![]() |
Als je vriend(in) verslaafd is...
ik vond dit wel een goede vraag, ik heb net een topic gelezen waarin gevraagd werd hoe ver je vriend(in) mag gaan met drugs.
Stel; je vriend is zwaar verslaafd aan drugs, wat zou jij doen? hem verlaten, hem helpen of?.. ik kwam net op die vraag, ben beniewd.. ikzelf zou er goed met hem over praten en hem proberen te helpen! tot zover hij dat ook wilt, anders hoeft het van mij niet meer! |
Als hij geen hulp wil zoeken, zou ik hem verlaten. Maar ik zou uberhaupt nooit in een relatie kunnen zitten, als m'n vriend drugs gebruikt.
|
Ik vind de topic niet helemaal duidelijk...gaat het er om of je iets begint met iemand die verslaafd is of gaat het er om wat je zou doen als degene met wie je een relatie hebt verslaafd raakt? En gaat het alleen maar om het verslaafd zijn of ook om de andere dingen die dat met zich mee brengt (andere verslaafden over de vloer, geld stelen, enz.)?
Ik zou nooit iets beginnen met iemand die aan de drugs is. Maar stel dat mijn huidige vriend verslaafd zou raken, dan zou ik hem helpen (met afkicken en een nieuw leven opbouwen ed) en ik denk dat ik daar vrij ver in zou gaan. Maar goed, hem kennende geloof ik eigenlijk niet dat hij ooit verslaafd zal raken aan iets als drugs. ;) |
Zoveel keus lijkt me dat er niet is? Ik denk dat er weinig mensen anders over denken?
|
Citaat:
Waar anders over denken? |
Citaat:
|
Citaat:
|
Als hij al verslaafd zou zijn, dan zou hij mijn vriend niet worden, ik zie mezelf nog echt niet verliefd worden op een of andere junk.
En als de verslaving zou ontstaan tijdens de relatie, nou ehm, er zou geen zware verslaving ontstaan tijdens de relatie, want ik zou hem meteen al proberen te helpen met evt problemen waardoor het drugsgebruik ontstaat enzo en hem steunen om er zo gauw mogelijk mee op te houden, waardoor hij al er vanaf zijn lang en breed voordat er sprake is van een verslaving. En als-ie die hulp en steun niet aanvaardt dan kan-ie oprotten, want wat moet ik nou met een vriend die niet eens mijn hulp en steun aanvaardt? |
Ik vind het eerlijk gezegd helemaal geen goede vraag :bloos:
Ik zie mezelf sowieso niet een relatie hebben met iemand die verslaafd is aan drugs (alcoholist, harddrugsverslaafde of weet ik veel wat). Dus laat staan iemand die al zwaar verslaafd is of tijdens de relatie aan iets verslaafd raakt. Dat kan ik me nu gewoon totaal niet inbeelden. In hoeverre helpt praten met diegene dan nog? Je kunt zo iemand alleen helpen als hij/zij zelf geholpen wil worden.. Het grootste gedeelte moet hij/zij toch zelf doen. Als diegene dat niet wil, dan houdt het op. Je moet ook een beetje aan jezelf denken.. |
ik zou hem dumpen ben nog maar 17 dan ge ik me echt niet zo aan iemand hechten.
als we getrouwd waren ofzo dan zal ik hem helpen maar nu no way hij moet het toch zelf doen en wie ben ik om te vertellen wat hij moet doen. Als hij z'n leven kapot wil maken moet hij dat weten daar hou ik mij er liever buiten! |
Ligt eraan welke drugs.
Ik ben behoorlijk verslaafd aan cafeïne, maar ik zie dit niet zo'n probleem opleveren voor mijn relatie. |
Citaat:
Maar als hij (mijn) hulp echt niet wil, zal ik toch de relatie beëindigen want ik wil er niet zelf ook in meegesleept worden. En aan een vriend die non-stop van de kaart is heb ik ook niks, dus als er geen uitzicht op verbetering is, maak ik het uit. Al zou ik hem dan nog steeds wel willen helpen, mocht hij dat opeens toch willen. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Proberen te helpen, als diegene niet meewerkt het uitmaken
|
Ik zou hem proberen te stimuleren om af te kicken en ermee te stoppen. Maar wil hij geen moeite voor mij doen dan zoekt ie het maar uit!
|
Als ze zich niet wil laten helpen, dan ermee kappen.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Als het midden in de relatie bekend word zou ik hem helpen
Maar als hij er zelf geen een fuck voor doet , zal ik hem verlaten. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:24. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.