Hulpverlenen/psy.. Man of vrouw, maakt het uit?
 

Aan de hand van "Kwak kwak-eendje"s topic, bedacht ik me ineens dat ik niet door een vrouw geholpen zou willen worden, als ik naar een psycholo(o)g(e) zou gaan. Daar ik mijn 'geheimen' makkelijker aan een man kwijt zou kunnen. Misschien omdat een man eerder hetzselfde denkt of als het over liefde zou gaan, ik me makkelijker tegen een man opstel.

Maakt het voor jou iets uit? Redenatie toevoegen is altijd wel aardig, tis geen mpc ;)

yup heb ik ook. maar dan dus met een vrouw. bij bjz ook speciaal om gevraagd. ik heb het ook met de huisarts bv.
kweenie ook nie precies waarom, gewoon een vrouw is 'hetzelfde' begrijpen mij beter denk ik.

Hm, omdat de meeste mensen die ik kende die psychische hulp hadden geholpen werden door een vrouw ging ik er eigenlijk bij voorbaat vanuit dat ik door een vrouw geholpen zou worden. Ik heb bij de dokter geen voorkeur opgegeven, maar ik denk dat het, nadat het ijs gebroken is, weinig uitmaakt. Ja, misschien kunnen vrouwen zich wat beter verplaatsen in mijn gedachtengang en dat is wel makkelijk, maar een mannelijke hulpverlener kent ook vrouwen en is ook niet achterlijk. Dus...

But of course not :) Doch zullen vrouwen waarschijnlijk wel sneller hetzelfde denken als andere vrouwen en mannen als andere mannen (hoewel daar natuurlijk ook mega-verschil in zit)?

Misschien is de gedachtengang om specifiek te kiezen voor een geslacht wel gebaseerd op vooroordelen, of niet relevante zaken. Vandaar dit topic, om eens te kijken of 1) mensen liever een bepaald geslacht als hulpverle(e)n(st)er willen hebben en 2) waarop dat gebaseerd is. :)

(naja het topic was vrij roekeloos verzonnen, misschien blijkt na 10 reacties wel dat het een kuttopic is/wordt ;))

Nou, ik kan hier goed over meepraten, want ik heb een mannelijke en vrouwlijke psychiater (gehad). De mannelijke zit op mn kliniek (op t dak ja:p). Zodra ik daar weer opgenomen wordt, behandeld hij me verder. Mijn vrouwlijke zit in hier in mn woonplaats.

Ik kan met beide goed overweg. Ik heb geen probleem met man of vrouw. Mijn geheimen vertel ik toch aan niemand, of die persoon nou mannelijk of vrouwelijk is:p

Ja. Maar denkt je hulpverlener hetzelfde als jij? Meestal niet. Mensen denken altijd anders dan anderen. Dus het kleine beetje extra uitleg dat ik aan een man zou moeten geven zou ik voor lief nemen.

Dat een mannelijke hulpverlener vrouwen kent snap ik, maar of ze niet achterlijk zijn is verscheelt per persoon:p

Misschien enigzins hypocriet om ze dan toch op te zoeken? Tenzij die geheimen niet relevant zijn natuurlijk.

Ik heb altijd een mannelijke psych gehad. Eén keer een vrouw, omdat mijn psych vakantie had en dit ging voor mijn gevoel heel anders. Ik merkte dat ik openlijker was over andere zaken zoals mijn gewicht, vriendschappen e.d. Toch gaat mijn voorkeur uit naar een man. Vrouwen zijn sneller betrokken bij een verhaal (ook gevoelsmatig) terwijl mannen een zekere afstand bewaren en alles vanuit een hoger standpunt bekijken.

Magic_STAR*

Er zijn dingen die ik wel met ze bespreek, maar sommige dingen hoeft gewoon niemand te weten en dat is geloof ik ook een element van een geheim, dat niemand t weet:p

Het maakt me niet uit, zolang hij/zij maar goed is. (y)

Normaal gesproken zou het me niet uitmaken, maar door enkele traumatische ervaringen voel ik me bij een vrouw wat meer op m'n gemak dan bij een man.

