Moet ik het vertellen of niet?
 

Ik heb een beetje een uh.. probleem zeg maar.

Ik ben vroeger seksueel misbruikt door mn vader(was toen jaar of 5 ofzo.) Zo iets laat natuurlijk zn sporen na. Ik heb het best moeilijk met intimiteit en uiten van gevoelens.

En ik heb dus een vriend... Ik weet dat hij het moet weten maar ik vind het gewoon moeilijk om te vertellen. Ik schaam me er op zich niet voor, ik kan er tenslotte niks aan doen toch? En ik ben ook zeker niet bang dat hij boos op me word ofzo.
Ik vind het gewoon moeilijk er over te praten, ik heb het nooit iemand verteld.
Wel ben ik bang dat hij me anders gaat behandelen als ie het weet, dat ie bang word me aan te raken ofzo.

Maarja, ik weet gewoon niet wat ik moet doen.. Nu ik dit typ rollen de tranen over mn wangen..

Iemand hier ervaring mee toevallig? :s

ik heb er geen ervaring mee en ik kan me voorstellen dat het een lastige situatie is. Maar ga rustig met hem zitten en vertel hem dat wat jij vind dat hij moet weten. Vertel er ook bij dat je niet wil dat hij je daardoor anders gaat behandelen.
Het klinkt allemaal vrij eenvoudig, maar dat zal het niet zijn.

Veel succes :)

Ik wil het hem ook zeker wel vertellen.. Maar ik kan er gewoon geen geschikt moment voor vinden.
Hier is ook geen geschikt moment voor, dat weet ik.. Maar toch :s

Ik vind het echt vervelend dat ik het hem moet vertellen. Ik heb sowieso moeite met praten, zeker in het echt.
Denk dat het voor mezelf makkelijk is als ik het gewoon via msn doe, dan hoef ik me niet in te houden (niet dat dat anders wel moet, maar vind het gewoon vervelend), en heb even wat beter overzicht in wat ik zeg, zodat het geen vaag warrig verhaal word.
maar dat had hij vast anders gezien... Maarja dit draait even niet om hem vind ik, dus daar ga ik geen rekening mee houden. De drempel is voor mij dan gewoon lager denk ik? :rolleyes:

kun je het dan niet over de msn uitleggen? Als dat voor jou makkelijker praat dan snapt hij dat ook wel (hoop ik)

Ja dat was ik ook wel van plan.. maar ja.. Ik heb eerlijk gezegd ook geen idee hoe ik er over moet beginnen :s

"Hey jochie (of welke andere naam je voor heb hebt) ik moet even met je praten"

Ik ga nu even offtopic maar wat je vader jou heeft aangedaan, wat erg :(
Hoe kan een vader (is hij je echte vader?) zijn eigen kind sexueel misbruiken? Dat gaat voor mij toch wel heel ver, ik zou mijn eigen vader denk ik willen aangeven, ook op een later stadium...
Maargoed daar gaat het nu helemaal niet om...

Wat je kan doen is erover praten via msn maar weet wel dat msn nogal onpersoonlijk is. Face to face zou denk ik een betere oplossing zijn. Je zal veel moed bijeen moeten rapen maar ik denk dat je je er veel beter zal bij voelen, echt waar. Als je vriend je graag ziet zal hij je troosten, hij zal toch alleszins wel medeleven tonen als hij geen onmens is he :)
Hoe moeilijk het ook is. Je kan er eerst onrechtsreeks over beginnen.
Dat je het moeilijk hebt met (sexueel) contact en met je gevoel, dat je graag meer affectie geeft maar dat je een drempel voelt. Dat dit een oorzaak heeft...
Bouw het rustig op, zoek het juiste moment op maar denk er niet teveel over na, ik ben ervan overtuigd dat je je stukken beter zult voelen na het verteld te hebben.
Veel succes meisje!

Ik vind wel dat je dit moet vertellen idd, en het is zoals je zelf al zei niet jouw schuld. Maar waar je wel rekening mee moet houden is dat hij niet weet hoe hij moet reageren als je het vertelt en de kans dat hij inderdaad bang wordt om je aan te raken enzo zit er wel in maar dat zal op den duur dan ook wel veranderen. Verder moet je het gewoon vertellen zoals jij het wil, als dat via msn is moet je dat vooral doen.

