Ridderlijke hallucinatie
 

Langzaam zakte ik weg in waanzin. Ik wilde het niet, natuurlijk niet. Wie wel? Toen gebeurde het. De muur waar ik naar staarde veranderde in een kasteel. De zon scheen. Dat kon niet. Het was nacht. Het stoorde me niet eens. Ik merkte het alleen vaag. Er klonk een geluid van naderende hoeven. ‘ Daar gaan we weer..’ Dacht ik.
Het geluid stopte vlak achter me. Er was wat geritsel van blik op blik te horen en iemand riep me.
‘ Excuseer mij o edele jonkvrouw, maar het noodlot wil dat onze paden hier kruisen.’
‘ Echter’ ging de ridder verder. ‘ U staat in de weg. Er rest een edele jonkheer gelijk aan mijzelve geen andere keus dan u te vragen om plaats te nemen op mijn strijdros en u mee te nemen naar mijn veste alwaar u dranken en spijzen tot u kunt nemen en daarna uw weg kunt vervolgen. Wilt u plaats nemen op mijn strijdros en mij u mee laten nemen naar mijn veste alwaar u dranken en spijzen tot u kunt nemen en daarna uw weg vervolgen?’
Ik draaide me om en zag dat de ridder me vragend vanuit zijn zadel zat aan te kijken. Hij droeg een grote helm met een nog grotere veer erop, zodat hij moeite moest doen om zijn hoofd recht te houden. “ En wat als ik weiger?’ Vroeg ik. ‘ Dan zal ik u met mijn edel zwaard onthoofden vrouwe’ Antwoordde de ridder zakelijk. Ik besloot om mee te rijden naar het kasteel. Ik steeg achterop en verbaasde me even over de lengte van het zadel. “ Tweepersoons!’ Zei de ridder trots.

We reden een paar meter en daarna moesten we alweer afstapen. Het kasteel was vlakbij. Toen we moesten wachten voor de ophaalbrug zette de ridder zijn helm af. Voor het eerst zag ik zijn hele gezicht. ‘ Niet slecht’ mompelde ik. Die ridder had wel wat weg van Brad Pitt.. Misschien had ik deze keer mazzel en was dit een leuke hallucinatie. Of in ieder geval moest ik er maar het beste van maken. Ik keek de Brad Pitt ridder nog eens diep in zijn ogen. Plotseling kwam er een dikke witte mist opzetten. Ik greep mijn kans. “ O edele ridder houdt mij vast! Ik ben bang voor mist.’ Twee stevige handen grepen me bij mijn schouders. Ik stak mijn armen naar hem uit. Het viel me op dat de ridder wel erg naar oud zweet riekte. Wat een afknapper. Ik deinsde achteruit. ‘ Wat is der dan meissie?’ Vroeg hij met een zware rookstem. Ik werd door elkaar geschud en staarde recht in de ogen van Harrie de helpende welzijn van de thuiszorg. ‘ Nee!!’ Gilde ik. ‘ Ik wil Brad!’

Toen merkte ik pas waar ik was. Mijn rollater zat met een wiel vast in de modder van de tuin van de buren. Ik staarde recht naar de muur van hun huis. Ik keek om me heen. De halve buurt was uitgelopen om me te bekijken De meeste droegen nog een badjas en sloffen. Waarschijnlijk had ik weer hardop gedroomd. Het begon te regenen. Mopperend wrikte ik mijn rollater los en maakte rechtsomkeert naar huis met een bezorgde Harrie op mijn hielen.

Dit verhaaltje is niet uit eigen ervaring :p

Hmm is het niet kruisen? *begint te twijfelen*

Dubbel op

‘edele

lol :D


afstappen. Hoezo alweer? Hadden ze al eerder gestopt dan? Ik zou alweer weglaten.


Lol! :D Ik vind het echt een schitterend verhaaltje. Echt heel erg leuk gedaan :cool: (y)

Zulke verhaaltjes wil ik wel meer lezen :)

Hmmmm dat dubbel op was de bedoeling.. En de spellingscontrole geeft aan dat het kruizen is. Maar ik begin nu idd ook te twijfelen :s
Alweer is omdat ze nog maar net opgestapt is.
Thenks voor de reactie :D

Volgens mij is het kruisen!

Erg grappig verhaaltje. :D Verassend plot ook! :cool:

kruizzzzzzen doen alleen de paden van bijen

Eigenlijk weet ik dat wel zeker ;)

Tweepersoons!’ Zei de ridder trots.
die dingen zijn eigenlijk best wel jammer, maar niet storend.

Verder 66: het is gewoon edel zwaard :P
edit: Het edele zwaard
Een edel zwaard

gewoon vaag

Harrie de helpende welzijn
een welzijn ? What the fuuuuuck :P

Grim - leuk stukje

MBO niveau 2 ' helpende welzijn' Als helpende welzijn ondersteun je collega's bij hun werkzaamheden. Je moet daarom allerlei taken uit kunnen voeren. Dit zijn veelal huishoudelijke- en verzorgende taken ter verbetering van het leefklimaat en de sfeer in de instelling of in een groep.
Hoe beter je je werk doet, hoe vaker je de kans krijgt om de cliënten persoonlijk te begeleiden. Maar ook dan werk je (meestal) onder begeleiding van een beroepskracht. Het werkveld heeft vooral behoefte aan helpenden die breed inzetbaar zijn.

Jah het bestaat :)

Verrassend einde! Erg leuk geschreven!

Alleen helpende welzijn? Ik begrijp wat je bedoeld en dat het bestaat, maar dat zou je misschien duidelijker kunnen opschrijven om misverstanden te voorkomen. Bijvoorbeeld iets van 'Harrie van de thuiszorg' ofzo. Maar dat is mierenneukerij hoor (waar ik overigens erg goed in ben :rolleyes: ) ;)

Humoristisch! Vooral de eerste alinea vind ik sterk, er is niets mis met die herhaling daar. Integendeel, ik vind het cool.. De tweede alinea vind ik iets minder goed geschreven. Ze 'moesten' daar opeens zo veel ;)

Oooooooooowh ghehehehehe! :D

Echt geweldig vind ik deze. :cool: Whoej! :D (y)