Leven als energie?
 

Ik stoei een beetje met (mijn) theorie dat "leven" een vorm van energie is , die "gevangen" zit in de materie. Alleen kan ik niet zo goed bedenken , wat voor soort energie het dan is. Ik bedoel , is het "chemische" energie of "electrische" energie of misschien "biologische" energie (als biologische energie uberhaupt al bestaat)?

Iemand een idee?

Wat bedoel je met die eerste zin? Ik moet dan meteen denken aan een ziel die gevangen zit in een lichaam, maar ik weet niet of je dat bedoelt.

AaaaaaaaaaaaaaaH!

Zucht. Energie is meetbaar.

Je weet toch, er moet meer energie zijn dan wat we kunnen meten met onze beperkte methoden! :rolleyes:

:D

het is niet ondenkbaar dat er energiesoorten bestaan die we nog niet kunnen meten.

ik heb idd wel eens een theorie gehoort die beweerde dat alle materie bestond uit energie dat in een bepaald patroon vastzit, en dat het enorm veel energie vroeg om materie te maken.

deze claim werd onderbouwd met het argument dat bij het splitsen van een paar atomen enorme hoeveelheden energie vrijkomen.

aangezien ik geen kernfysicus ben denk ik niet dat ik kan oordelen over deze stelling, ik weet immers niet of bij atoomsplitsing werkelijk materie wordt vernietigd.

Dat is zo.

wat is energie?

een op zichzelf staande definitie van allerlei soorten krachten.


een object dat beweegt heeft bijv ook al energie in zijn beweging zitten.

Nee, een kracht is geen energie.

Ik wil best geloven dat er energievormen zijn die de mens nog niet ontdekt heeft, maar geef dan op zijn minst een enigszins consistente natuurwetenschappelijke theorie. Kun je dat niet en heb je eigenlijk gewoon over vaag zweverig gezwam, spreek dan ook niet over energie, maar over 'zweverige grootheid X', ofzo.

:D

Massa kan worden omgezet in energie dus enigzins heeft hij wel gelijk...

correct me if I'm wrong

Dat ben je inderdaad, want massa en energie hebben een verschillende eenheid en zijn dus niet hetzelfde.

Maar je weet toch, E=mc^2 (; Daaruit volgt direct en onomwonden dat E+[Zweverige grootheid X]=mc^pi.

maae het eerder genoemde voorbeeld van atoomsplitsing spreekt dat tegen, daarbij gaat massa verloren en komen massa's (:D) energie vrij.


een kracht kan trouwens wel degelijk energie zijn, want een beweging (wat een kracht is, tenzij je dat anders definieert) kan worden omgezet naar andere vormen van energie als warmte of electriciteit.

Om te beginnen is een kracht iets dat een beweging kan veroorzaken. Een kracht kan een bepaalde hoeveelheid arbeid verrichten, waarbij deze arbeid als een bepaalde hoeveelheid energie kan worden opgevat. Voor verdere details verwijs ik je naar een leerboek over mechanica.

De tweede wet van Newton uit de klassieke mechanica vertelt ons dat F = m*a, ook wel genoteerd als F = m * dv/dt. Een kracht veroorzaakt dus een verandering van de snelheid van een voorwerp (macroscopische objecten, lage snelheden). Voor de translatie-kinetische energie geldt verder E = 1/2 m * v². De eenheden van deze twee zijn niet dezelfde en dus is een kracht zeker geen energie.

leven is juist een complexe proces dat zo efficient mogelijk energie 'verspilt'. dus energie zo egaal mogelijk uitspreidt totdat op een gegeven moment niets meer kan gebeuren omdat er geen energiegradienten meer zijn, en er dus geen arbeid plaats kan vinden.

het leven is dus eigenlijk een entropie-katalysator :p

De stelling die ik boven noemde is meer een gevoel . Ik bedoel ik heb er geen argumenten voor of onderbouwende theorien. (nog niet ;) ). Maar als ik aan leven denk , dan kan ik niet om het feit heen dat er een vorm van "energie" bij betrokken is geweest om het te laten onstaan. Tenminste dat denk ik . Mijn gevoel zegt me dat die energie (of krachten misschien) voor een gedeelte is mee gevormd met de "blauwdruk" van leven in algemeen. Die "innerlijke" energie lijkt me ook nodig om leven "te motiveren" om te bewegen (buiten externe energie/krachten om).
Maar nogmaals , het is een hersenspinsel van mij , niets concreet.

