Vecht voor ons leven, schat
 

Jouw leven is moeilijk,
het drukt als last op je schouders.
Daarom,
vecht mijn liefde om jou.
Ik zal je nooit,
door de mazen van mijn net laten glippen.
Ik verlaat je niet,
al hangend,
vastgenageld aan je eigen kruis.

Ik hou van je.

Ik wil er voor je zijn,
en je bereiken.
Als ik probeer door de vensters van je ziel te kijken,
zijn je ogen als verwrongen spiegels.
Waarom kom ik mezelf er niet in tegen?
Mijn onbegrip leeft op,
maar ik getuig je mijn medeleven.
Beseffend,
dat als ik jouw leven kus,
ik de dood omarm.

:'(

Ik vrees dat dit betekent dat je hem niet zo geslaagd vind,
waarom niet?
Kun je me wat uitleg geven?

ik vind hem wel en niet geslaagd... de :'( was op de boodschap... ik vind hem erg mooi maargoed ik heb het al vaker gehoord en t maakt me een beetje bang :( maar dat maakt het niet minder mooi...

de niet geslaagde kant zit hem in zinnen die voor mijn gevoel niet af zijn zoals..
Ik zal je nooit,
door de mazen van mijn net laten glippen.
ze maken het minder overtuigend alsof je na moet denken over de woorden...

maarnogaltijd de boodschap raakte me :')

heel mooi!!!

alleen snap ik "verwrongen spiegels" niet... ik snap dat de ogen spiegels zijn (door de tranen?) maar verwrongen past er in mijn ogen niet helemaal bij...

Als je in een goede normale spiegel kijkt, kom je jezelf erin tegen.
Ik vergelijk de ogen met spiegels, ik kom mezelf niet meer tegen in zijn ogen (de persoon waar het gedicht over gaat). Daarom schrijf ik 'verwrongen', alsof de spiegel verdraaid is. (mischien als een vage lachspiegel?) Ik zie mezelf niet meer scherp in zijn ogen, waar ben ik?
Ik weet niet of 'verwrongen' de goede woordkeus is hoor, maar ik vond het wel passen.

Of zal ik het woord 'verwrongen' weglaten in mijn gedicht?

Heyzzz,

ik ga vanmiddag op vakantie,
'k zou het wel leuk vinden als jullie voor die tijd
mijn gedicht nog ff kunnen beoordelen. Ik ben echt
benieuwd wat jullie ervan vinden. xxx me

Jouw leven is moeilijk,
het drukt als last op je schouders.
Daarom,
vecht mijn liefde om jou.
Ik zal je nooit,
door de mazen van mijn net laten glippen.


Moest ik van jou zijn zou ik dit stuk veranderen(of mss zelfs weglaten)...Het is minder goed verwoord dan het andere deel (wat héél sterk geschreven is vooral het einde)

Have fun op reis :)

dat als ik jouw leven kus,
ik de dood omarm.

Ik vind dit een hele sterke vondst, en bovendien een perfecte afsluiter. Hetgene wat ik taaltechnisch minder vind aan dit gedicht, is dat je vanaf het begin de boodschap weet en dat deze ook telkens wordt herhaald in een andere vorm, maar toch vind ik het doeltreffend.

Dit komt misschien deels omdat de inhoud me persoonlijk raakt (de onmacht van de ik-persoon t.o.v. de jouw-persoon, en de liefde die de ik-persoon voor de jouw-persoon overheeft maar die soms tevergeefs is/het allemaal een bodemloze put lijkt), maar het komt ook door het gevoel waarmee het gedicht geschreven is. Het verdriet stroomt er eigenlijk vanaf, waardoor ik het alleen maar eens kon zijn met de reactie van Dreamzilla.

Ik zie nog wel een paar foutjes, of dat is misschien een groot woord. Ik zou iig de volgende zinnen nog eens bekijken:

het drukt als last op je schouders.
Daarom,
vecht mijn liefde om jou.

Ik zou van de eerste zin 'het drukt op als een last op je schouders maken' en van de tweede 'Daarom, vecht mijn liefde voor jou.'

Die eerste aanpassing zou ik maken omdat het imo anders foutief nederlands is, en de tweede aanpassing zou ik maken omdat de liefde van de ik-persoon de liefde van de jouw-persoon niet zo zeer hoeft te winnen, maar dat de ik-persoon deze al heeft, maar dat het zo is dat de liefde van de ik-persoon wil vechten om de jouw-persoon te helpen. Ik hoop dat je mijn beredenatie snapt, ik vond het iig schelen qua functie :).