De moeilijkste keus van mijn leven
 

De moeilijkste keus van mijn leven


Wat moet ik doen? Waar zal ik beginnen?
Het houd niet op, die pijn die ik voel van binnen
De keuze is haast onmogelijk
Maar de pijn is ondraagelijk

De keus tussen mezelf of de liefde van mn leven
De keus tussen alleen zijn of de liefde delen
De keus voor verantwoordelijkheid die ik nog niet? wil
De kans van spijt door de verkeerde keus maakt me stil

We passen zo goed bij elkaar
Er is helaas alleen 1 maar
Ik voel me gevangen door de situatie
Dit is een veel te moeilijke relatie

Wat moet ik doen? Laat ik jou gaan?
Kies ik voor mezelf, laat ik jou staan?
Ga ik voor jou en voor het kind?
Of laat ik de liefde verwaaien, met de wind...

Hmm, vind het meer een gedicht voor psych, voor mij te veel op inhoud geschreven.

Ik sluit me aan bij lovetear; ik vind het meer een 'afvraging' dan een gedicht om het dichten. Natuurlijk is een belangrijk onderdeel van het dichten vaak om iets van je af te schrijven, maar dit gedicht lijkt inderdaad meer om de inhoud te zijn geschreven. Ik vind het geen slecht gedicht, maar je verwoording lijkt mij wat te expliciet en de rijm wat te gedwongen.