Carry Slee
 

Carry Slee. Ik vind het een van de slechtste schrijfers die wij zo'n beetje hebben in NL.
Laatst heeft zij een boek geschreven 'radeloos' waarin een meisje anorexia zou moeten hebben. Ze kreeg het van de een op de andere dag en het was na een zoen van haar geliefde gelijk weer over.
Mijn beste vriendin heeft zelf anorexia en er knapte toen iets in mij, omdat ik vind dat je niet zo luchtig over dat soort onderwerpen mag praten. Ik denk dat ze als beroemd schrijfster in heel verkeerd beeld geeft van dit soort onderwerpen.

Nu vroeg ik mij af: Wat vinden jullie nou van deze helaas zo beroemde schrijfster?

Ik moet zeggen dat ik dat mens zwaar haat. Hoe kan je meer stereotyperen dan zij doet met haar verhalen. Een probleem verzinnen en daar rond een verhaaltje schrijven en er ligt weer een nieuw boek op de plank. Ik vind haar personages zeer vlak.

Eigenlijk herhaalt ze zichzelf keer op keer met de zelfde soort boeken, maar haar lezers slikken het allemaal als zoete koek. Het is echt schrijven om brood op de plank te krijgen. Maar aan de andere kant ze krijgt wel veel kinderen aan het lezen. Dat is tenminste nog iets positiefs. Hoewel het natuurlijk te hopen is dat ze naast Slee ook wat boeken van een ander niveau lezen.

Heeft ze een nieuw boek? :s Ach, het zal wel. Ik ben dat soort boeken voorbij gegroeid. :p

Maar ze schrijft over onderwerpen die erg cliche zijn en ook onderwerpen die niet bij iedereen goed valt. Drugs, zelfmoord, nu anorexia, ruzies, verkrachten, scheiding, alleen maar trieste dingen dus. Alleen als je het goed beschrijfd en schrijft zoals het echt kan gebeuren is het goed.
Ik heb het boek dus niet gelezen, misschien koop ik het wel als ik langs de Bruna kom ofzo.

Ze kan opzich goed schrijven. Alleen al die cliche-onderwerpen worden erg vervelend, het einde is vaak al snel duidelijk. Ze schrijft soms erg luchtig over bepaalde onderwerpen die juist heel erg zijn...

Vroeger was ik fan. (y) (Vergeef me... toen was ik nog klein.:D)Nu hou ik haar nieuwe boeken niet meer bij en ben ik fan van schrijvers van "volwassen" boeken.

*Trouwens, ze heeft ook boeken voor volwassen geschreven, 2. En die zijn wel goed. (y) Ookal gaan ze wel een beetje over sex. :p *

har schrijfstijl is raar. haar romans, moederkruid en Eva's dochter, zijn mooi. Maar de rest is slecht. Aan het begin een jongen, een meisje, een vriendgroepje erom heen en een probleem. Aan het eind een stelletje, een vriendengroep erom heen en een opgelost probleem. Het is zo standaard, leeg en oppervlakig. Er zit geen gevoel in, vind ik.

Ik denk dat het kopen van het boek diefstal van je eigen portemonnee zou betekenen. Ik lees haar boeken wel allemaal, omdat ik dan weer iets heb om azijn over te kunnen pissen (sorry mensen, ik ben een echte Nederlander). Meestal kon ik wel door de boeken heen komen. Het laatste boek kwam ik twee weken geleden toevallig tegen in de bieb en ik dacht: Ach, als ik toch op vakantie ga, waarom ook niet?! Ik heb een paar blz gelezen en de rest wist ik toch wel. Natuurlijk vanuit haar andere boeken.
Ik zou dat boek dus beslist niet lezen, want het is nog erger dan de vorige!

Ik vond het alleen zo belachelijk (op dat moment was ik echt kwaad) hoe groot probleem zij altijd maakt van die stomme puberprobleempjes, maar zoiets ergs als anorexia neerschetst als een klein, snel voorbijgaand probleempje.