Alicia , ik ook denk dat er iets als een "levensenergie" bestaat die je een "ziel" zou kunnen noemen , maar ook daar heb ik niet echt onderbouwing voor.

Nou ja, het is wel zo dat als je niet eet of drinkt, je niet veel uit kan voeren en uiteindelijk sterft. Er wordt wel degelijk energie omgezet in een lichaam, om fysieke en ook geestelijke processen aan te drijven. Dit zou je misschien "levensenergie" kunnen noemen, maar het verandert niet veel aan het feit dat het eigenlijk gewoon een bekend soort energie is.

welke dan?

Nou, warmte, potentiele energie, etc. weet ik het, noem het maar op.

maar ja, aangezien je vormen van energie in elkaar kunt omzetten denk ik dat het raar is de ene soort nergens bij te rekenen en een andere wel.

Hoe bedoel je?

als iets beweegt kan ik dat omzetten naar electriciteit (generatoren, windmolens for instance), electriciteit kan je omzetten in warmte of beweging, een beweging kan je omzetten in warmte, op die manier kan je verschillende soorten energie omzetten.

Ik deel je mening!!

en mijn benaming voor deze energie is een 'ziel'

Alle energieën samen.

Goed idee?

Hoe zit dat dan met aura-reading, volgens jou? dat kan je op foto vastleggen.

Ik zal me maar niet bezondigen aan het te letterlijk nemen van die uitspraak. Zeer vaag en weinigzeggend: leven is een vorm van energie. Het is al een even handig woordje om vanalles mee te "verklaren" als de term spanning of trilling. Het zijn de gedachten en theorieën achter zulke woorden die bepalen of er veel gezegd wordt of weinig.

Dus, wat verste je precies onder leven? Wat onder energie? En wat onder materie? Hoe zit die energie gevangen in die materie? enz.

Groeten,

fil

dit is een filosofie forum!

het is ook een gedachte , geen wetenschappelijk onderbouwde theorie.

Leven = plant+dier+mens (en al het andere dat onder 1 van die categoriën geplaatst kan worden (bacteriën ,etc))

ener·gie (de ~ (v.), ~ën) =
1 kracht waarmee men iets doet, naar iets streeft => daadkracht, fut, geestkracht, pep, pit, puf, slagkracht, stootkracht
2 [nat.] arbeidsvermogen

Materie = Alle stoffen die bestaan uit moleculen,protonen,etc

Heb je hier iets aan fil?

Hoi Willypirate,

Iedereen is hier inderdaad welkom en heeft recht op het geven en krijgen van reacties, of ze nu aanvullend, kritisch of ironisch van aard zijn.

Ik ben de eerste om de wenkbrauwen te fronsen wanneer iemand zijn betoog wil ondersteunen met behulp van de beknopte en dus zeer onvolledige en zelfs vervormde beschrijvingen die terug te vinden zijn in woordenboeken. Maar er zijn situaties, in het bijzonder onenigheden over de terminologie van een woordje dat op zich vrij eenvoudig te beschrijven is, waarin een woordenboek kan illustreren wat de algemeen aanvaarde betekenis is.

Maar goed, snel naar de inhoud:
Wat is leven precies? Is een molecuul dat zichzelf kan vermenigvuldigen leven? Computerprogramma's die zichzelf kunnen kopiëren, leven die ook? Zeker is dat een konijn leeft, en een overgrote meerderheid vindt vast dat bacteriën ook leven. Zeker is ook dat een theelepel met olijfolie niet leeft. Ergens tussen die olijfolie en bacteriën in ligt de overgang tussen levend en levenloos. Maar waar die grens precies ligt? Lastig allemaal. De termen "levend" en "levenloos" zeggen meer over de menselijke manier van het indelen van de natuur dan over de natuur zelf.

