momentopname van een kluizenaar
 

een keer iets anders :




Ik ben er niet
Want ik ben al hier

Mijn moeder vergeet mij
Omdat ik haar vergeet

Mijn vader is er wel
Maar ik bereik hem niet

Mijn tranen zijn er niet
Want ik heb ze niet

Ik loop op herinneringen
Ik loop op het verleden

Ik ren over periodes
En ik koester de momenten

Ik grijp naar takken
Maar ik mis ze allemaal

De inhoud spreekt me aan, maar ik hou niet zo van de vorm :).

En persoonlijk zou ik wat minder met ik zijn begonnen, ik begin liever met het werkwoord dan, dat ik dat ben is dan vanzelf wel duidelijk. Maar dat terzijde.

hm, t heef t wel wat, gewoon duidelijk en down to earth. je begin en eind vind ik sterk, komt leuk over.

De slotstrofe vind ik erg sterk, er zit een duidelijk spanningsboog in je gedicht (y). Ik vind het vooral een mooi gedicht over het beeld wat iemand van de werkelijkheid heeft - de eigenlijk werkelijkheid. Dat het over herinneringen gaat die eigenlijk ongrijpbaar/niet tastbaar zijn, zoals je in de laatste strofe vertelt, spreekt me erg aan. Ik denk dan ook dat er nog veel meer achter deze paar woorden zit.

Vooral de titel spreekt me aan; ik vind het mooi dat je zo'n lange titel gekozen hebt voor deze vorm; die is heel kort/beknopt, terwijl de titel wat uitgebreider is (y).