doe ik hier wel goed aan?
 

hallo,
ik heb 6 maanden verkering gehad met een jongen.
het ging op een gegeven moment niet meer tussen ons, we kregen steeds ruzie. uiteindelijk maakte hij het uit. ik had daar steeds elk weekend geslapen en gebleven, dus ik viel ontzettend in een gat. ik was ook zo stom geweest om niet in weekenden met vriendinnen af te spreken, alleen met hem.
ben een week heel erg van slag geweest, steeds huilen en ik voelde me ontzettend klote. gelukkig waren mn ouders en vriendinnen er voor me. aan het einde van de week werd ik gebeld door mn ex. hij wilde me een nieuwe kans geven zei ie. alsof het mijn fout was geweest dat het uit was. toch was ik ontzettend blij dat hij het weer wilde proberen, dus ik zei ja, tegen beter weten in. het is namelijk een agressieve jongen, hij heeft asperger (vorm van autisme, pdd nos) en woont begeleid, hij heeft moeite met zn zelfbeheersing, kan heel erg agressief zijn dus.
mn ouders en vriendinnen mochten natuurlijk van niks weten. ik heb m weer een aantal keren ontmoet, maar weer veel ruzies, hij gaf mij de schuld van dingen, waar hij zelf ook schuld aan had.

gisteravond barstte de bom zeg maar. ik was laat in bed gegaan en had gewerkt die dag, dus ik was heel moe toen ik bij hem kwam. ik ging rond achten op bed liggen, hij zei dat ie dat saai vond, hij ging wel even boodschappen doen en een stukje fietsen zei ie. ik vond dat goed, maar om half 11 savonds werd ik wakker en was ie nog steeds weg. ik belde hem en hij was dus bij vrienden. ik voelde me kwaad dat ie mij liet stikken omdat ik, volgens hem "toch alleen maar saai lag te slapen" Ik zou die nacht bij hem slapen, maar ik zei hem dat ik naar huis ging, zo had ik er geen zin in. hij zei "nou dan ga je toch lekker" en hing op.
5 minuten later word ik gebeld. vriend: "ik hoef je morgenmiddag niet te zien, spreek maar met je vriendinnen af ofzo"
even later belt ie weer: "waar ga je morgen stappen? dan ga ik daar niet heen"
ik reageerde op beide telefoontjes met "oh, okej" en het deed me niet zoveel meer. hij dacht toch alleen aan zichzelf dus ik dacht "dit was het, ik hoef m niet meer te zien en heb er nu vrede mee"
daarna zet ik me telefoon uit.
toen ik thuiskwam ging de huistelefoon. me broer nam op
(die het dus niet mocht weten, omdat me vriend dus niet deugt en ik eigenlijk niet met m om mag gaan) me vriend wist dat.
broer kwaad op mij. even later zet ik me mobiel aan, zie ik dat ik heel veel oproepen heb gemist, hij bleef piepen.
even later ging mn telefoon weer af. mn vriend: "je hebt me woedend gemaakt, je moet me nu echt niet tegenkomen, ik doe je wat aan!"
even later belt ie weer "het spijt me" maar ik wilde t liefst van m af. maar ik durf hem niet te dumpen omdat ik bang ben dat ie me dus wat aandoet.
wat moet ik nu doen? gewoon eerlijk zeggen tegen m dat ik van m af wil? (met kans dat ie me wat aandoet of verhalen en geheimen over mij gaat doorvertellen) of gewoon afhouden met smoezen, zoals ik nu doe? (wat niet eerlijk is van mij)

ik weet t echt niet meer :(

dumpen.


en snel.

dat is het probleem. ik wil van hem af, we hebben gewoon geen toekomst samen. maar als ik dat doe, dan wordt ie dus pislink en doet ie me wat aan!!

anders zou ik er toch niet zoon probleem van maken.

Had je misschien eerder moeten afhakken toen je achterkwam dat hij niet bepaald een lieverd is.
Je bent echt stom geweest dat je terug bij hem ging :nono:
Accepteer de gevolgen van je daad !

