2 gedichtjes
 

hello
ik ben nieuw hier, heb hier al fantastische kritieken gelezen op gedichten dus reacties over m'n 2 gedichtjes zijn steeds welkom :)
groetjes

-------------------------

Krakende
breekbare
glinsterende sneeuw

Sterren
blinken in de verre
zwarte nacht

Het bevroren
landschap wacht

op de eerste stralen
van de zon

---------------------------

Kwetsbaar
als een slak
uit z'n huisje getrokken
sta ik voor je

Je woorden
branden als zout
in m'n open wonden

En verdriet bubbelt
naar buiten in tranen

pfoe... ehm

Onderwerp 1 spreekt me niet zo aan. Gewoon, ladidaa jaaaaa en? reactie bijna... de woorden krakende breekbare glinsterende zouden mooi moeten aanvoelen, maar doen dat niet bij me, misschien omdat het zo'n opsomming is.
Maar het is vooral, sneeuw - zon. Tja... doet míj weinig.

2. als een slak uit zijn huisje getrokken, het beeld spreekt me wel aan, zeker omdat je doorgaat met zout (slakken smelten door zou, maar of je expres dat beeld hebt gebruikt, ik dacht eerst van wel tot ik wonden las :D). Al vind ik hoe het geschreven is niet zo bijster sprekend voor mij.
Bubbelen vind ik een ongepast woord voor verdriet. Bubbelen klinkt happy, vrolijk, fijn. Verdriet bubbelt niet, dat sijpelt en doordringt en wringt zich langs alle poriën naar buiten...

maar dat is weer mijn bescheiden mening.

Een en al cliché. Nooooit meer zoiets schrijven! ;)


Dit is dus wel erg leuk. Een originele metafoor, die toch voor iedereen te begrijpen is.
Ik zou overigens een woord als 'verdriet' en 'kwetsbaar' anders omschrijven. Dit zijn de gevoelens die je probeert te omschrijven, dus die noem je niet expliciet.

Suggestie:

Je zoute woorden
branden op mijn naakte huid.

En tranen bubbelen
naar buiten

heey bedankt voor jullie reacties :)

@mutant: ik heb bewust die vergelijking met de slak genomen, je hebt ergens wel gelijk van dat bubbelen. Maar ik trek de vergelijking door, een slak begint ook te bubbelen als je er zout opdoet, vandaar het bubbelen...Heb je misschien een suggestie om dat bubbelen te veranderen in een ander woord?

@alluman: Ik had aanvankelijk voor kwetsbaar naakt genomen..misschien is dat beter?

Ik heb nu alcohol op. Maar oplossen vind ik iig al beter. Het geeft ook een overgang weer.

Maar het is jouw gedicht...

Ja, daar heb ik ook even mee geschermd, maar dat zou niet in mijn verbetering passen (2 x naakt dan in een gedicht).
Als je mijn versie niet goed vindt, dan heb je het bovenstaande probleem niet meer, maar dan vind ik het weer een beetje cliché...

Naakt
als een slak
uit z'n huisje getrokken
sta ik voor je

Je woorden
branden als zout
in m'n open wonden

En verdriet lost op
in tranen

beter? :confused:

Krakende
breekbare
glinsterende sneeuw

Sterren
blinken in de verre
zwarte nacht

Het bevroren
landschap wacht

op de eerste stralen
van de zon
nee deze vind ik niet leuk. dat komt doordat je het eerst over sneeuw hebt, dan de sterren en dan de zon. Je hebt ze niet in verband gebracht. Bijvoorbeeld dat de sterren weerspiegelen in de sneeuw, de zon de sterren verdringt en de sneeuw laat smelten.

Naakt
als een slak
uit z'n huisje getrokken
sta ik voor je

Je woorden
branden als zout
in m'n open wonden

- verdriet lost op
tranen ontstaan

De tweede versie van je tweede gedicht vind ik beter. Ik heb in de laatste strofe een kleine verandering gemaakt...
opzich vind ik hem niet slecht, maar ook niet super goed. het spreekt me gewoon niet aan.