon spelen...

Wat je noemt zijn vooral spelletjes waar je behoorlijk wat energie voor nodig hebt (basketbal, voetbal, klimrek...) Heb je niet gewoon veel energie? Ja, logisch dat dat eruit moet en je graag een eindje achter een bal aan rent.

En als dat het niet is: dan geef ik het op en ga ik Beugelbekkie kijken. ;)

ik herken het ook, andere zeggen het ook, mja ik zie t probleem er niet van in, ze denken toch als ze me al zien dat ik 15 ben :S dus tja ach

Jij bent gewoon een laatbloeier. Niets om je zorgen over te maken hoor. Geniet nog maar even lekker van het kind zijn. Volwassen worden kun je nog bijna je hele leven.

Ik heb precies het tegenovergestelde.. Ik voel me vaak veel ouder dan ik ben, en ga dan ook veel om met oudere mensen (die soms wel 6 jaar met mij verschillen)..Maar maak je geen zorgen, ga lekker door met waar je mee bezig bent.. Volwassen word je toch wel :)

Ach wat maak het uit. Ik speel ook vaak echt. Heb ook een vriendin van 12 op de manege hoor niks ergs aan. Ok op school heb ik wel vriendinnen van me eigen leeftijd. Maar sommige de oudere kinderen op me manege hebben echt van die kapsones. Als je bijvoorbeeld 30 ben en een vriend heb van 26 gaan ze toch ook niet zeggen wat is dat voor kinderachtig gedoe. Dus gewoon niks van aantrekken. :cool:

Ik kan je verzekeren dat je je wat dat betreft geen zorgen hoeft te maken :D

Ik denk dat het feit dat je hier zo over nadenkt aangeeft dat er niet echt iets mis is met je. Het zal wel wat weggroeien, en de een kan best wat speelser zijn dan de ander.