Je gaat toch niet je hele leven achter hem aanlopen dan? Lijkt mij het verstandigst om hem te netjes te vertellen dat hij je zo veel pijn hefet gedaan, en het zo niet meer gaat. Als hij dan aggressief gaat reageren zou ik naar je ouders gaan, zij zullen als je het rustig en netjes uitgelegd je toch wel beschermen? Als laatste optie is er altijd nog de Politie lijkt me...(al snap ik dat je dat niet wilt)

Die jongen spoort blijkbaar niet, wat een vreemde kerel :|

Hij kan je toch weinig aandoen? Ik neem aan dat je ouders hem niet binnen laten, en dat hoef jij ook niet te doen.
Ergens waar veel mensen zijn zal er ook niet veel gebeuren.

Dump hem. Reageer niet meer op zijn telefoontjes e.d en als het bij hem afgekoelt is neem ik aan dat hij niet zo snel meer iets zal doen.

Tjah, gewoon eerlijk dumpen.
Maar misschien wel ook aan je broer of iemand anders vertellen wat er aan de hand is (ook al is het geheim en mag niemand het weten). Dan geef je gewoon toe dat je stom bent geweest en niet naar ze hebt geluisterd. Maar dan kunnen ze wel een oogje in het zeil houden als je op straat door hem in elkaar geramt gaat worden ofzo. En wat betreft de geheimen die hij misschien gaat doorlullen. Tjah, dat heb je altijd wel, ik geloof niet dat dat speciaal met autisme te maken heeft. Als je mazzel hebt weet je ook een paar geheimen van hem en wordt 't chantage. Als jij niets van mij doorlult lul ik niets over jouw door. (tjah, chantage is gemeen... maar 't werkt wel :evil: )
Veel succes er verder mee!

Dumpen zeg, wat een figuur...waarom zou je in vredesnaam uberhaupt nog omgaan met iemand die je bedreigd. laat staan dat het je vriend is...

ookal is het moeilijk.. volgens mij weet je zelf ook wel wat het beste is. probeer (op een manier die zo goed mogelijk is voor jezelf) zo snel mogelijk van hem af te komen.

Citaat:

utopia5 schreef op 23-07-2004 @ 15:35 : Die jongen spoort blijkbaar niet, wat een vreemde kerel :|

daar waren we net achter ja. :|

maar met zo'n kerel, is het wel handig om een beetje de gevolgen in de hand te houden.

Hoe moeilijk het ook is, misschien is beter als je je ouders / goede vrienden op de hoogte stelt van wat er precies allemaal aan de hand is, en dat je van hem af wilt, maar dat je bang bent voor wat hij dan gaat doen. Misschien kan er dan iemand met je mee, of desnoods in de buurt blijven voor 'back-up'...?

zorgen dat je hem niet tegenkomt (nouja... niet hem helemaal gaan ontlopen en stuff, gewoon hem niet opzoeken) als je hem tegenkomt doen alsof er niks aan de hand is... :cool:

hem dumpen en tegen hem zeggen dat je nooit iemand zo'n vriend toewenst ;)

Wat bedoel je precies met 'accepteer de gevolgen van je daad'?

Je ouders & broer & vriendinnen het vertellen, zodat ze ervan op de hoogte zijn, en ze je kunnen beschermen.

En die gozer moet je gewoon keihard dumpen.

Oh ja, en inderdaad zo snel mogelijk weg bij die jongen en nooit meer terug. Als je nu nog teruggaat wordt het alleen maar moeilijker om van hem af te komen en agressieve jongens, daar moet je gewoon ver vandaan blijven.

Zoals N00dles zegt, zoveel mogelijk mensen op de hoogte brengen. En je in elk geval niet over laten halen om terug te gaan.

telefoontjes negeren en niet meer opzoeken. Zulke mensen moet je gewoon keihard dumpen.

mijn zus heeft dat ook gehad met der ex-vriend die zij dat ie haar in elkaar zou slaan enz. enz. dat was ook bijna gebeurt. Me zus heeft toen een andere telefoon gekocht en probeerde niet meer op plekken te komen waar ze hem zou kunnen ontmoeten.
Volgens mij als je dat een tijdje volhoud dan slijt het bij hem wel.
Het zou ook handig zijn als je bv. je vader wat tegen hem laat zeggen dat ie op moet rotten Bv :p

Ik zou in zo'n geval m'n ouders opbiechten dat ik toch weer met hem om was gegaan en vertellen hoe de situatie is.
Vervolgens die jongen duidelijk laten weten dat het over is en dat ik geen contact meer wil. En elk telefoontje/mailtje enz. negeren.

