realiteit
 

In hoeverre bestaat er eigenlijk realiteit vraag ik me soms af.
De meningen over wat nou realistisch is zijn verschillend. Ik heb vaker het gevoel dat niets werkelijk is. Wat ik werkelijkheid noem, vinden andere weer niet werkelijkheid.

Maar ik vrees dat ik vaag bezig ben... :o

Bedoel je dat waarheid subjectief is?

ja, dat dat niet hetzelfde is voor iedereen. dus dan vraag ik me af hoe kan je in een woord spreken van realiteit terwijl dat voor iedereen anders is. dat iedereen zijn eigen blik op de dingen heeft en alles eigenlijk anders ziet. Ik vraag me ook weleens af of iedreen hetzelfde ziet of dat anderen de wereld geheel anders zien.

kweet het eigenlijk niet helemaal precies..

ik geloof dat het dit was: je hebt werkelijkheid, dat zijn dingen die ook echt zo zijn, en je heb realiteit, en dat is zeg maar de werkelijk door iemands ogen gezien.

iedereen heeft een beetje een andere realiteit, omdat iedereen andere referentiekaders en normen en waarden etc etc heeft. dat is denk ik de enige manier waarop mensen de realiteit ieder appart anders zien. ik denk niet dat sommige mensen een blaadje als groen zien, en sommige als paars (kleurenblinden daargelaten).


maar goed, we zullen eens zien, we maken er een testje van: zie jij de realiteit zoals alle anderen? beantwoord dan de volgende vraag: welke kleur heeft deze smiley -> :o <-?

Voordat iedereen door elkaar heen gaat praten: waarheid en werkelijkheid zijn twee verschillende dingen. Geef dus goed aan over welke je praat.

Met het gevaar genadeloos neergesabeld te worden door de tegenstanders van de Van Dale, post ik alvast twee definities:

1. wer·ke·lijk·heid (de ~ (v.), -heden)
   1 dat wat werkelijk is => het hier en nu, realiteit
   
   waar·heid (de ~ (v.))
   1 het ware, de overeenstemming tussen een denkbeeld, een verhaal of een bericht en de zaak zoals zij is
   2 iets dat waar is => feit
   3 ware geloofsovertuiging

...en nu lekker verder discussiëren.

Tip: merk op het verschil tussen werkelijkheid en de manier waarop die werkelijkheid wordt waargenomen.

Rood! Conclusie: Er is maar één werkelijkheid die door iedereen gelijk wordt waargenomen. (grapje).

Ik geloof dat er maar één werkelijkheid is, maar dat niemand die waarneemt. Ik denk dat we zelf onze waarnemingen en ervaringen creeëren met ons verstand. Daarom zijn we ons ook alleen bewust van onze eigen hersenen en geloven wij dat andere mensen dat ook zijn (projectie). Niks is toeval.

Een hersenspinsel van me. :)

*prik* :p


ok, ik dus de defenities WEER fout. dat is iritant aan dit genre, al die verschillende woorden voor waar en beinvloedwaar enzo. nou goed, mijn punt was duidelijk.

ik vind trouwens nog iets: Het moge dan zo zijn dat onze waarneming van de werkelijkheid niet in overeenstemming is met de eigenlijke werkelijkheid, dat is onbelangrijk. we zitten toch gevangen in onze waarnemingen, dus we zullen de werkelijkheid nooit op een andere manier zien. misschien is die smiley in het echt wel groen, dat maakt niet uit, we weten toch niet beter of hij is rood. de smiley is dus rood

Hoe bedoel je dat precies? Zal er dan toch zoiets zijn als een werkelijkheid, maar word die door iedereen anders waargenomen? Of hoe bedoel je?

Ik denk dat er één werkelijkheid is die door iedereen anders beleefd wordt. De manier van beleven is van vele factoren afhankelijk, bijvoorbeeld van leeftijd, cultuur, kennis en vooral context. Dit wil ik illustreren met het volgende voorbeeld: een bloem:

Een natuur/scheikundige ziet een bloem als een complexe interactie van atomen en moleculen.

Een bioloog ziet een bloem als een botanisch object dat onderzocht kan worden.

Een verliefd persoon ziet een bloem die hij/zij van de partner krijgt als een uiting van liefde.

Een gelovige ziet een bloem als een creatie Gods.

Een bloemenhandellaar ziet een bloem als de kost.

Een persoon diep in de jungle van een een of andere natuurreligie ziet een bloem als zijn overleden oma.


