Diepte
 

Diepte

Daar waar mijn gedachten gevangen zijn,
Diep in een gevaarlijk geweven web,
Verstop ik mij voor de tijdloze pijn,
Die verdwijnt bij vloed noch eb.

In de diepte van mijn verloren ziel,
Schuilen de littekens van mijn verdriet,
De merken van hoe ik mijzelf verniel,
Maar hier in het donker voel ik het niet.

De stilte in dit web overheerst alom,
Doch duidt het niet op rust maar gevaar,
Ik ben vergeten waar ik vandaan kom,
En weet niet hoe ik mijn gevoelens bedaar.

In dit web ben ik onbewust opgeslokt,
Tot de tijd dat ik leer te voelen en uiten,
Van verdoofde gedachten die ik heb opgekropt,
Tot die tijd sluit ik alles onwetend buiten.

De gedachten die mij angstig bevangen,
Brengen duizelige verwarring in mijn hoofd,
Vernielen de stilte van mijn verlangen,
En hebben de rust hierbij gedoofd.

Het eindeloze web is onontbeerlijk,
En de plek waar ik zal verdrinken,
De gevoelens en angst zo oneerlijk,
Zullen samen met mij zinken.

Heb niet veel tijd nu maar:

Zou m.i. moeten zijn:
"Die verdwijnt bij vloed noch eb."

wow wha als ik goed heb wat jij hier mee wil schrijfen vind ik het echt superrrr goed (om/ge)schreven (Y) (Y)
*is jaloers op jouwn dichtkunst*
*heeft medelijden over wie het gaat*

Dat klinkt beter, maar then again, mijn Nederlands werkt even niet mee. :p

Betekent het dan nog steeds dat het niet verdwijnt?

Eh, als jij het goed hebt wat ik hiermee wil schrijven vind je het goed? Of begrijp ik dat verkeerd? :p

Wat denk je dan dat ik hiermee wil zeggen? :o

Ja, dan betekent het júist dat het niet verdwijnt, want jouw versie was eigenlijk een dubbele ontkenning, 'niet' was dus overbodig want 'noch' geeft de ontkenning al aan.

Ik vind je gedicht best mooi, het doet soms zelfs wat dromerig/mystiek aan, maar ik bespeur soms wel een beetje gedwongen rijm, dat zou ik proberen te vermijden :).

Oh zo. Ik zal het veranderen, thanks. :)


Volgens mij zit die gedwongen rijm in de laatste paar stukken, want toen was de inspiratie een beetje op. Hehe.