Ik weet het nu zeker, ik lees nooit meer een boek van haar. Al ben ik wel nieuwsgierig geworden naar haar boeken voor volwassenen... :p

Hm, ik ga eens in de bieb kijken dan. :p
Oh, die volwassen boeken (die 2) kan je best lezen hoor.:) Zijn eigenlijk best leuk! En niet zo probleem-achtig. :s

Vroeger heb ik best veel boeken van haar gelezen, en vond ik ze best gaaf. Maarja toen was ik natuurlijk nog klein en ontwetend :p

Ik weet wel dat toen ik 10/11 was, ik haar verhalen heel "echt" vond overkomen en dat het probleem goed wordt besproken. Als je bijvoorbeeld "Afblijven" neemt, (gaat over drugs), dat vond ik een heel mooi boek. Het was misschien niet helemaal zoals het in het echt gaat, maar voor kinderen van die leeftijd vond ik het ver genoeg gaan.

Dat nieuwe boek van haar over Aanorexia heb ik niet gelezen. Ik denk idd wel dat als je over de Carry Slee-leeftijd heen bent, dat haar boeken verschrikkelijk dom kunnen zijn, of althans ongeloofwaardig.

Zo nieuw is Radeloos toch niet...? Maar goed, ik heb het niet gelezen, dus kan er ook niks over zeggen. Als het idd zo simpel is als jij (TS dus) zegt, dan vind ik het ook flut. Aan de andere kant krijgt ze idd wel kinderen aan het lezen en krijgen die kinderen op die manier een beetje een idee van dat het leven niet altijd zo simpel is ed... Wat Sasbeest zegt: "Het was misschien niet helemaal zoals het in het echt gaat, maar voor kinderen van die leeftijd vond ik het ver genoeg gaan."

Carry Slee zou misschien een goed schrijfster kunnen zijn, maar ik zie haar niet zo. Haar boeken lijken te veel op elkaar, het probleem wordt altijd op dezelfde manier neergezet en ook bijna altijd hetzelfde opgelost. Haar stijl komt nu overeen met veel jonge en beginnende schijvers/schrijfsters die uit alle macht een onderwerp zoeken om over te schrijven, zodat hun verhaaltjes aangrijpend worden. Op die manier lijken alle verhalen op elkaar en komt het fenomeen ''cliché'' om de hoek kijken. Ik word misselijk van die verhaaltjes lezen (en van mezelf, maar dat is wat anders) en uitlezen gaat me maar moeilijk af. Commentaar geven gaat al beter omdat ik dan heerlijk mijn frustraties kwijt kan in het clichévorming afkraken. Niet dat dat helpt, omdat er steeds meer van die verhaaltjes bij komen.

Ik dwaal af.

Kortom: Ze zou het kunnen zijn, maar is het niet geworden.
Gebrek aan diversiteit.

Grim

Chag, misselijk enzo, but I'm back

die boeken zijn wel geschreven voor kinderen natuurlijk, dus je kan er ook weer niet TE erg op in gaan enzo.. ik kan me herinneren dat ik die boeken altijd wel leuk vond, alleen vond ik het jammer dat er ALTIJD problemen waren, het hoofdonderwerp was nooit eens iets leuks ofzo... maarja

Te zoet!!!
Haar boeken interesseren me voor geen meter. Vind het echt nix.

Ik weet nog dat ik ooit op een strenge katholieke basisschool zat en dat we allemaal in de schoolkrant een verhaaltje over ons favorite boek mochten houden. dat was dus 99% afblijven en 1% vampierhandboek.. Rarara welk verhaaltje -per ongelluk :rolleyes: - niet werd afgedrukt. :p

Nah toen ik die leeftijd had dacht ik alleen in Vampiers enzo. Karrie Slee was voor mij heiligschennis.. :)
Die kleuterverhaaltjes las ik wel altijd btw.

ik vond t eerst wel lachen (ok, ok, ik was er helemaal weg van) :bloos: maar jullie hebben gelijk: het is zwaar stereotyp. zown boek zou zelfs ik nog kunnen schrijven.

