Mail gelezen van je partner, vertellen of niet?
 

Naar aanleiding van dit topic viel mij toch iets op. Sommige mensen zeiden: verzwijg/houd het voor je dat je haar e-mail hebt gelezen, en anderen zeiden: je moet het vertellen.
Vooral voor de kant van het niet vertellen zou ik ook graag argumenten willen horen.
Mijn mening is als volgt:

Even in het algemeen: waarom zou je het niet vertellen? Is eerlijkheid niet een van de belangrijkste dingen in een relatie? Ik vind van wel in ieder geval. Je moet elkaar kunnen vertrouwen. Dan kun je zeggen: als jij mijn mail leest, kan ik je niet vertrouwen. Maar het feit is dat het zo gebeurd is. Zij vertrouwd erop dat hij eerlijk zal zijn en in plaats van te vertellen waar hij zo mee zit over wat hij gelezen heeft, gaat hij het voor zich houden en doen alsof hij van niets weet. Maar dat kun je niet. Je kunt niet doen alsof je van niets weet. Het houdt je bezig en het beinvloed je en daar kun je niets tegen doen. Het veranderd jou en je gevoelens. En dat heb je als vriend/vriendin ook wel door als je elkaar een beetje goed kent. Als dat zo is dan moet je dus wat zeggen. Wat zeg je dan? Ja, ik heb je mail gelezen... dan kom je op het punt van: waarom heb je het dan niet verteld, waarom was je niet eerlijk? Of je verzint een smoes/andere reden en dan komt ze er later misschien wel achter, dan flap je het er een keer uit, of iets wat je niet had mogen weten en gelezen had in die mail, dan komt er dus uit dat je haar mail gelezen hebt. Dan weet zij dus dat jij haar mail gelezen hebt en er niets over verteld hebt. Waar is het vertrouwen dan gebleven?

Zie mijn vorige post: Je verteld het eerst niet en daarna wel. Ik denk dat ze je dan nog minder kan vertrouwen, of ze zegt: jij hield ook iets achter dus! Oftewel, dan wordt het oog om oog, tand om tand. Daarnaast denk ik dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor je daden, dus hij heeft dat gelezen, dan zal hij daar de gevolgen van moeten ondergaan. Ik denk dus dat als je het langer geheim houdt en ze er later achter komt, het vertrouwen nog meer geschaad is dan nu misschien.



Sorry voor het lange verhaal :bloos:

ik kijk alleen haar mail als ze vraagt of ik dat wil doen.

Bijvoorbeeld toen ze op vakantie vraagt vroeg ze me of ik dr mailbox een beetje schoon wilde houden.
Als ze dan een nieuw mailtje had, opende ik het niet en als het me belangrijk leek, vroeg ik dr of ik het mocht openen om de inhoud door te geven.
Als ik een bepaald mailtje niet zou mogen openen, zou ik dat ook niet doen en ik zou me dan makkelijk kunnen beheersen om dat dan ook niet te doen.

Als me niet gevraagd wordt om in dr mailbox te kijken, doe ik dat ook niet, al kan ik erin komen, want ik zou het niet over mn hart kunnen verkrijgen om ongevraagd in iemands privéleven rond te neuzen.

edit:
Als ik zou kijken zonder toestemming zegmaar, dan zou ik het zeker vertellen als ik ook daadwerkelijk iets gezien had waar ik me zorgen over maak, anders niet, want dan zie je toch ook niets

Offtopic: niet ge-edit:
waarom bestond de thread opeens niet meer:confused:

Ik zou het vertellen, zeker weten.
Trouwens, als je partner echt niet wil dat je in zijn mailbox kijkt dan kan hij toch een ander wachtwoord instellen?
Maar ik vind dan eigenlijk wel dat je in een relatie inderdaad geen geheimen moet hebben voor elkaar.
Moest ik in een gelijkaardige situatie zitten dat ik iets te weten kom via de mail van mijn vriend dat hij een oogje op een ander heeft dan zou ik enerzijds blij zijn het te weten (omdat hij het misschien nog lang zou verzwijgen) dan zou een gesprek de volgende stap zijn en het uitmaken misschien de volgende, wegens gevoelens voor een ander enz

Iemand ?
Ze is wel je vriendin he.

ja, maar ik bedoelde deze opmerking wel in het algemeen eigenlijk, want in iemands privéleven snuffelen vind ik sowieso verkeerd, al is ze je vriendin.
Dingen die mij niet aan gaan, gaan me niet aan, tenzij ze die mij vertelt.
Dat geldt voor haar en voor alle andere mensen vind ik

agree..:)

Hmm ja ik vind dat mijn privéleven ook niemand aangaat maar het privéleven van mijn vriend is ook mijn privéleven, dus delen we dat en hebben we geen geheimen :)

wauw (y)

ik vind het niet erg als mn vriendje in mn inbox kijkt. ik heb hem zelf mn password gegeven en ik heb geen geheimen voor hem. dus hij mag alles lezen van me. als hem iets dwarszit dan kan hij me dat gewoon vertellen en word ik helemaal niet boos.

en idem bij hem.

