Waarom ben jij gegaan
 

Waarom ben jij gegaan,
daar met de wind.
Waarom weg van mij,
en vele anderen.

De golven dansen,
de bomen zwaaien,
het leven gaat door,
maar staat stil voor mij.

Ik huil, schreeuw, en trap,
waarom nou jij?
Het is net een droom,
maar toch werkelijkheid.

Een vreemd gevoel ontstaat er,
als ik aan je denk,
mischien kan ik eraan wennen,
maar vergeten doe ik het niet.

-daar met de wind-

leuk, maar kvind 'em niet zo erg super
kvind "Een vreemd gevoel ontstaat er" niet zo mooi staan maar voorderest vind ik het wel goed hor :p


hoi hoi hoi iedereentjes kben weer backjes van vakantietjes !!... *kijkt rond en ziet iedereen gillend weg rennen* *gaat huilend in een hoekje zitten*

ik vind het helemaal niets.

golven
bomen
zwaaien

etc.
cliche woorden in cliche zinnen.
het doet me niets, het is te veel opgeschreven met het idee van
'ik moet het zo en zo doen, en zo is het mooier'.
dat idee krijg ik.

Ik sluit me aan bij 86dagreed.

het is eem cliche :) , tja is dan ook geschreven in een vlaag van verstandverbijstering, bedankt iig

Ik ben het wel eens met 86dagreed, behalve op het punt van raken; je gedicht raakt me namelijk wel, het draagt een droevige sfeer met zich mee. Positief punt aan je gedicht vind ik de herhaling van 'daar met de wind', maar verder vind ik het ook wat clichématig.