Godvergeten sigaret (verhaaltje)
 

Ik zit bij het licht van een oude schemerlamp, naar het beeldscherm van mijn computer te staren. Met een zwierig gebaar klap ik mijn zippo open en steek ik een Marlboro Medium aan. Eigenlijk heet het niet meer zo. Medium en Light zijn verboden van de pakjes omdat het zou aangeven minder schadelijk te zijn. Ironisch, want het is algemeen bekent dat light je longen sneller beschadigt dan normaal. Ik inhaleer diep en besef me ten volste wat een genot dit is. Als mijn longen vol zijn houd ik even m'n adem in alvorens de rook in een lange adem uit te blazen. De blauwe mist blijft rond de lamp hangen en het zompige kamertje lijkt nog zompiger. Als de sigaret half op is begin ik mijn routine. De rook is wat zwaarder als het brandende puntje dichter bij het filter komt. Ik zuig de rook mijn mond in en laat het er langzaam weer uit stromen. Via mijn neus adem ik het weer in. Waterval. Wat een schitterende naam is dat toch.
Als ik opnieuw heb geinhaleerd tuit ik mijn lippen en open ik mijn mond. Ik laat wat rook mijn keel uitkomen en zonder verder uit te ademen klap ik mijn kaak dicht. Een perfect rondje speert richting het beeldscherm. Het is een prachtig gezicht. De rook draait om zijn eigen as heen, met een raar soort vacuüm in het midden. Ik heb er lang over gedaan het te leren. Nu heb ik het zelfs zo goed onder de knie dat ik er ook een nonchalante blik bij kan trekken. Onweerstaanbaar, voor de dames.
Als de brandende tabak bij het het papieren randje vóór de filter is aangekomen (eerst stond er Medium, nu alleen Marlboro) neem ik mijn laatste hijs. De extreem hete rook doet het filter bezwijken onder de lichte druk van mijn vingers en er verschijnen twee deukjes aan weerszijden. Terwijl ik snel uitadem gaat de sigaret richting overvolle asbak. Ik druk hem uit en brand mijn wijsvinger.
Godvergeten sigaret.

ik ben al meer dan een half jaar gestopt met roken, en vind het spijtig dat ik nooit geleerd heb kringetjes te blazen... en nu is het te laat :)


'k vind 't wel leuk geschreven, eigenlijk :)

hehe goedzo! (y)
ben al meerdere keren (een beetje) gestopt, maar het komt er nooit echt van. ik geniet er gewoon teveel van :(

Ik vind het ook wel leuk geschreven :)

En (PiTT) je moet gewoon een eigenwijze vriendin, die altijd haar zin moet hebben, zoeken en dan laten weten dat je wilt stoppen, zo is het mijn vriend ook gelukt :) Hij wilde alleen maar doorgaan, omdat hij zich klote voelde door de ruzies en nu is hij er helemaal vanaf, hij vindt het zelfs smerig :D

hehe goed plan :) mooie bijwerking is dat ik dan ook meteen weer een vriendinnetje heb :D;) Ik had tegen me vorige vriendinnetje wel gezegd dat ze me moest slaan als ik nog een sigaret zou roken, maar dat deed ze niet :|

me == mijn, want 'me sigaret' klinkt een beetje lomp, en die toon houd je verder in je verhaal niet aan. Dus ik denk dat dit niet de bedoeling was...?

En god, ik heb ook nog zulke stukjes geschreven. Ik zou ze eigenlijk nog steeds moeten schrijven. Ik ben zelf namelijk met een detective verhaal bezig, wat echt alles behalve richting heeft, dus waar ik nog steeds niet aan verder kan schrijven. Eens kijken of ik een vergelijkbaar stukje kan vinden.

Dit kan namelijk zompiger, 'blauwer' geschreven worden vind ik... muhaha...

Netjes PiTT, goed geschreven, leuk, alleen bij zoiets is aandikken altijd een optie ;)

dat einde :D heerlijk herkenbaar (y)

thenks, heb et meteen veranderd. je hebt gelijk met dat aandikken, maar daar ben ik nooit zo goed in. ik heb het stukje gisternacht geschreven terwijl ik achter me pc zat en ontzettend zin had in een sigaret :) maar een beetje vlug geschreven alhoewel het juist niet de bedoeling is dat terug te zien in de tekst.

hehe :D

Ik vind 'm wel cool.

doet me denken aan... euhm,
Ozark Henry - This Is All I Have.

Hehe, hip verhaal! :D

Grim

Ik zou het wel doen hoor, als mijn vriendje er echt om zou vragen :P

knap dat je zo'n simpele actie als het roken van een sigaret tot aan het einde boeiend kan houden! (y)

thanks :o
zegt ook veel over de daad zelf hoor, roken is best een symbolisch iets eigenlijk. je straalt er vaak toch iets mee uit... maar tis per persoon een beetje verschillend wat (verlegenheid, stoer, macho, aso, intellectueel enz.). slaat alleen niet erg op me verhaaltje :)

je wil Herman Brusselmans zijn.

Daarvoor gebruikt hij niet genoeg klote-, kut- en verdomme/verdomse.

Je schrijfstijl is aardig en dit korte stukje (ik durf het eigenlijk geen verhaal te noemen) neemt je op een rustige manier mee op een reisje door de psyche van een roker. Echt interessant wordt het eigenlijk nooit, het blijft gewoontjes maar dat komt ook doordat het zo kort is.

das grappig, want mijn broer is enorm fan van herman brusselmans, maar ik heb nog nooit wat van em gelezen!
thanks iig :D

Mooi geschreven, wel erg veel reclame...
*Zucht..* je weet het mensen wel moeilijk te maken hoor...
Anki

(y)

Wat een filosofisch verhaal over enkel en alleen een siggaret, wist niet dat dat kon, hihi ;)!

Leuk verhaaltje, grappig om te lezen. Volgens mij zou jij heel goed colums kunnen schrijven, ik weet niet waarom ik dat denk, maar dat dacht ik gewoon toen ik het las (??)!

thanks, :) misschien moet je ook ff "mijn 16e verjaardag" lezen die staat hier iets onder. dat is min of meer een column/verhaal. heeft ook nog in een soort schoolkrantje gestaan. doeg

Leuk stukje. Niet speciaal ofzo, maar wel leuk in al zijn simpelheid.
Inderdaad best knap hoe je over zoiets simpels zo'n stukje kan typen. Vind ik behoorlijk knap! (y)