TS ik weet dat je liever de kant hoort die het niet wil vertellen, maar helaas..

Ik zou het wel vertellen, want wat ik gedaan heb is niet netjes, in haar mail snuffelen, maar wat zij doet is ook niet netjes en daar mag ze best op aangesproken worden. En dan ligt het aan haar reactie of we verder gaan of niet.

*agree*

als je niet wil dat je vriend(in) in je inbox kijkt/kan kijken moet je hem/haar je paswoord maar niet geven. als je vriend(in) geheimpjes van je te weten komt door je mail te lezen heb je het zelf gezocht...

ik zou er gewoon eerlijk in zijn, want het moet heel erg ver gaan voordat ik achter zijn rug om zijn mails enz ga controleren omdat ik t niet vertrouw, dat is eigelijk niet gebeurd, maar ik zou er wel eerlijk in zijn.

Zo bedoeld ik t niet hoor ;) :p Het is altijd ook leuk om te zien dat mensen het met je eens zijn en vaak ook andere argumenten aandragen waarom ze diezelfde mening hebben :D :p ;)

Dat weet ik, maar af en toe heb ik van die buien dat ik het expres laat overkomen of ik overal tegen in ga :) Zal wel aan de leeftijd liggen, of aan de gestoorde geest in mijn hoofd.

Gewoon niet lezen, dan hooef je die keuze ook niet te maken.

Van mij mag die al m'n mail/smsjes mogen lezen, maar al zou die dat doen zal ik wel gaan twijfelen aan z'n vertrouwen in mij. Ik zal ook nooit zijn mail gaan lezen aangezien ik hem genoeg vertrouw.

Neen maar het komt zowieso toch uit als zij blijft verzwijgen dat ze iemand anders leuk vindt. Dan weet ik het toch liever meteen.

Maar stel dat er dingen zijn die niet goed lopen binnen je relatie. Er zijn al verschillende dingen voorgevallen en als je met hem/haar praat komt er niet veel uit en heb je het idee dat je partner dingen niet verteld etc..

Mijn vorige relatie was op een gegeven moment zeer slecht door verschillende dingen die waren voorgevallen. Ik was bij hem op de computer aan t internetten toen hij op t werk zat en zn outlooksnelknop zat precies naast die van het internet en ik drukte op de verkeerde per ongeluk. Toen zag ik heel veel emails van dat meisje en titels van de mails... (mn maag draait nog steeds om als ik er aan denk)

Dus.. Je hebt t gelezen.. wat dan?

Dan zeg je dat je per ongeluk op die sneltoets had geramd en zo de titels hebt gelezen. Dat je ze verder niet gelezen hebt, maar dat je wel NU een verklaring wil. Lijkt me ook niet al te lastig? HEt ging namelijk per ongeluk, dus er valt je simpelweg niks te verwijten.

edit: ze mogen ook mijn mail/sms/brieven lezen hoor, geen probleem.

bedoelde meer: je hebt de mails gelezen. Gewoon hypothetisch.. wat dan? vertel je het? of denk je: ik vertel het maar niet want dan vertrouwt ze me niet meer...

Ik zou niet weten waarom ik de mail van mijn vriendin zou willen lezen.

HEt ligt eraan wat de inhoud is. Als ik haar ervan zou verdenken iets met iemand anders aan te kaarten ofzoiets, en ik zou de mail hebben gelezen waarin dit bevestigd is, dan zou het wel zeggen. Zouden die mailtjes helemaal niks bevestigen, dan....weet ik het niet. MAar in eht eerste geval dus wel.

Hangt van de reden af waarom ik die mails zou lezen. Ik zou zelf nooit uit nieuwsgierigheid in de mailbox van mijn vriendin kijken, of in haar telefoon, of haar agenda of whatever. Dat soort dingen gebeurt alleen in films (als het goed is) en er is niets goedkopers en triesters dan dat.

