![]() |
Dromen, leven...
toen zag ik haar en zij zag mij
en waar ik eerst alleen van dromen kon werd opeens mijn leven ik moest lachen, zij met mij want waar ik eerst alleen aan denken kon werd toen opeens beleven nu onze tijd opeens heel stil is blijven staan droom ik, alleen, van wie ik hou ik ben je kwijt, maar toch ook niet ik droom alleen mét jou |
Laatste strofe, vooral de laatste zin, ga ik zeker nog verbeteren, maar dit zat in mijn hoofd en ik had zo snel geen papier bij de hand. :o
[...] Laatste 2 strofen zijn al veranderd, bestonden eerst uit 4 regels, nu beiden uit 3. |
:s waarom reageert nou weer niemand hierop!
Ik vind je gedicht leuk, athans, storfe 1 en 2. Lekker ritme, leuke herhaling etc. Je laatste strofes verpesten dat, dus je moet hier, zoals je zelf al zei, zeker mee aan de slag gaan! Suc6 |
Bedankt voor je (tot nu toe enige) reactie. :)
Het is een mislukt sonnet. :p Ik weet nu even niet wat ik met die strofen moet, maar dat komt vast wel goed, ik blijf er naar kijken. Iemand misschien tips? |
Een suggestie:
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄ ...toen zag ik haar en haar oog streelde mij. Zij was gister een droom, maar lonkt nu heel dichtbij. Ik glimlachte diep. Met haar lach aaide zij mijn gedachten tot leven, mijn droom tot beleven. Nu onze seconden zijn uitgetikt, mij hebben ontwaakt, droom ik weer van wie ik hou. Met open ogen ben ik je kwijt, maar in het donker ben jij nog van mij. ▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄ Het origineel:
Overigens vind ik het geen heel slecht gedicht, maar het is wel nog een erg ruwe versie. |
Citaat:
Maar toch bedankt. ;) |
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:58. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.