Weten wat je wilt maar niet weten hoe!
 

Goed, nee een makkelijke jeugd heb ik niet gehad...maar ook niet super zwaar. Ik heb het goed; leuke vrienden, super stage waar ik een vaste baan krijg, mijn eigen kamertje, fijne familie en ouders...kortom niks te klagen...en toch gaat het niet zoals het hoort...
Ik heb een eigenschap die ikzelf en mensen om mij heen heel erg irritant en vervelend vinden en ik nu zelf ook nu ik het door heb. Ten eerste ben ik onzettend negatief ingesteld. Waarom weet ik niet; heb een goed leven. Ik denk zelf dat dit komt door onzekerheid. Ik zoek altijd bevestiging in alles; wil door iedereen aardig gevonden worden, ben perfectionistisch en kan ontzettend zeuren om niks.
Nu weet ik dat dit speelt en ik wil er echt iets aan doen want het is niet bevorderlijk voor mezelf of mensen om me heen. Ik ben mijn eigen leventje zo aan het verknallen. En nu wil ik weer zo graag en als ik dan toch weer zo doe heb ik het neit door. Ik kan moeilijk aan iedereen vragen of ze op me willen letten; dat werkt niet en dat wil ik ook niet. Ik wil er wel alleen echt iets aan doen. Ik heb het idee dat dit het enige is dat mij nog in de weg staat om echt gelukkig te zijn....

Zijn er mensen die dit ook hebben of hebben gehad en weten wat je kunt doen? Alles is welkom..tips...verhalen...want ik moet dit echt zelf oplossen....

hej

herken veel in je verhaal, doe precies het zelfde
ik ben zo bang dat ik het verknal waardoor ik het juist verknal!!
altijd beverstiging nodig enz.
ik ben nu bezig die "nagatieve" dingen in te slikken... ik probeer ze of niet te zeggen of iets positiefs van te maken...
hoop dat hier meer tips komen..

Sterker nog ik heb ook dat gevoel. Ik heb alles wat mijn hartje begeert , een gezin , werk , vrienden , ouders , gezondheid , noem maar op en toch voel ik me soms leeg. Ben jij toevallig ook "weegschaal" ?
Onzekerheid is zeker een factor die hierbij meespeelt . In mijn geval komt daar nog eens bij dat ik niet echt een doel heb dat ik wil nastreven. Ik heb geen droom of toekomst verlangen dat ik wil bereiken. Ben eigenlijk doelloos , en dat veroorzaakt bij mij soms die leegte. Helaas heb ik geen tips om je te helpen.
Ik kan wel zeggen je moet dingen relativeren en op je laten inwerken , maar emoties komen nu eenmaal en je hebt niet altijd invloed daarop. Het is gewoon lastig .

Nee ik ben stier....maar het is inderdaad klote...ik weet altijd wel advies voor anderen te vinden maar dit keer niet voor mezelf...

ja ik ook,
altijd andere helpen altijd goed advies.....
maar ondertussen voel ik me alleen maar rotter :S

Zo perfectionistisch ben je niet, als je "Lindatje" schrijft, met één a. :o

Ik zie het grote probleem niet zo.

Zie je hier ooit wel eens een echt probleem voorbij komen vliegen?

ik bne ook stier, herken me in je verhaal
dus dat is het..
kom gaan we in een andere maand geboren worden

Ten eerste zie ik het ook niet als een echt probleem. Ik vind het vervelend. Ik zie een forum als een discussie waar je met mensen kunt praten over dingen die je niet lekker zitten.
Dit zit mij niet lekker. Ik weet zeker dat dit forum niet alleen voor problemen is. Geloof mij; je problemen hier knallen daar los je niks mee op. Het kan helpen maar lost het niet op. Ik weet dat wat ik hier neerzet ook niks oplos; ik vraag advies aan mensen die misschien hetzelfde hebben of hebben gehad. Zo kun je misschien kleine dingen oplossen of veranderen. Ik vind het goed dat iedereen hier alles neerknalt; lucht op en je bent je ei kwijt. Dus ga niet lopen zeuren wat wel en geen problemen zijn, niet iedereen is zoals jij. Dat wou ik ff kwijt.

Ten tweede; Lindatje schrijf je nou eenmaal met 1 a....

Met lindatje eens... Wanneer is iets een probleem??? Misschien zie jij het niet als een probleem... Maar lindatje loopt ermee... Dus zet ze het hier neer... Als buitenstaander kun je niet oordelen over dat wat iemand meemaakt een probleem is of niet...

@Lindatje... Ik weet er ook geen oplossing voor...
maar... Onthoud dat je goed bent zoals je er bent...

Ciao.

@Lindatje

Je zou, zoals ik al van iemand las, al het negatieve in kunnen slikken. De volgende optie is een stuk vervelender, maar werkt denk ik wel aangezien je er zelf een hekel aan hebt, aan "negatiefdenken" om het zo even te omschrijven. Je kan aan een paar vrienden vragen waar je veel mee opschiet of ze kunnen zeggen wanneer je het weer doet. Het is irritant maar op die manier merk je hoe vaak je het doet en krijg je misschien meer inzicht in hoe vaak je het doet hoe het over komt bij de rest.

En aangezien je het zelf ook niet fijn vindt denk ik dat je er dan eerder van af bent.

Sinds wanneer zijn dat slechte eigenschappen? Als ik een afspraak wil maken met vrienden, zit ik dat ook compleet te plannen, en als ik dan zie hoe los hun ermee omgaan, word ik daar knettergek van. Ik wil dus ook altijd bevestigd hebben of iets echt gaat gebeuren, en wil zekerheid hebben in alles. Ik vind dit persoonlijk niet zo'n slechte eigenschap van mezelf, eerder een slechte eigenschap van vrienden die zo nonchalant om alles doen.

Ik zie het vooral als een vervelend iets omdat anderen zich eraan irriteren; mijn beste vriendin en mijn moeder. En die houden echt wel van me maar vinden dat echt vervelend. Daarom wil ik er iets aan doen. Niet om door hun aardig gevonden te worden want dat vinden ze al...ze zijn er onvoorwaardelijk...