Ik kan me natuurlijk wel voorstellen dat de computer nog ingelogd staat op haar naam ofzo en dat ik echt helemaal per ongeluk iets onder ogen krijg. Dat klik ik dan sowieso al weg zonder het te lezen (sterker nog over het algemeen kots ik van andermans dagboeken, dat WIL ik niet eens lezen) maar als ik op die manier iets te weten zou komen dat gevoelig ligt zou ik dat denk ik niet zeggen, tenminste niet rechtstreeks. Ik zou eerst kijken of ze dat verborgen zou houden.

@Nare man: waarom? Ze houdt het dan toch al verborgen?

Ik vind het heel dubbel, in eerste instantie zou ik zeggen, hou je paswoord voor jezelf tenzij je echt hulp nodig hebt om iets uit die anders mailbox te halen. Je krijgt anders misverstanden en gedoe dat helemaal niet nodig is. De mens is nieuwsgierig en heeft bevestiging nodig, het is de kat op het spek binden om het wachtwoord te geven.

Verder wil ik zeggen vertrouwen is super belangrijk, net als veel praten in een relatie dus stel je bent onzeker of hij/zij iemand anders heeft, zeg dit gewoon zonder te gaan neuzen in andersmans spullen, hou je je hieraan dan zal er toch geen probleem zijn.

Maar we gaan naar de hypothetische zaak dat je WEL de mail hebt gelezen onder ogen hebt gezien.... verzwijgen zou al aangeven dat je een kutrelatie hebt, geen vertrouwen in de ander dat hij/ zij je kan vergeven dat je de mail hebt gelezen, en er is iets mis want hij/ zij gaat "vreemd" over mail.

Ik zou zeggen als je een goede relatie hebt praat je erover, confronteer je elkaar met je problemen en angsten. Verzwijgen lijkt me geen goede manier....

(offtopic; damn ik voeg weer eens niets nuttigs toe....)

Waarom zou je geheimen hebben in een relatie? :) Mijn vriendje mag gewoon alles lezen, net of ik boeiende mailtjes krijg... En de mailtjes zijn vooral van hem, dus tjah, als hij wil weten wat hij allemaal gestuurd heeft, kan hij wel wat lezen.

Zelf heb ik geen behoefte om iemands mailtjes te lezen en stel dat ik dat bij mijn vriendje zou willen doen, dan vraag ik het eerst enzo. Dan mag het altijd toch wel, maar het gaat om het idee..

t enige wat je dan kan doen is gewoon vragen of ie iets voor iemand anders voelt of naam noemen, en als ie ontkend uitmaken ofzo

En stel dan dat het een hele goede vriendin van hem is of het een grote grap is ofzo waar jij nooit achter had moeten komen..

Ik zou haar ermee confronteren. Gewoon zeggen wat je gezien hebt (dan natuurlijk niet nadat je op 1 of andere manier haar password hebt gehackt ofzo, maar alleen wanneer zij dit heeft gegeven of je het 'perongeluk' las). Eerlijk duurt het langst, zeker in een relatie.

Ik zou er niets fouts mee doen. Als ik mijn wachtwoord geef dan verwacht ik ook niet dat mijn vriend (als ik er dan 1 heb;)) uitgebreid mijn mail gaat lezen. Het is gewoon een gebaar van vertrouwen wat je dan doet. Zo van: als je in een zwak moment zou lezen, ik heb geen geheimen voor je......

Maar het feit "jou priveleven is mijn priveleven" ben k het absoluut niet mee eens. Ik zou mijn vriend ook nooit mijn dagboeken laten lezen. Dat zijn mijn dingen, mijn verhalen, mijn verleden. Dat hoort niet bij me, dat is van me afgeschreven. Een ander verhaal is wanneer ik stukjes voorlees omdat ik ze belangrijk vindt:)

edit: dat hoort niet bij me, bedoel ik mee, dat is nu niet meer degene die ik ben. Toen misschien, maar nu niet meer. Verhalen van toen ik 13 was zijn bijv. niet mij zoals ik nu ben:)

maar wel een deel van je, want je bent het wel evengoed geweest...en vanuit die persoon ben je de persoon geworden die je nu bent..


maargoed...wat boeit het als je je vriend(in's) mail leest....ik kijk heel vaak of sara nog mail heeft omdat ze momenteel niet zelf kan kijken, zij zal heus wel is bij mij hebben gekeken...

en het achterhouden van zoiets vind ik dus helemaal niet kunnen....

eerlijk zijn misschien...als je een goede relatie met iemand hebt betekend dat dat je totaal nix voor iemand te verbergen moet hebben...van 2 kanten...

Ik heb momenteel geen vriend die mijn wachtwoord heeft, maar wel vriendinnen die het kennen. En dan vertrouw ik er op dat ze mijn email niet lezen, omdat ik dat ook niet bij hen doe.