Ehm ja. Het was(nja is helaas..) mn eigen vader.
Heb er gelukkig geen contact meer mee, anders zou mn vriend echt moordneigingen krijgen als ie het eindelijk weet.
Mn ouders zijn 12 of 13 jaar gescheiden.

ik wist niet waar ik het moest laten en dacht, zet hem bij L&R.. maar hij mag best verplaatst worden als ie ergens anders beter past :)

Ja dat denk ik ook van je vriend. Misschien maar heel goed dat je je vader niet meer ziet. Maar ik zou als ik jou was op deze of latere leeftijd zeker eens laten weten aan jouw vader dat wat hij gedaan heeft je nooit zal vergeten hoe iemand misbruik durft te maken van zijn eigen kind. Hem eens laten weten hoe schuldig hij is en wat voor een pijn (psychisch) hij je heeft aangedaan.
Ik zou zo'n man de hel willen toesturen. Het is nu bij jou gebeurd maar dat zijn dingen die vaker gebeuren.
Maargoed, waag je kans bij je vriend he, zeker doen! Succes :)

Ik zou het wel vertellen. Het is iets belangrijks, dat bij jouw leven 'hoort'... Hoewel het iets is dat je makkelijk kan 'verbergen' vind ik dat je wel je vriend er recht op heeft om het te weten. Kijk ik weet natuurlijk niet hoe serieus jullie relatie is. Ken je hem net een week, dan is het mss nog niet echt nodig om er haast bij te maken... Tsjaa het is makkelijk gezegd van mij, maar zo makkelijk is het natuurlijk niet verteld, dat snap ik wel. Ga er een keer rustig voor zitten, plan het moment, de dag, anders blijf je maar uit stellen...
Ik zou het wel echt irl zeggen, en niet op MSN... Dat is voor je vriend ook helemaal niet fijn. En als je het hem vertelt, hij mag dan toch best je emoties zien, of zien dat je het er moeilijk mee hebt. Hij kan je mss fijn troosten dan...

Is dat trouwens ook de rede dat hij met een t-shirt aan moet slapen van jou? (-->hier).

:rolleyes:

Heh nee hoor. Dat komt doordat ik het niet fijn vind om tegen een rol schuurpapier(de stoppeltjes) aan te liggen :p

Haha oke :)

Dit is al de 6e reply van jou die ik vandaag zie waar ik me aan erger. Gefeliciteerd. Wat is er mis met 'hey *naam* (of lieverd of zo) we moeten even praten' ? Dat is toch de manier? Dan ben je begonnen dus kan je er niet meer onderuit en hij weet dat je iets wil zeggen. Of je dat nou IRL doet of op MSN.

Tis lastig, maar ik denk dat je het hem toch moet vertellen, dan kan hij er ook rekening mee houden, snap je. Niet dat je het niet vertelt en dadelijk trek jij als jullie "intiem bezig zijn" opeens verschrikt terug. Maar als je het hem vertelt, kun je daar met hem een heel goed gesprek hebben daarover. Niet op MSN doen, dit is iets heel gevoeligs bij jou, dan is het beter dit IRL te doen.

danku :)

ik heb dit ook meegemaakt alleen was het mijn moeders oom
me vriendje die hd van allerlei plannen enzo en toen heb ik het eruit late floepe op msn
hij was blij dat ik het had verteld en we doen wat ik wil enz.

mijn advies
zeg het gewoon
als hij het je stomenzo vind weet je ook meteen wat je aan moet met je relatie (dit is het ergste geval )

Heet jij qimm dan?? Of ben je een vriendinnetje?
En hoezo erger je je dan al aan 6 replys van mij? Heb er nog niet eens 6 geschreven vandaag, lol :D Nee serieus, je mag me altijd eens PM'en als je iets dwars zit hoor.