Ik denk dat het verder erg per persoon verschilt, maar dat de meeste vrouwen zich van nature meer op hun gemak voelen bij een vrouw en een man bij een man.

Dat zonder meer natuurlijk. ;) :)

Bij maakt het, denk ik, niet zo heel veel uit of iemand man of vrouw is (al zijn mannen vaak wat directer en dat bevalt me beter ;)), maar meer hoe hij of zij is...de eerste indruk moet goed zijn, anders heeft het geen zin. ;)

Owja, wat bij mij een door de mannen bewezen feit is, is dat mannen zo enorm chaotisch zijn:p

Zo had ik ooit een gesprek met een sociotherapeut in het bezemhok, omdat ie tegelijkertijd tegen iemand had gezegd om een bepaalde lamp te zoeken:p
Mijn mannelijke behandelaar vergat nog wel eens het behandelplan door te sturen naar mij en vroeg zich dan af, wanneer ik mijn handtekening er nou eens onder zou gaan zetten:p

Hmmja, dan maar een vrouw :p

Moeilijk...

Aan de ene kant zou ik een vrouw prettiger vinden, ook omdat een gedeelte van mijn problemen met mannen te maken hebben. Maar toch vind ik het niet veel lastiger om mijn problemen aan een man te vertellen dan aan een vrouw.

maakt niet uit, bij mij helpt het hele riagg niet :(

liever mannelijk
is een gevoel

Maar ik vertel mijn geheimen dan ook aan een mannelijke vriend.
ik praat juist met hem over dingen waar ik me voor schaam.
Kijk bij lichamelijke ongemakken is dat anders, daarom ook liever een vrouwelijke huisarts (al heb ik die niet).

nicenicenice, ik ben een weekie weggeweest (heb een week niet op het forum gekeken dus) en er zijn nieuwe topics :D

ontopic:
in hoeverre je het een hulpverlener mag noemen (ik heb alweer 2 maanden nix van dr gehoord.... :s) heb ik een vrouwlijke. In het begin hoopte ik dat ook heel erg (dat ik een vrouwelijke hulpverlener zou krijgen) maar als ik me nu bedenk van 'stel dat zij er straks mee stopt en ik moet naar iemand anders...' zou het me veel minder uitmaken of diegene een man of een vrouw is. Het ligt nu meer aan het karakter dan geslacht... Hoe dat komt?? weet ik eigenlijk niet...

Goeie vraag.. vind ik moeilijk.. :confused:

Als ik erover na ga denken is het wel duidelijk voor mij dat ik over persoonlijke problemen liever zou praten met een vrouw. Een concrete 'reden' aangeven hiervoor vind ik moeilijk, zou ik dat toch moeten doen zoals gevraagd hier.. Dan zou ik waarschijnlijk als reden aangeven dat ik het idee heb dat vrouwen een (voor mij) logischere beredenering hebben van bepaalde problemen.

Oftewel; het zal wel gewoon puur aan mij liggen, maar ik heb het idee dat iemand van je eigen geslacht je beter begrijpt op bepaalde gebieden, en dat je daardoor opener bent over dingen.

Als bv. huisarts maakt het mij veel minder uit omdat het dan gaat over een concreet lichamelijk probleem en je verder veel minder hoeft te laten 'zien' van je gevoel etc.

Hmm, naja, als ie jong en knap is heb ik toch liever een man ;) Ga ik eindelijk eens met plezier naar het riagg :D
Heb ik ook tegen de psychiater gezegd, kwam ze daarna toch nog met een vrouw aanzetten verdomme.

Maar eigenlijk maakt het me niet heel erg veel uit. Als het maar klikt :)

Ben ik het met je eens, ik vind karakter ook belangrijker dan geslacht, ik dacht eerst dat ik alleen vrouwen zou vertrouwen maar dat was helemaal niet zo. Met bepaalde dingen kan ik juist beter bij mannen terecht maar eigenlijk maakt het me niets uit. Idd het karakter dus...