Ik ben nogal fan van 'wat niet weet, wat niet deert'. Als ik niet weet dat iemand mijn email gelezen heeft, dan kan het mij niets schelen. Andersom, als ik iemand anders' email zou lezen en ik zou dat niet per se willen bespreken met die persoon, dan zou het weinig nut hebben om het te melden.
Maar ik kan me niet voorstellen dat ik zonder toestemming iemands email zou lezen, behalve als ik vermoed dat het werkelijk niet goed met die persoon gaat en in diens email zou iets kunnen staan dat mij zou kunnen helpen hem/haar te helpen.

ja is wel waar, ach diegene zou dan best me mail mogen lezen. Ik heb ook nix te verbergen hoor, maar k vind het een beetje triest als iemand constant je mail zit te lezen en je hebt dat door van je vriend:P

i mean, iemand kan wel een extra mail hebben voor zn wrong stuff......relatievertrouwen kun je er niet op baseren iig:p en ook als iemand het voor zichzelf houdt, waarom zou die dan niet te vertrouwen zijn?:p misschien nog niet toe aan zoveel gezamenlijk delen;)

als een goede vriendin is boeid t me niks...

maar als ie zou liegen en t zou volhouden dan kan ie opsodemieteren

het hangt er bij mij een beetje vanaf
ik zou het alleen doen als ik echt zeker weet dat hij me op een manier belazerd ofzo

maar anders niet

maar even dit: volgens mij kun je niet PER ONGELUK iemands mail lezen. kwestie van wachtwoord toch? als hij/zij niet wilt dat jij de mogelijkheid kan hebben om zijn/haar mail te lezen, dan had je ook het wachtwoord niet moeten geven

Ik wilde idd nog even terug komen op die quote. Ik bedoelde dat je niet de nadruk moet leggen op het feit dat je haar mail hebt gelezen. Het gaat om het feit dat zij het aanlegt met een andere jongen, niet dat hij haar mail heeft gelezen. Is het dan noodzakelijk om dat te benoemen?

Ik denk van niet. Op het moment dat het slecht gaat in mijn relatie, zou ik extra conflicten uit de weg gaan. Daarmee vererger je de situatie alleen maar.

Zoals ik al zei; mijn vriend heeft ook wel eens mijn mail gelezen. I.p.v. het uit te praten, kwam er weer een nieuwe ruzie op gang over het feit dat hij mij niet zou vertrouwen en dat hij geen respect had voor mijn privacy. Zo raak je alleen maar verder in de penarie.

Hij had beter direct to the point kunnen komen, dan had ik hem kunnen uitleggen dat hij het verkeerd begrepen had en hoe het dan wel in elkaar stak.

tuurlijk kan dit wel. ik zat bv op de computer van mijn ex en ik klikte de shortcut aan van outlook. dan hoef je geen ww meer in te vullen..

Ik snap wel wat je bedoeld, maar hoe had hij strait to the point kunnen komen als hij niet wist wat er aan de hand was? Dan had jij gezegd: hoe kom je aan die info? Hij: ik heb je mail gelezen..

oh damn dat je dit topic net nu hebt geopend.... ik heb vanacht namelijk geen oog dicht gedaan, gehuild, haren uit m'n hoofd getrokken vanwege mailtjes die ik van m'n vriendin gelezen heb..

het is heel erg verkeerd wat ik doe, als ik het niet zou doen was er niets aan de hand geweest. Maar op een of andere (oneerlijke) manier kwam ik haar wachtwoord te weten en sindsdien kan ik het niet laten om mailtjes van haar te lezen. Ik voelde me hier vreselijk schuldig over, maar toch kon ik het niet laten. Uiteindelijk heb ik dat een aantal weken, tot gister niet meer gedaan. Was het stom en oneerlijk om ze te lezen? Ja, heel erg. Heb ik recht op eerlijkheid? Ik vind van wel.

Het verhaal: m'n vriendin heeft toen op vakantie ging weer A. ontmoet. A komt ze elk jaar tegen als ze op vakantie gaat en A vond ze vooral vorig jaar toen ze op vakantie ging, heel erg leuk. Dit jaar kwam ze hem dus weer tegen en ze was gelijk weer helemaal vergeten. Voordat ze hem weer zag op vakantie, smste ze of belde ze drie keer per dag. Daarna liet ze niks meer van zich horen. Terug van vakantie vertelde ze me via msn dat ze A weer had ontmoet en een hele leuke tijd met hem had gehad. De dag dat A weer terug naar huis ging hebben mijn vriendin en A erg veel geknuffeld en heeft ze A twee keer op de mond gezoend. Ze zei dat ze me dit vertelde omdat ze eerlijk wilde zijn en zich er heel erg schuldig door voelde. Ik geloofde haar. Ik geloofde dat ze eerlijk was en het bij twee onschuldige kusjes op de mond was gebleven.