Nou zij moest zo nodig terug naar hem terwijl ze gewaarschuwd werd. Komt ze eindelijk achter dat hij een :nono: is en ze wil van hem af, logisch.
Maar als ze niet bij hem terug ging was dit allemaal niet gebeurd neem ik aan. Dus deal with it, zeg ik dan. Ga bij hem weg en ja de gevolgen tja moet ze een oplossing voor vinden .

accepteer de gevolgen is dan niet de juiste manier om dat te zeggen denk ik. Dat ze problemen heeft met deze jongen is nogal duidelijk. Maar bij "accepteer de gevolgen" zou ze, als ik je goed begrijp, het ook maar moeten accepteren als hij haar even kwam "helpen" met een honkbalknuppel. Lijkt me niet de bedoeling. :s

Natuurlijk zal je er nog even last van houden, als ik het zo allemaal hoor is het niet een jongen die heel snel zal opgeven. Wat je denk ik het beste kan doen is idd zoveel mogelijk mensen die je kunt vertrouwen op de hoogte stellen, en zorgen dat je op plekken waar hij ook is, niet alleen bent. Just in case.....

en voor zover mogelijk alle contact vermijden, dan is hij is er ook het snelste overheen denk ik..

Inderdaad, dat idee had ik dus ook.

Ja oke klopt beetje verkeerd gebruikt.
Maar jullie snappen nu wat ik bedoel, toch ?

Jawel, maar 't voegt niet veel toe, het is een beetje achterafgepraat. In zo'n situatie heeft 'had ik maar nooit' weinig zin, het gaat erom hoe het verder moet.

als je bedoelt dat ze er nu voorlopig waarschijnlijk (ook al hoop ik van harte van niet...) wel last van zal blijven houden, wel.

Ik ga er voor het gemak maar even vanuit, dat je niet bedoelde dat ze die knuppel maar moest accepteren ;)

mee eens.

Opzich is het geen hopeloze situatie, gewoon opletten wat hij doet, en zorgen dat je niet de enige bent die van de problemen afweet..

meer zou ik ook niet weten...

Dus deal with it, zeg ik dan. Ga bij hem weg en ja de gevolgen tja moet ze een oplossing voor vinden .

Ja, maar dat was ook zo geweest als ze voor de eerste keer bij hem weg zou gaan en hij zou gaan flippen.

Ik ben het ermee eens dat het niet slim is om naar zo'n figuur terug te gaan, daar niet van, maar dat hij zich als een idioot gedraagt komt toch echt vanuit hem, niet omdat ze het daarnaar gemaakt heeft door een keer terug te gaan of zoiets dergelijks.

Je kan moeilijk bij hem blijven, dus wat je moet doen lijkt me duidelijk. Niet dat dat het makkelijker maakt, helemaal niet, als ik je verhaal zo lees. Maar ik denk dat je het beste tegen hem kan zeggen dat je hem niet meer wil zien, dat lijkt me verstandiger en in de toekomst ook beter, zeker als ik lees hoe hij je nu al behandelt. Misschien gaat hij dan vervelend doen, ik zou hem in ieder geval negeren en als het echt te erg wordt je vriendinnen en familie in vertrouwen nemen. Die worden dan misschien wel boos dat je terug bent gegaan, maar ze zullen je zeker niet aan je lot overlaten. Sterkte.

Nee oke maar als je al gewaarschuwd bent moet je niet raar staan te kijken als hij zich zo gaat gedragen.

met je eens, maar dat wil dan ook nog niet zeggen dat je alle mogelijke gevolgen van te voren had kunnen overzien...