jah indd, gewoon zeggen: hey ik moet ff serieus met je praten. Gewoon aan tel ofzow vragen wanneer hij ff kan langs komen, het beste als je moeder dr dan ook niet is ofzow, of gewoon ff naar boven maar dat je iig nie gestoord word (mijn moeder kan soms zoow lomp zijn wat dat betrefd: neej sara ik moet er even in, ik moet wasgoed in de kast leggen :rolleyes:. Kzat vet te janken op dat moment, ze had ut gelukkig niet door:D, maar wel heeel onprettig.) En ik zou als ik jou was zou ik bij jou thuis, tenminste, meestal voelt dat wat veiliger, dat hij naar jóú toe komt zeg maar. En dan gewoon zeggen dat je wat serieus moet vertellen en of hij dat wil weten. En joh, als je n lieve vriend hebt snapt ie ut heus wel en snapt ie ook wel dat jij bang bent dat hij anders naar je gaat kijken (en als die nie zo snugger is zeg je dat toch gewoon) en slaat ie arm om je heen en steunt ie je wel. tenminste, dat is hoe zo moeten reageren vind ik:) Kweenie hoe lang het al aan is en hoe serieus enzow, maar als jij het gevoel hebt dat je het moet vertellen, doen. Maar NIET op msn, raad ik heel sterk af, als je zoiets wil vertellen is dat best wel moeilijk en zoiezo kan het op msn allemaal vreemd overkomen, dan zie je ook zijn reactie niet enzow en het is heel moeilijk maar je moet dr gewoon even doorheen bijten en je zult zien, als je het vertelt hebt, dat je egt het gevoel hebt dat er een last van je schouders afvalt. Khad zelf ook x bij me vriend dat ik iets heel persoonlijks vertelde en ik me daarna gewoon zo goed en opgelucht voelde en zo blij was dak ut vertelt had en eigenlijk niet wist wrom ik het eerst nou zo moeilijk vond zowat.
He meis heel veel sterkte, maar ut kom wel goed hoor:)

liefs, saar

Nee.. daarom zei ik ook: die ik vandaag zie. :) En volgens mij hoef ik Qimm niet te zijn om me aan je te kunnen ergeren hoor :p :) (PM'en lijkt me wat overbodig :p)

Maar ik weet nu nog steeds niet waar die roloog goed voor was..

Als ik iets tegen mijn vriend wil vertellen waar ik het moeilijk mee heb, zorg ik dat ik hem niet aankijk als ik het zeg. Lepeltje lepeltje liggen (je weet wel, jouw rug tegen zijn buik) geeft mij het gevoel erg dicht bij hem te zijn, dan voel ik mij gesteund, maar zorgt toch dat ik geen oogcontact hoef te maken. Kay, niets mis met oogcontact, maar ik ga dan snel huilen en dan kan je moeilijk iets gaan vertellen.

Jij moet weten hoe je het er het beste uit krijgt, als dat via msn is, gewoon doen. Is misschien wel rot voor hem, maar beter dan dat jij voor hem zit te snotteren en hij der nx van begrijpt.

Hou er misschien wel rekening mee dat je vriend in zijn eerste reactie wat lomp kan zijn.

Ik vertelde ooit iets persoonlijks aan mijn vriend en zijn eerste reactie was dat ik het anders aan had moeten pakken. Dat kwetste mij toen enorm, maar achteraf gezien was hij gewoon bezorgd.

Veel succes dermee :)

Als hij je lief heeft zal hij je wel troosten ook als hij niet weet wat er aan de hand is. Hij zal dan vragen wat er is en dan kan je het voorzichtig vertellen, stapje voor stapje als je daar behoefte aan hebt.

Hou er misschien wel rekening mee dat je vriend in zijn eerste reactie wat lomp kan zijn.

Tja daar zijn wij mannen "goed" in, helaas :s maar we bedoelen het wel goed...

Kan je het niet face to face misschien is het dan een idee om een brief te schrijven en die dan aan hem te geven. Zodat hij hem kan lezen en daarna zal hij je wel troosten, want waarschijnlijk zal ook al zeg je het niet toch een huilbui komen, valt denk ik niet aan te ontkomen. Maar dat is absoluut niet erg het zou juist raar zijn als je niet hoeft te huilen.

In ieder geval heel veel sterkte meid..

Er vanuitgaande dat je een goede keuze hebt gemaakt in die vriend van je zou ik het zeker vertellen. Ik vind best dat mensen geheimen mogen hebben, ook voor de mensen die heel dicht bij hen staan. Maar dit heeft natuurlijk zo z'n emotionele invloed. Zonder die kennis kan hij enkele dingen van jouw misschien slecht begrijpen.

En verder is het misschien wel goed om het te vertellen, praten lucht op, om een of andere manier.

Ik wil niet perssimistisch zijn, maar de kans dat je relatie ooit stopt is best groot, gewoon omdat relaties in z'n algemeen best vaan eindigen. Ik ken genoeg verhalen over mannen die perfect ogen, maanden lang een perfecte partner zijn maar dan toch verschikkelijk de fout in gaan en dan is de vrouw weer gekwetst (*zucht*). Dus misschien kun je het toch beter nog even voor jezelf houden. Maar als je denkt, "Hem kan ik vertrouwen", dan moet je het eigenlijk gewoon gaan vertellen, ookal is het eng, vind ik.