Nog nooit gelezen.

pfff, de laatste keer dat ik een boek van haar gelezen heb is toch al gauw weer een jaartje of 6 geleden.
ik moet zeggen dat ik TS wat overdreven vind reageren, al past het precies bij haar leeftijd (heel stereotyp, waar heb ik dat woord toch eerder gelezen ;)) dus ik accepteer het.

het zijn allemaal geen literaire hoogstandjes natuurlijk, wat dat betreft zijn een Terlouw, een Anke de Vries en Beckman beter, maar toch. Hoe cliche haar verhalen ook kunnen zijn, hoe dun de boekjes ook mogen zijn zo slecht zijn ze niet aangezien ze veel gelezen worden, taalkundig niet fout zijn en hoe clichematig ook, toch zijn het wel voor sommigen herkenbare onderwerpen (dus soms ook juist daarom fijn om te lezen), maar ook onderwerpen die goed zijn om door kinderen over gelezen te worden zodat ze misschien beter zien hoe het werkelijk is. Denk jij dat kinderen ooit hebben kunnen bedenken dat er mensen zijn die zo erg in de put kunnen raken door pesten dat ze maar in het water springen? Zo erg zet het kinderen ook weer niet aan het denken en er zal niets veranderen door de boeken, maar alles is beter dan niets. Ook vind ik de kwaliteit van haar boeken nog altijd beter dan een R.L. Stine en dat soort zooi. Er zijn in de wereld een hoop slechtere kinderboeken geschreven hoor!

Daarbij is het natuurlijk ook zo dat je op een bepaald moment (door je leeftijd?) gewoon die boeken ontgroeit bent. De een eerder dan de ander, de ander later dan de een, maar toch.
Genoeg mensen die deze boeken nog gewoon lazen toen ze 14 waren en het nog prachtig vonden terwijl ik de schrijfstijl toen al niet meer aankon (er prima doorheen kwam trouwens, want de verhalen hebben natuurlijk een onwijs tempo!) maar ik toch wel op een gegeven moment (volgens mijn leerkrachten nogal vroeg, maar ik vond dat nogal overdreven, je moet iets anders gaan lezen wanneer je er zelf aan toe denkt te zijn, of dat is wanneer je 12 ben of wanneer je 15 bent, dat doet er niet toe) de boekenkast van mijn ouders ben gaan plunderen.

Oordeel dus niet te snel, beoordeel de boeken ook op doelgroep niet alleen opzich, niet voor niets heeft ze een hoop prijzen gewonnen, kennelijk genoeg mensen die haar waardeerden.

Charlotte
.....het is dat ik niet uit kan leggen wat me zo irriteert aan TS's schrijfstijl/manier van opmerken etc........

Jaaaaah neej dat boek was ik dus ff vergeten.. Spijt heette het toch? Toen ik 8 was heb ik dat gelezen en ik vond het een heel naar boek. Het greep me echt aan. Kon er een week niet meer van slapen.. :|

Carry Slee... ik vind haar briljant.
Hoe zij kinderen zover krijg dat ze haar boeken massaal gaan lezen; geweldig (y)
Ok, ik ben het er mee eens dat de boeken nogal op elkaar lijken qua structuur en opbouw, maar 'moet' een boek dan origineel zijn? Het leest lekker en ik weet zeker dat ze door problemen bij naam te noemen, kinderen aan het denken zet.
Natuurlijk schrijft ze geen hoogstaande kinderliteratuur, maar daar staat tegenover dat ze wel cliché-onderwerpen behandelt die vele andere schrijvers het liefst ontwijken. En dat ze er dan makkelijk over schrijft, wat maakt het uit!? Het gaat er om dat jonge mensen op deze manier kennis maken met de problemen en er over na gaan denken...

Ik ben 18 en heb thuis al haar '12+ boeken' over 'problemen': Spijt, Pijnstillers, Afblijven, Kappen, Razend, Paniek, Radeloos. Als ze nog een nieuw boek zou schrijven in dezelfde 'reeks', dan zou ik het zeker kopen. Gewoon om te hebben en om te zien hoe iemand met een eenvoudige schrijfstijl over moeilijke problemen zó enorm herkenbaar kan schrijven.

had btw verwacht dat meer mensen positief over Carry Slee waren, want ik weet zeker dat de meesten van ons het een aantal jaren geleden heerlijk vonden om te lezen...

De boeken zijn allemaal heel clichè, haar schrijfstijl is vrij slecht, maar toch vind ik ze vrij vermakelijk om te lezen, ze lezen lekker weg.

ik heb 14 boeken van haar (incl. moederkruid en dochter van eva) als je de gratis boekjes niet meetelt (of die dingen van een gulden ofzo) want dan komen er nog 4 bij.
Zegt genoeg over hoe geweldig ik haar boeken ooit vond, toch?