En als dat karakter chaotisch is bijv. dan kan ik er gelijk niets mee, geldt ook voor mensen die een enorme afstand creeëren door te doen alsof zij het beter weten (dat wat ik doe dus, zeg maar :P)

Ik zou naar geen van beide gaan. Vrouwen vind ik meestal te dom of dan vind ik wel een ander mankement en bij een man vertel ik minder snel problemen, persoonlijke dingen. Dus tja...

Ik heb het liefst een man ik heb namelijk veel vervelende ervaringen met vrouwen gehad en nu nog steeds eigenlijk :( , als ik de bovenstaande topics lees zie ik dat de meeste vrouwen voor een vrouwelijke arts kiezen en de mannen voor een man dat zal wel komen doordat vrouwen van venus komen en mannen van mars he?! ;)

Het liefst een vrouw, ik weet niet door wat dat komt...

Zit daarbij enig verschil tussen een vrouw van boven de vijftig of een mooie jonge vrouw? :p :)

Hmmja, als je het hebt over een arts denk ik aan een huisarts ofzo iets dergelijks, dan heb ik wel liever een vrouw. Maar als het gaat om dingen vertellen zal het me verder niets uitmaken.

tsja. Het ligt toch aan het karakter en als ik kijk naar de vrouwen door wie ik ben geholpen nah ja... Die hebben bepaalde karaktertrekken allebei dus dan dnek ik dat het ook met een man wel zal werken, hoe wel ik een vrouw pretttiger vind want daar weet ik binnnen een oogopslag of ze betrouwbaar is ja of nee, met mannen heb ik dat niet dus dan liever een vrouw

'k Heb liever een vrouw, dat komt omdat die mij over het algemeen beter liggen dan mannelijke psych's.. :o

Weinig. :)

sorry, ik vroeg het me gewoon af :D

Vier jaar geleden bij bureau jeugdzorg had ik een intake gesprek met een man. Maar ik wilde dat niet. Ik durfde het niet en ik vond die man eng. Toen heb ik gevraagd of ik niet bij een vrouw kon, en dat was voor mij prettiger. Daarna werd ik behandeld door een mannelijke psychiater. Ik vond het eerst heel eng allemaal, maar later voelde ik me toch veilig genoeg om mn verhaal te vertellen. Toen ik werd opgenomen was mn behandelend psychiater weer een man. En dat was een hele aardige man. Iedereen kon t goed met hem vinden enzo. Ik heb toen ook verschillende vrouwelijk therapeuten gehad. Toen ik met ontslag ging, kreeg ik een vrouwelijk psycholoog. Soms kun je met een vrouw ook over andere dingen praten, dan alleen maar problemen, bijvoorbeeld over (ik noem maar iets) kleding of vakantie. En dat is wel fijn opzich. Nu zit ik in groepstherapie met een man (die eerste psychiater weer) en een vrouw, maar die vrouw mag ik niet. Ze irriteert me en ik voel me niet vertrouwd of veilig genoeg bij haar om mn problemen te vertellen. Dus t ligt bij mij tegenwoordig niet meer an t geslacht, maar aan het persoon.

geeft niks :p

maakt niet uit, het ligt mij voornamelijk aan het karakter van de hulpverlener. Misschien is het heel mensonterend van me, maar als er een hulpverlener voor me zit, is hij/zij een hulpverlener en geen sekse.

Hmm nou ik heb een vrouw gehad, en dat had ik eigenlijk ook wel gehoopt.. Ik weet niet, voelt gewoon vertrouwder, for some kind of stupid reason. :o

Volgens mij maakt het gesclacht weinig uit, tenzij het natuurlijk over echt geslachtsgebonden zaken gaat (geen idee als voorbeeld in de psychologie direct maar als man uitleggen bijvoorbeeld hoe menstruatitie bv. voelt, is niet makkelijk). Wat eerder belangrijk is, is de houding en het karakter, sommige mensen zorgen voor een gemakkelijkere sfeer om te praten, denk ik. (niet dat ik ervaring heb).

