Volwassenen en kinderen
 

Volwassenen herrineren zich niet hoe het was
om kind te zijn
Ook al beweren ze van wel
Ze weten dat het niet zo is, geloof me maar
Ze zijn alles vergeten
Hoe de wereld destijds groter leek
Hoeveel moeite het kostte om op een stoel te klimmen
Hoe het voelde altijd maar naar boven te kijken
Allemaal vergeten
Ze weten het niet meer
Jij zult het ook vergeten
Soms hebben volwassenen het erover hoe fijn het was
om kind te zijn
Ze dromen er zelfs van er weer een te zijn
Maar waarvan droomden ze toen ze kind waren?
Weet jij het?
Ik denk dat ze ervan droomden eindelijk volwassen te zijn.


Dit gedicht vond ik mooi, vooral de laatste regels. Heb hem uit een boek..

Ik vind het bagger. Ik weet niks van ritmes en dergelijke, maar ik vind dat een gedicht ergens over moet gaan, of een persoonlijke ervaring moet delen, in ieder geval moet het gedicht iets hebben wat je bijblijft. Dat doet dit gedicht niet bij mij. En daarnaast vind ik het klinklare onzin. Zulke gedichten zijn niet moeilijk te schrijven.

Volgens mijn is het hetzelfde als mensen zeggen dat popliedjes makkelijk te schrijven zijn (de muziek dan), ook dat is naar mijn idee onzin. Ik denk dat een goed popliedje super moeilijk te schrijven is. Want hoe zorg je ervoor dat miljoenen mensen de plaat leuk vinden om hem te gaan kopen.

Mijn vergelijking uitleggend: Ik lees een heleboel "semidiepe" gedichten op deze site, maar nauwelijks een leuk gedicht dat blijft hangen op deze pagina. Het lijkt alsof jullie tegen leuke gedichten zijn. Ik heb echter nog nooit van een goed verkopens boek of lied gehoord die "heel diep" was, het leest altijd lekker en grijpt je bij je keel en laat je niet meer los.

Ik zou het leuk vinden meer "leuke" gedichten hier te lezen. Waarmee ik niet direct makkelijk bedoel, maar gewoon leuk.

dan hoort ie in het mooie gedichten topic :)

Quote uit mijn knipooggedichtjestopic:

Blijkbaar wel. Soms een beetje jammer :).

gelukkig, ik dacht al dat ik de enige was.