Goeie vriendin verkracht.....
 

En ik weet niet precies hoe ik haar moet troosten...alleen met woorden (wat moek zeggen??) of kan ik haar ook aanraken enzo
Hellpie!!! want ik weet het f fnie

jeesus.. da's echt onwijs erg voor jullie allebei..
eum, het enige wat ik je kan aanraden: wees er voor haar, wees een steun, want dat zal ze kunnen gebruiken, en je kunt best vragen of ze het erg vindt als je haar aanraakt, vragen is altijd beter dan niet vragen.

Sterkte enzo

Jenneke

tja...thanks....

*virtuele knuffel stuur-actie*

komt wel goed.. :)

:) dank je...hak wel ff nodig!!

Gewoon naar dr luisteren en zorgen dat ze bij jou kan uithuilen, heb geduld, het zal wel ven duren voor ze over de ergste schrik heen is, en dan nog blijven veel dingen moeilijk, maar met een goede vriend vlakbij is dat al een stuk makkelijker!!
En dat ben jij!

Heej.. k*t voor je dat dit gebeurd is..

K heb ooit ook zoiets meegemaakt en k kan wil je wel wat tips geven.. (mjah ok, bij mij was t niet zó erg wat er gebeurd was..maar ok..)

In ieder geval heel rustig met haar omgaan, en niet te veel handtastelijk willen worden.. Hoewel t voor jou misschien lief lijk als je haar knuffelt enzow, kan dit bij haar erg nare gedachten oproepen.
Wat bij mij erg veel geholpen heeft tot nu toe is praten, praten, en praten erover..
Ik heb in t begin alles opgekropt, en dan ga je steeds meer problemen krijgen, totdat je er uiteindelijk kapot aan lijkt te gaan.

Heeft ze overigens aangifte gedaan? Mij werd namelijk vaker vertelt dat dit helpt bij de verwerking enzow.. Ik heb het zelf nooit gedaan, dus hier kan k geen ervaring met je delen.. (Waarom k t nie gedaan heb? Eerst heb k dus alles opgekropt, en nu vind ik het een beetje errug laat om nog aangifte te doen, alhoewel het wel nog steeds kan..:S )

Probeer haar zoveel mogelijk te steunen, laat merken dat je er voor haar bent, dat ze niet alleen op de wereld staat.. En zoals k eerder zei, wees voorzichtig met lichamelijk contact..

*knuffel*

Laura.

Mocht er een situatie komen waar je hulp bij nodig hebt.. dat je niet weet hoe je ergens op moet reageren ofzow, kun je me altijd mailen. vleerwolfje@hotmail.com

Wat je hier vertelt is herkenbaar voor mij. Ik heb een Belgische mailvriendin, Marika, die op haar twaalfde door haar broer en vrienden van haar broer is misbruikt en nu, op haar 37e, nog steeds met een onverwerkt trauma rondloopt. Het heeft me erg aangegrepen, vooral omdat ze vertelde dat haar broer zich eerst door zijn vrienden liet betalen, waarna hij haar zodanig vasthield dat ze niet meer wegkon zodat zijn vrienden haar konden misbruiken. Als jij of iemand anders weet wat iemand er toe kan brengen om zich door zijn vrienden te laten betalen zodat ze zijn zus kunnen misbruiken, dan laat het maar weten. Ik kan het in ieder geval niet bevatten en raak regelmatig hevig geëmotioneerd als ik me er een voorstelling van probeer te maken.
Ik denk dat je haar de gelegenheid moet geven om haar verhaal te vertellen, iets wat ik bij Marika ook gedaan heb. Ze liet me weten dat ze het wel moeilijk vond om het me te vertellen, maar dat ze (net als ik overigens) toch wel blij was dat ze het had gedaan. Mocht je vriendin er behoefte aan hebben om te huilen, laat haar dan maar eens lekker uithuilen. Ze heeft dan de mogelijkheid om zich emotioneel te ontladen, wat voor haar best goed is. Vertel haar maar dat je haar graag zou willen troosten, maar dat je niet goed weet hoe en dat je niet weet of ze het fijn vindt als je haar aanraakt. Misschien vindt ze het fijn als je een arm om haar heen slaat en haar de mogelijkheid biedt om tegen je schouder uit te kunnen huilen. Je kunt haar in ieder geval vragen of ze daar misschien behoefte aan heeft.
Indien jij en/of je vriendin er behoefte aan mochten hebben om er met mij over te praten, dan kunnen jullie me bereiken op mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

tering, dat is heel vervelend (normaal zeg ik iets drieletterigs maar in niet zo toepasselijk)

ja ben het met mathfreak eens, hij heeft er ook min of meer ervaring in.

maar denk dat hulp ook aan te raden is.

sterkte iig

Dat weet ik niet... Ik wil het wel graag weten :\

Ik denk dat je er vooral voor haar moet zijn als ze je nodig heeft. Onloop haar niet! er zullen al genoeg (te veel) mensen zijn die dat doen, gewoon omdat ze niets weten te zeggen. (wat moet je zeggen?)
Wees idd een beetje voorzichtig met lichamelijk contact, dat kan haar herinneren aan wat er gebeurt is.
heel veel sterkte.

DAnk jullie voor al jullie reacties....ben intussen al geweest, het ging niet echt "soepel" maar ze zei dat ze het lief vond dat ik gekomen was.....en da von ik lief van haar!!
MAar wat over de normale gang van zaken gepraat... ze was best wel depri...en dat vink kl*te....maar er zal meer tijd ovverheen moeten gaan voordat ze weer het leuke, spontane meisje was van daarvoor.....die mis ik nu wel...en heb erg met haar te doen...... da een jongen zo iets kan doen!! soms schaam ik me om een jongen te zijn......damn..

MAaar dank u allen..het heeft me toch wel de overtuiging gegeven om naar haar toe te gaan (iets wat errug eng is) maar ze heeft me nu wel nodig......DANK U Drazic

ps: beetje warrig allemaal maar vind het wel moeilijk om het uit te leggen enzo