Ik mis u
 

Ik mis u

En ik mis u,
Ik mis u als mijn
eigen lijf en leden
die troosteloos zijn
zonder uw aanwezigheid
in de ad'ren naar
mijn hart.
En gij die het weet, laat
mij achter in
het verdriet
dat zich als geluk
verhult.
En gij...

De beschuldigingen
ten spijt,
mis ik u,
waar zijt gij
en waarom
niet hier?



Ik heb zenuwen. Mijn ouders zitten nu in t vliegtuig naar Malta en vanavond komt iemand die nog steeds de wereld voor me is, maar ik niet meer voor hem. Dus ik post maar wat. 15 april 2003.

Offtopic: 15 april is mijn verjaardag :)
Het begin heeft wat de stijl van ABN, een Belgische hip-hop groep, en dan vooral hun twee meest dieptrieste nummers ('Ex-liefdadigheid' en 'Tweezaamheid'). Ze gaan over hetzelfde als je gedicht en misschien de soort woorden die het ook doen, al kan ik er niet echt mijn vinger opleggen.
Wat verder die "ad'ren" is voor mij een stukje uit het Belgische volkslied, en dat (zowel het volkslied en de keuze voor dat weglatingsteken) vind ik niet zo 'mooi'.

De tweede strofe is wel mooi, heel simpel alles wat in je opkwam rustig op papier. Het is niet zoals veel andere gedichten met eerder woede en frustraties door het verlies maar wel rustig verdriet en misschien ook wel een beetje frustatie.
In het totaal wel goed, zou ik zeggen :)

[edit] het Belgisch Volkslied was al een link, ABN is er nu ook eentje. ZElf vind ik de teksten van ABN wel goed, vaak gekke woorden die ze gebruiken of vreemde metaforen etc. maar zeer leuk om naar te luisteren!

Ik sluit me aan bij ILUsion, ondanks dat ik niet al te goed bekend ben met het belgische volkslied en de rapgroep ABN.

De oprechte eenvoud van dit gedicht spreekt me aan; ik vind het niet heel bijzonder qua taalgebruik of ritme, maar ik wordt er zeker wel door geraakt, en ik denk dat dat nog het belangrijkste is.

Ik vind het door al die afbrekingen eigenlijk totaal niet meer te volgen. Daardoor komt ook het gevoel niet naar boven. Ik vindt er ook niet zoveel ritme in.

:|

*sigh*

het afbreken is een kwestie van schrijven, smaak en nadruk leggen. Velen kunnen er niet tegen, maar velen zitten zelfs nog vast in het patroon dat een gedicht ritme of rijm moet hebben, anders is het nix. Ze zouden op school eens iets anders moeten geven.

Er zit trouwens geen ritme in, dus dan kun je lang zoeken.

*snik* ik weet maar al te goed hoe het is om iets te missen...

maar serieus... ik vind het een lief gedicht :)

In elk gedicht zit ritme, maar niet noodzakelijk een metrum!
Metrum is wat velen als een vaste gedichtvorm zien (bv. jambes, trocheeën, ...) en in veel gedichten valt wel zoiets te leggen maar dan krijg je zo'n gekke uitspraak van alles. Ritme daarentegen is enerzijds universeel taalgebonden want elke taal heeft een bepaald ritme en daarnaast is ritme ook voor een stuk persoonlijk: hoe je zelf het gedicht leest met je eigen klemtonen.
Zelf vind ik dat er wel degelijk een (goed) ritme in zit, en je hebt ook gedichten met een slechter ritme omdat soms verkeerde woorden worden gekozen wat voor van die lange zinnen zorgt en je onmogelijk in een poëtische vorm kunt gieten.

Je ritme valt meestal niet samen met de verzen maar dat hoeft voor mij niet: die regeleindes streelt het oog en geeft betekenis/gevoel aan alles; je moet zelf ritme geven aan het gedicht...

En op school geven ze metrum en dergelijke juist omdat iedereen dat ritme anders aanvoelt en je dus moeilijk tot een verenigde conclusie over een gedicht zou komen

god je eerste afbreekgedicht dat ik werkelijkwaar een prachtige opbouw vind hebben,

een wonder :D

Heb je mn rijmgedicht dan nog niet gezien? Speciaal voor de afvalligen gepost :P.