Charlotte

Als je de reacties iets beter had gelezen had je gezien dat een hoop mensen ook hebben gezegd dat ze boeken vroeger geweldig vonden.

Ik heb er 17. :eek: (Incl. Moederkruid en ... Eva)

God verrek. :eek: Kheb radeloos wel. :eek: Maar nog niet gelezen. :D

Het enige boek wat ik toch wel heb kunnen waarderen was Pijnstillers. Verder ben ik nooit weggeweest van d'r.

En over mijn overdreven reactie volgens Charlottetje:
Het kan zijn dat ik nogal gevoelig reageer, omdat het laatste onderwerp gewoon heel dicht bij mij staat en ik het gewoon ff niet kon hebben.

het is ook je woordkeus. dat gevoelig en dichtbij staat me al niet zo aan, maar dat ligt aan mij hoor, niet aan jou.

Charlotte

Ik weet niet of je zulke boeken zoals zij schrijft, te zwaar moeten zijn. Het zijn immers wel kinderen van redelijk jonge (12/13 jaar) leeftijd die haar boeken zullen lezen. Op deze manier worden ze wel met deze problemen geconfronteerd, maar ze zullen er niet nachtelang slecht van slapen, bij wijze van spreken.

(y) Hier ben ik het echt helemaal mee eens!


Ja, dat heb ik wel gezien; maar wat ik bedoelde is dat ik had verwacht dat die mensen er dan nú nog steeds wel positief over konden zijn...

@ synonym: inderdaad
@ bellenblaas: ik ben er ook nog steeds positief over. alleen de laatste twee boeken die ik van haar gelezen heb: kappen en afblijven, vond ik niet zo geweldig, waren niet mijn ding, maar ik las toen eigenlijk al geen kinderboeken meer, wou alleen niet erkennen dat ik dus ook carry slee eigenlijk al ontgroeit was:)
ik geloof dat dat ook de enige 2 kinderboeken van haar zijn die ik ongesigneerd heb....

Charlotte
(ze was ooit bij ons in de bieb, in een dorp, ik was bij de eerste sessie, ze wou ze allemaal wel tekenen, echt geweldig! ik zou me er nu dood voor schamen om dat nog eens te vragen, maar zij was erg makkelijk en erg aardig ook. kon leuk vertellen!)

De eerste boeken waren nog wel aardig. De rest vond ik ook toen ik 12, 13 was al vervelend. Al die problemen, bah. Het waren nooit gewone gezinnen (en dat was, gelukkig als ik ben, nogal ongeloofwaardig in mijn ogen). Altijd gescheiden ouders, of vaders die homo waren of alleenstaande moeders, of kinderen van 12 met een baby-broertje. Het was teveel allemaal vond (en vind ik).

Niet dat dat een echt probleem is hoor. En hey, ik kan het weten :)

Maar verder ben ik het wel met je eens. In plaats van er diepgang in te leggen, bv. hoe zo'n probleem kan ontstaan, wordt er meteen een gezinsbeeld gemaakt dat nogal afwijkt van het standaard gezinsbeeld. Misschien wil ze daar mee uitdrukken dat niet ieder gezin hetzelfde is, maar dan nog. De overgrote meerderheid is nog redelijk normaal. Verder, het is pas knap als je in een gewoon gezin problemen kan maken. Nu is het meer van: ''Ohw nee, ik moet iets schrijven maar weet niet over wat... wat werkte de vorige keer? Een aangrijpend probleem... Ja, dat a ik nou weer proberen. Maar zullen die kindertjes dat begrijpen? Vast niet, dus maak k maar meteen een heus probleemgezin, dan lijkt het alsof die problemen normaal zijn.''