Heej,

Tja ik weet het ook niet of het wat uitmaakt ik heb ik heb een poos bij bjz gelopen..... eerst kreeg ik een vrouw, ik mocht haar niet zo ze kwam heel stroef over en drong mij van alles aan, toen was er na een poosje geen reden om meer verder te praten.... naar 2 maanden denk ik ben ik weer terug gegaan, ik kreeg weer een vrouw maar deze was een stuk jonger, ik vond haar wel aardig, maar al snel kwam ik weer in de oude situatie terecht, het hielp voor geen meter :( Ik ben daar weer gestopt en toen heeft de school mij in contact gebracht met het riagg :s Ik kreeg een man die ik nu nog steeds heb maar wat voor een :| het is net een slordige proffessor... Ik vind hem helemaal niet aardig en hij vraagt telkens dezelfde dingen, waar ik geen antwoord op kan geven omdat ik het zelf niet weet... en hij denkt over elk antwoord zo'n 3 tot 5 minuten na... Ik ben er nu al 2 maanden niet meer geweest en ik moet aanstaande dinsdag weer :( Ik ga dan direct vragen om iemand anders en ik denk een vrouw, omdat die vrouw meer met jeugdige kinderen om gaat tot 15 jaar en aangezien ik 16 was mocht ik naar die man maar nu krijg ik het echter wel voor elkaar en zo niet...... dan stop ik er mee!!!!

Liefs Eenzaammeisje

Ik praat het liefste over serieuze problemen bijvoorbeeld met een vrouw. Mjah, dat ligt me gewoon veel beter. Ik ben ook heel blij dat mijn huisarts een vrouw is en geen man. Omdat áls ik nou een keer iets heb dat liever met een vrouw deel dan met een man.

Voor mij persoonlijk maakt het wel degelijk héél veel uit tegenover wie ik zit...

Ik praat liever met een vrouw (liefst nog jong van leeftijd)... Ik heb eigenlijk al sinds januari tot en met mei met 2 jonge vertrouwenspersonen gepraat en 1 psychologe, alle drie jong van leeftijd, daar zal het wel mee te maken hebben, denk ik :)
Ik heb trouwens een afspraak staan bij een kinderpsychologe (enfin, zij ging terugbellen wanneer ik kon gaan, omdat er énorm veel anderen voor me waren), en zij is ook nog maar 26 (ik ken haar via via).

Tegen een man zou ik absoluut NIET goed kunnen praten, hoewel ik het 2 keer heb moeten doen en dat ging toen absoluut NIET.

Dus tja, voor mij maakt het eigenlijk wel wat uit, ja... :)

Ik heb mijn intakes bij het GGZ bij een man gehad, en deze man beviel me niet. Hij stelde stomme vragen die nergens over gingen, en bleef maar doorhameren op bepaalde onderwerpen.
Ik heb nu gesprekken met een vrouw en met haar klikt het ook niet echt. Ze vult me aan voor ik uit kan praten en ze heeft het vaak nog fout ook. Ik ben het beu om haar te blijven verbeteren en onderbreken.

Ik denk dat ik het niet erg zou vinden om een man te hebben, als het gewoon maar klikt. Heb dus niet echt een voorkeur

ik heb alleen maar vrouwelijke hulpverleners gehad, maar toch denk ik dat ik dat ik liever een vrouw dan een man heb omdat ik het idee heb dat vrouwen elkaar beter begrijpen.. :s :o

Ik heb eigenlijk tot nu toe alleen maar vrouwen gehad die mij hielpen, maar ik denk eigenlijk niet dat het mij wat uit zou maken.

my thoughts..

Ik heb drie vrouwelijke en één mannelijke hulpverlener gehad. En ik weet wel dat ik (als ik ooit nog hulp zou willen) nooit meer een mannelijke hulpverlener zou willen hebben. Ik heb het gevoel dat vrouwen bepaalde dingen toch beter begrijpen dan mannen. Het hoeft niet zo te zijn, maar toch.

Het is gewoon een gevoel, het zal ook wel per hulpverlener verschilllen. Dat je heel goede mannelijke hebt en minder goede vrouwelijke o.i.d.