Over hoe je het het beste kunt vertellen, volgens mij toch wel gewoon face-to-face op een comfortabele plek waar je niet gestoord kan worden. MSN raad ik af, persoonlijk vind ik telefoon helemaal hopeloos maar misschien is dat beter. Je zou inderdaad ook een brief kunnen schrijven en het dan 'samen' lezen. Maar ik geloof zelf eigenlijk in de meest 'pure' vorm, juist omdat dat de moeilijkste is. Zorg dat hij weet dat er een serieus gesprek komt, bouw het langzaam op, persoonlijk zou ik het bijvoorbeeld aanraden beide helemaal nuchter te zijn. Zorg van tevoren dat je ongeveer weet hoe je het gaat structureren en voorkom dat je te emotioneel wordt zodat dat je verhaal niet kan blokkeren.

Persoonlijk zou ik het niet erg fijn vinden als iemand waarvan ik hou mij iets emotioneels en aangrijpends verteld zonder dat ik die persoon werkelijk kan troosten. Maar ja, ik geef altijd niet-zelfzuchtig advies. Misschien kun je beter wel de situatie zo maken zodat het voor jou het fijnst is. Ik denk omgekeerd denk ik.

En of hij jou anders gaat zien en of dat slecht is, geen idee. Maar er zit wel een klein voordeeltje aan. Het delen van diepe/geheimen/gevoelens enzo versterkt de emotionele band. Als jij het als enige aan hem verteld dan weet hij zeker dat je hem vertrouwd. Als je dit soort dingen deelt dan wordt je gewoon closer. Daarom raad ik het ook aan om het face-to-face te doen, anders heb je dat effect iets minder. Maar hij zal in iedergeval vast wel niet weten hoe hij moet reageren. Ik denk dat je hem dan het beste kunt laten zien dat hij dat niet hoeft en dat luisteren genoeg is.

Succes in iedergeval.

Ik vind dit wel een grote voorwaarde eer zoiets te vertellen.

Helemaal mee eens, je moet het hem op face to face vertellen op een plek waar je heel rustig zit.

Mja, en ik spreek uit eigen ervaring. :| Heb het ook zo gedaan en is echt wel het beste, ook al zal je hart bijna uit je lichaam kloppen.

Het beste (y)

"Ik vind dit wel een grote voorwaarde eer zoiets te vertellen. "

Zeker, daarom kwam ik er later ook op terug. Maar het is voor ons totaal onmogelijk om daar advies om te geven.

Hm even een paar reacties gelezen.. tja moeilijk hoor, ik heb dit gelukkig nooit van dichtbij mee gemaakt.

Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vind om het te vertellen. Vooral rechtstreeks.

Als je voor de msn optie kiest, zou je hem kunnen bellen om te zeggen dat je hem iets wilt vertellen en of hij online kan komen (als hij dat nog niet is). Dan weet hij iig dat er "iets" is en zal hij achteraf wel begrijpen waarom je dit via een chatgesprek vertelt.

Je zei dat je het liever niet rechtstreeks zei omdat je dan van tevoren niet kon bedenken wat je precies zou moeten zeggen. Een andere optie, is een brief/mail sturen/schrijven waarin je hem uitlegt wat er aan de hand is.
Je kan hem deze laten lezen in jouw bijzijn. Voordeel is dat jij je emoties kan laten zien en het persoonlijker is.
Je kunt hem ook opsturen. Voordeel is dat hij het even kan laten bezinken. Nadeel is dat hij er niet direct op kan reageren, wat mogelijk misverstanden of een gevoel van onmacht bij hem veroorzaakt.

Meissie heel veel sterkte. Ik vind het echt heel moedig dat je hem dit toch wilt vertellen. Ik denk dat het goed is erover te praten.

nope. gelukkig niet.
maar je kunt ook een keer je moet bij elkaar rapen en het in een brief schrijven en ook de redenen waarom je er moeite mee hebt om het hem te vertellen en dat je bang bent dat hij veranderd bla bla bla. In een andere moedige bui plak je er een stempel op en gooit het meteen op de bus en je kunt niet meer terug.