Mijn advies aan Carry: schrijf over een ''abnormaal'' gezin dat zich perfect weet te handhaven in de maatschappij en geen noemenswaardige problemen heeft, of schrijf over een doodnormaal gezin waar ineens wel problemen in komen, zonder echte veranderingen ín het gezin (à la broertje wordt homo).
Al zijn die boeken natuurlijk lang niet zo leuk want iedereen is sensatiebelust :rolleyes:

Grim

Ze kan echt niet schrijven. En toch lees ik haar boeken. En iedere keer als ik het dan lees, denk ik: 'dat zou ik zelfs nog beter kunnen!'
Waarom ik ze dan toch lees? Herkenbare onderwerpen (nou ja... een paar jaar geleden, ik vind ze nu toch kinderachtig worden... gelukkig ;)), je zit heel snel in het verhaal en het is verstand op nul zetten (vóóral je verstand op nul zetten, anders erger je je kapot). Als je gewoon zin hebt om te lezen en nergens over na te denken.
En het is te standaard. Ze kan wel problemen uit de samenleving aanpakken, die problemen zijn echt niet zomaar over, zoals zij beschrijft.
Eigenlijk is een boek van haar altijd hetzelfde: jongen en meisje. Jongen heeft problemen en is verliefd op meisje. Meisje heeft problemen en is verliefd op jongen. Dat weten ze niet van elkaar. Komt aan het einde uit, meisje en jongen zoenen. Problemen zijn over.
Maar ze is wel aardig. :p :)

Het is net als sexuele voorlichting. Tegen de tijd dat je dit kreeg op school had je eigenlijk zelf al het meeste uitgevogeld. Zo is het ook met de onderwerpen in Mevr. Slee's boeken. De boeken gaan over onderwerpen die in het dagelijks leven op dat moment nog niet aan je voorgeschoteld worden, maar waar je eigenlijk wel het een en ander vanaf wilt weten. Hoewel de boeken een vertekend beeld geven denk je er toch over na en weet je in ieder geval ongeveer wat het is.

En als je daar als schrijfster ook nog eens dik aan kan verdienen, dan ben je slim bezig.

Utile Dulci ~ ~ Ter lering en vermaak

Goed, ben te lui om alle reacties te lezen... :o

Maar goed, ik heb echt een hekel aan dat mens.. Haar boeken gaan echt altijd over een persoon die verliefd is op een onmogelijk iemand, en het gaat tegelijkertijd over iemand die een probleem heeft.. Vreselijk cliché! En idd, ik heb dat boek radeloos ook gelezen, en ik vind er ook geen ruk aan. Het is erg onrealistisch geschreven.. Verder vind ik dat ze een laag niveau qua taalgebruik heeft, en haar schrijfstijl vind ik ook nogal saai..
Nee, ik vind haar geen goede schrijfster.. :o

Totdat ik een jaar of 12/13 was vond ik haar boeken echt geweldig. Het zijn simpele en voorspelbare boeken, maar toch vond ik ze mooi. Op een gegeven moment kreeg ik echt genoeg van het feit dat al haar jeugdboeken dezelfde opbouw hebben (jongen heeft een probleem, meisje heeft een probleem, ze zijn verliefd op elkaar, de problemen worden opgelost en ze krijgen wat met elkaar) en las ik de boeken niet meer.

Carry Slee heeft er denk ik wel een beetje voor gezorgd dat kinderen die niet van lezen houden toch zijn gaan lezen. Dat is op zich wel positief.

Haar boeken voor kleine kinderen zijn leuker en minder voorspelbaar, de serie van Iris & Michiel bijvoorbeeld.

Helemaal mee eens~!

:p ik vond haar verhalen altijd wel leuk om te lezen. Omdat ze zo luchtig enzo waren. Nu vind ik er niets meer aan. Al blijft een mijn favo's boeken Pijnstillers ;)

net als de meesten vond ik toen ik rond de 11 was haar boeken geweldig, heb de meeste 12+ boeken meerdere keren gelezen.

Dat ik er nu niets meer aanvind en ze misschien niet goed geschreven zijn vind ik er niet echt toe doen, ik hoor toch niet meer tot de doelgroep. Toen ik daar wel bij hoorde vond ik de boeken (y), dus zou ik haar geen slechte schrijfster noemen.

Ik vind haar een goede informatieve schrijfster. Ze heeft de juiste doelgroep getroffen. Ze probeert kinderen te informeren over wat voor problemen er kunnen ontstaan in hun wereld.
Dat je als 16jarige er geen zak meer aan vindt kan misschien kloppen omdat je de juiste doelgroep niet meer bent.