Het zijn allemaal interpretaties van hetzelfde ding, en allemaal even werkelijk. Als het gaat om of dingen wel of niet bestaan (bijv. God, UFO’s, telepathie) kijk ik naar wat voor bewijzen er zijn. Ik ga er pas vanuit dat iets bestaat als daarvoor aanwijzingen zijn. Een belangrijke leidraad hierin is:

Extraordinary claims require extraordinary evidence!

Ja de werkelijkheid bestaat. Als je dit in twijfel trekt (wat uiteraard een optie is), dan houdt iedere vorm van discussie op, omdat alles relatief is. Hoe ik dingen zie, is relatief. Wat moreel juist en onjuist is is relatief, et. cet..

Zonder uit te gaan van een werkelijkheid om ons heen, die verder bestaat als wij sterven, dan vervalt alle mogelijkheid om zaken te toetsen. Kortom: het ontkennen van een werkelijkheid betekent het zegevieren van tomeloos relativisme, waarin alles een andere, niet toetsbare waarde heeft en dus tegelijk geen waarde, omdat je die waardes niet met elkaar kunt vergelijken.

Nu, dat wil niet zeggen dat wij de werkelijkheid feitelijk kennen. Wij weten dat wij gebonden zijn aan de limieten van ons lichaam. En als wij een feit willen vaststellen, dan weten wij dat wij onze ogen niet kunnen vertrouwen en onze ratio ons kan bedriegen. Maar dat stopt ons niet om die werkelijkheid dan bij benadering te leren kennen. Door steeds preciezere methodes komen wij steeds dichter bij de feitelijke werkelijkheid. Een voorbeeld: vroeger was de atoom de kleinste ondeelbare eenheid, tegenwoordig weten wij dat in werkelijkheid de atoom weer uit elektronen, neutronen en protonen bestaat, die op hun beurt weer quarks bevatten et cet..
We komen dus steeds dichter bij de werkelijke aard van het atoom.

Hoewel je dat laatste strikt genomen ook niet zeker weet. Het vertrouwen in die steeds preciezere methodes is niet andersoortig dan het vertrouwen in onze zintuigen. :)

De werkelijkheid is objectief - waarheid is subjectief.

Ik denk dat de TS net 16 geworden is.

Dat is juist.

Misschien niet helemaal, want een meting die verricht wordt, wordt niet direct beïnvloed door onze verwachtingen. Tenminste, bij een goed onderzoek.

Wanneer je echter iets ziet, bijvoorbeeld, veranderen je hersenen in het beeld wat het 'denkt' dat het is.

en daar wil je mee zeggen?

Niet teveel. Ten eerste poogde ik naar buiten te brengen dat iedereen dit begon te denken toen hij ongeveer die leeftijd had. Ten tweede wilde ik graag Alluman in de reet kruipen, die ook dikwijls beweert dat dit soort hersenspinsels puberale uitspattingen zijn.

Hehe, oke, ik voelde me dus voor niets aangevallen :o

Ik ook niet :) Maar misschien is het dit . Ik denk dat realiteit een toestand van je bewustzijn is op het moment dat de fysieke werkelijkheid (de materie) , overeenkomt met een innerlijk "beeld" van je bewustzijn . Als dat overeenkomt vormen die 2 beelden samen een waarheid of realiteitservaring die je dan ook als waarheid ervaart . Ik denk ook dat in het woord realiteit een meer actuele handeling verborgen ligt , dan in het woord werkelijkheid , dat meer tijdloos is . Maar met realiteit en werkelijkheid bedoelen we toch eigenlijk hetzelfde? Tenminste ikke wel ;)
Ieder individue heeft een uniek perspectief op de fysieke werkelijkheid door middel van zijn zintuigen en zijn bewustzijn denk ik . Het bewustzijn creert een tweede wereld als het ware , op basis van gegevens die zijn opgedaan door waarnemingen en ervaringen. De 2 "beelden" vormen samen ons "enkelvoudig" beeld van de werkelijkheid (ook al is het "beeld" samengesteld)
Net zoiets als je ogen bijvoorbeeld , je hebt twee ogen , als je ze beide open hebt , dan zie je toch maar 1 beeld , dit omdat ze in de hersenen samengevoegt worden.(best gek eigenlijk :) )
Maar goed , hoe "werkelijk" zijn eigenlijk onze waarnemingen via onze zintuigen dan? Ik denk eerlijk gezegd dat onze visuele zintuigen niet zo betrouwbaar zijn. Dit om het feit dat onze hersenen nogal eens de neiging hebben om een "beeld" af te maken als er ergens blanco gaten zitten ,die onstaan als we details vergeten. De "aangevulde" informatie is niet meer betrouwbaar alszijnde werkele werkelijkheid. of ziets :)