Angst voor een bekende
 

Mjah.. meeste van jullie weten mijn levensverhaal intussen. Nou heb k heel lang problemen gehad met 1 jongen omdat die me heel erg had laten schrikken.. Dat is na een tijdje beter gegaan omdat k t zelf ben gaan oplossen..
Maar de laatste tijd heb ik weer last van nachtmerries over wat er met me is gebeud, met hem als hoofdpersoon...

K kwam hem laatst tegen en k raakte helemaal in paniek. Dat heeft hijzelf glukkig niet gezien want hij wil op de een of andere manier niet echt meer met praten enzow.. Maar daardoor kan k t dus deze keer helemaal niet oplossen, alsie toch niet luistert :(

En vrijdag zie ik hem weer, want dan heb ik repetitie van de fandare, en moet ik hem de hele avond zien, en zelfs bij sommige stukken naast hem zitten.. dat gaat me NOOIT lukken!! En niet naar de repetitie gaan is ook geen optie omdat ik erheen MOET van mijn ouders..

Iemand tips..??

(emailen heeft geen zin want hij flikkert mijn mailtjes meteen de prullenbak in, omdat hij dus eigenlijk nix meer van me wil weten om een voor mij onbekende reden)


Dikke kus en knuffel

Lau.

Hoi laura,

Probeer toch met hem te praten, ik denk dat dat toch het beste is. Omdat je hem toch ziet vrijdag en hij dan waarschijnlijk ook niet kan weglopen van je ofzo, moet je hem dan vragen of je een keer met hem kan praten. Als jij niet wil dat dat vrijdag bij de fanfare is, dan moet je iets met hem afspreken ofzo?
Ik geef maar tips. Veel succes.
groetjes Bianca

Ik zou wel willen, maar hij luisterd toch niet naar me. Hij is een stuk ouder dan ik (hijs 21), en heeft een behoorlijk arrogante houding tegenover mij aangenomen. (Hij denkt zowieso dattie meer is dan de jongeren jonger dan hem omdat hij toevallig studeert en in een studentenvereniging zit terwijl bijna alle anderen een HBO opleiding doen, of Havo ofzo. Tis raar, maar toch echt waar..)

Als ik er (weer) met hem over zou gaan proberen te praten zal hij vast toch alleen maar kwaad worden en gaan schelden en daar heb k geen zin in... :(.. En àls dan wèl tijdens de repetitie, want in mn eentje durf k eigenlijk al helemaal niet met hem te praten....

*zuchie*

Thx anyway

Laura.

DAMNED... gisterenavond heel ff met mn ouders weggeweest... en wie denk je dat daar ook was?? HIJ..

*zucht* K had het niet meer, ben wel 3 keer een rondje door t cafe gelopen, toen bij wat vrienden/kennisen van me gaan staan, maar toen kwam hij daar bij staan en begon ik te trillen en ben k daar maar weer wegelopen.. heb toen maar tegen mn ouders verzonnen dat ik hoofdpijn had en naar huis wilde...

De hele nacht niet geslapen.. van angst...

Kom ik hier nog ooit vanaf????

Ik weet niet waarom je bang van hem bent, maar ik zou toch proberen met hem te praten. Dan kun je het daarna misschien afsluiten. Of laat iemand anders met hem praten.

nee joh, je moet met je ouders praten, Die moeten dat toch begrijpen en jou steunen als die gast in de buurt is!