Wat betreft energie en materie:
Het klassieke beeld van materie aan de ene kant en krachten aan de andere kant is vervangen door een beeld waarin deze twee door elkaar heen lopen en alleen puur wiskundig van elkaar gescheiden worden. De vraag of er alleen materie is of niet is al compleet voorbijgestreefd door de wetenschap. Dus de materialistische visie is in feite verouderd. Een sterk voorbeeld is Heisenbergs ontdekking in de jaren 20, die de onzekerheidsrelatie genoemd wordt. Een deel van wat wij materie noemen blijkt dus het gevolg te zijn van de interactie tussen verschillende entiteiten, die zelf niet per se materieel hoeven te zijn. Een gedeeltelijke oplossing zou kunnen zijn om enkel van materiele voorwerpen te spreken in relatie tot waarnemende wezens. Natuurlijk is ook die karakterisatie vrij circulair en vertel ik niets nieuws.

Waar ik een beetje naartoe wil is dat wij de geheimen van het leven (en dan heb ik het niet over het in kaart brengen van het menselijk genoom) nog lang niet hebben ontsluierd. Uiteindelijk (maar dat weten jullie allang) komt alles neer op de vraag: wat is (bewust)zijn? Wat is tijd? Jammer genoeg zijn de meest geniale filosofen hierop gestrand...

Groeten,

fil

Waarom zou je je wenkbrauwen fronsen als er ons wordt gewezen op de definitie van energie wanneer duidelijk niet iedereen precies weet wat energie inhoudt. Arbeidsvermogen zegt genoeg over het woord energie, hoewel ik er van uitga dat veel mensen het woord vermogen ook weer verkeerd in gaan schatten.

En wat precies de definitie van leven is? In wetenschappelijke kringen bestaan over deze definitie veel verschillende stromingen. Aangezien de meeste mensen waarschijnlijk nog niet al te veel weten van de biologische functies van levende systemen is het dus logisch om de algemeen/meest geaccepteerde definitie van leven gebruiken en die berust of 5 eigenschappen:
Orde: leven wezen bestaan uit georganiseerde structuren, atom maken moleculen, moleculen organellen, etc
Gevoel: alle levende wezens reageren op stimuli, zoals planten die richting de zon groeien
Groei, ontwikkeling en voortplanting: ...
Regulatie: Elk levend wezen bezit regulatie mechanismen die de interne processen coordineren.
Homeostase: binnen in het levende wezen heersen andere omstandigheden dan buiten

Beste Fil ,

Bedankt voor je serieuze reactie , ik was een beetje geërgerd door je "aanvallende" post van definieër dit en definieër dat. Dingen die ik inderdaad nog niet helemaal plaatsen kan , en inderdaad niet zo eenvoudig uit te leggen zijn. Maar excusses voor mijn gedrag :bloos:

Als je in de snaartheorie gelooft, bestaat alles uit trillende strings van energie. Dus niet alleen materie, maar ook krachten (dus Bosonen en Fermionen).

Volgens de snaartheorie is de snaar het meest fundamentele deeltje en dus geen energie.

Wat veel mensen in deze topic denken is dat iets dat omgezet kan worden in energie, ook meteen gelijk staat aan energie. Dat is echt complete onzin: je kunt papier ook omzetten in rook en as door het met zuurstof te laten reageren, dat betekent niet dat papier gelijk staat aan of opgebouwd is uit rook en as.

ik denk ook dat er een vorm van energie bestaat die zich tussen atomen bevind.Stel je een mens voor opgebouwd uit atomen.
Nu stel ik mij die atomen voor als kleine bolletjes aan elkaar geplakt , met kleine tussen ruimten erin. Die ruimte is in principe leeg , maar daar zit nu juist die "levensenergie" in. Je kunt het pas ook voor stellen als je dus die ruimtes zou inkleuren. Bijvoorbeeld rood. Nu heeft een steen ook zulke ruimtes , alleen die blijft transparant of zwart. Dat wil zeggen , de energie of krachten die het object steen bijeenhouden , zijn niet gelijk aan de "levensenergie". Mijn defenitie van leven is dus die kracht of energie , die rood kleurt , in die atomische ruimten. Het grote verschil tussen rood en zwart is de mogelijkheid tot bewegen uit eigen kracht oftwel "levensenergie". ;)

Wat is nu onverklaarbaar dat dmv het postuleren van dat soort levensenergie wel ineens verklaarbaar wordt?