Ik vond de boeken altijd erg goed. Nu kom ik er nog maar amper doorheen:P

Los van de schrijfstijl slaat het gewoon helemaal nergens op om talloze ongeveer dezelfde boeken te schrijven. Het lijkt wel alsof ze gewoon één van haar vorige boeken neemt, een paar wijzigingen maakt en dan zegt: mooi, ik heb weer een boek af. Ook veel kinderen die tot haar doelgroep behoren, merken dit uiteindelijk wel.

Wat het is met Carry Slee... Zij kiest onderwerpen uit die kinderen en jongeren aanspreken. Een boek vol (herkenbare) problemen. En dat verpakt in vaak stereotype personages met de nodige humor erbij. Het leest gewoon als kindzijnde erg makkelijk weg. Dat is de reden dat de boeken zo populair zijn, TOT de leeftijd van 13/14 is bereikt.

Ik ben er zelf het levende bewijs van.

Je hebt het gevoel dat je een moeilijk boek aan het lezen bent, over moeilijke onderwerpen. Maar doordat de schrijfstijl zodanig makkelijk is, is het tóch goed te volgen.
Als kind heb je dat niet door.

Nu wel.

Want kom op, ik erger me dood aan hoe doorzichtig zij schrijft. Elk probleem gaat ze liever uit de weg, en wordt bijzonder oppervlakkig beschreven. Echt doordringen tot een personage zal je nooit. De schrijfstijl is zo bar slecht.

En natuurlijk, het ís goed van haar dat ze zoveel kinderen tot lezen aangezet heeft. Dat heeft ze te danken aan haar keuze voor de onderwerpen van het boek. Maar een écht goed jeugdboek, moet OOK voor volwassenen 'leuk' zijn om te lezen.
En dat zijn de jeugdboeken van mevrouwtje Slee duidelijk niet.

idem

Humor? Nooit gemerkt...

niet alleen haar personages zijn stereotype, maar zij is het zelf ook :nono: die gekke bril, de stekeltjes, haar figuur, echt een stereotype pot! ik word misselijk als ik haar zie :nono:

Mwah, zo erg vind ik het nou ook weer niet. En als haar boek moederkruid autobiografisch is, dan kijk ik toch wel een tikkeltje anders tegen haar aan. Ik heb ook niets tegen haar persoonlijk, ik heb wat tegen haar boeken.

Ik ben ook niet zo'n fan van haar. Zoals jullie al zeiden lijken alle boeken op elkaar. Het is ook meer iets voor wat jongere kinderen.

Carry van Spijkers met Koppen? ;)

'k vind 't eigenlijk wel leuke boeken nog steeds ('k ben geloof 'k de enige hier...) oke 't is steeds 't zelfde enzo maar geod.. toch vind 'k 't leuk... en 'k heb eigenlijk zoiets van je kan haar boeken wel afkraken maar kan je 't zelf beter dan??
oke, 't is niet meer zo dat 't me meest favoriete boeken zijn maar als er weer een nieuw boek uitkomt zou 'k hem toch gaan kopen (of iig zo snel mogelijk lenen in de bieb.. maar dat duurt dan weer zo lang..)

'k heb moederkruid ook gelezen geloof ik.. tijd geleden alweer dat was dat vader zei dat vader en moeder gingen scheiden maar dat uiteindelijk niet deden??
die vond 'k ook wel leuk maar minder makkelijk lezen... iets minder boeiend enzo geloof ik... en dat is juist omdat 't allemaal nog redelijk 'gewoon' was... (of heb 'k nou een heel verkeerd boek in m'n hoofd, 'k weet niet eens meer of 'k hem wel uit gelezen heb dus... 'k moet hem maar weer is bij de bieb gaan lezen ofzo)

Dit is zo fout. Hier worden meningen gegeven, en daarvoor hoef je het niet beter te kunnen.

Ik heb hier op het forum wel dingen gelezen die ik een stuk beter vond dan Carry Slee, eerlijk gezegd. Bijvoorbeeld het (qua onderwerp) vergelijkbare Waargebeurde Verhaal van Nijn*.

En deze topic is bedoeld om mensen een mening te laten geven over Carry Slee. Jij schrijft dan redelijke positieve dingen, anderen zijn wat minder enthousiast. Daar is toch niets mis mee?

Krrristoph