Totdat ik het gister weer 'ns niet kon laten om haar mailtjes te lezen. Haar mailbox stond vol met mailtjes van A. Elk mailtje begon met dat ze elkaar zo missen, en wordt afgesloten met "ik hou van je". Nu weet ik dat ze dat ook tegen al haar vrienden en vriendinnen zegt. Maar ik kan geen verschil zien tussen de mails die ze naar A schrijft en de mails die ze naar mij schrijft. Alleen naar de mails kijkend, is het net alsof ze al jarenlang een relatie met hem heeft (ik weet dan wel dat dat niet zo is, maar zo zien die emails er wel uit). Op zich zou ik me hier wel overheen kunnen zetten, totdat ik las dat ze zo snel mogelijk naar hem toe wil gaan (hij woont 300 km verder op). In elke email hebben ze het erover dat ze absoluut nog moeten afspreken deze zomervakantie. Maar zelfs daar blijft het niet bij, m'n vriendin schrijft zelfs dat niet kan wachten weer knufs en kusjes te krijgen van hem!

Die laatste zin blijft maar door m'n hoofd gaan, ik word er helemaal gek van. Ik wil mijn vriendin ermee confronteren, maar hoe? Ik durf de waarheid niet te zeggen, want ik baal er zelf heel erg van dat ik ooit haar emails ben gaan lezen. Als ik dat niet had gedaan wist ik nou nergens van en was ik helemaal gelukkig. Misschien moet ik wachten totdat ze daadwerkelijk afspreken en haar daarna gewoon vragen of ze hem weer heeft gezoend. Mja ik ben benieuwd of ze me wel verteld dat ze naar hem toe zal gaan. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Van de ene kant voel ik me zo schuldig voor het lezen van die emails, maar van de andere kant word ik echt letterlijk helemaal gek van wat ik heb gelezen. Haar alles vertellen (dat ik op een vuile manier achter haar wachtwoord ben gekomen en haar emails heb gelezen), is niet de oplossing, dat zou eerder het einde van onze relatie zijn... Zij zou dat nooit accepteren.

Als ik het nodig vind om stiekem zijn mail te lezen, zit er vast al iets niet goed, dus dan kan ik net zo goed vertellen wat ik daar gelezen heb.

Die redenatie gebruikte een ex van me ook, EX inderdaad :)

Ja, maar ik ben dan gewoon benieuwd hoe lang ze dat kan volhouden. Met die wetenschap kan ik dan vragen stellen die bepaald confronterend zijn. Als ze daar dan bepaalde antwoorden op geeft weet ik dus gewoon dat ze liegt. Zij hoeft niet te weten dat ik die info heb, maar als ze de façade nog probeert op te houden dan moet ik het niet alleen uitmaken, maar haar ook nog de grond in trappen. :)

Verder zou ik nooit het wachtwoord van mijn E-mail aan mijn vriendin geven. Even goede vrienden, maar daar heeft ze gewoon niks te zoeken, relatie of niet.

Hier ben ik het mee eens. In een relatie heb je geen geheimen tegenover elkaar en al zeker niet in deze zin. Op het moment dat zoiets gebeurd, kun je het net zo goed uitmaken... dat zal later toch gebeuren, dus kun je het beter zelf doen :)

wij hebben een gezamelijke mail, en een gescheiden mail. In zijn eigen mail lees ik alleen als hij het me vraagt. We hebben geen geheimen, maar dingen van zijn werk boeien me niet zo

we weten wel elkaars wachtwoord, maar ik ga er niet zitten gluren wat ze misschien wel niet naar iemand kan sturen.. als je dat gaat doen is het vertrouwen weg en moet je je 's goed gaan afvragen hoe goed 't gaat met je relatie....

laatste keer dat ik er gekeken heb, was toen ze op vakantie was en ze zich afvroeg of ze nog wat boeiende mail had... alleen in dat soort situaties kijk ik er eigenlijk naar.

Ik sluit me in dit geval aan bij nare man. Je kunt namelijk ook gewoon confronterende vragen over het onderwerp stellen. Je kunt dan uit de reactie wel opmaken wat er speelt. Daarbij hoef je niet te vertellen dat jij in de mail hebt gelezen. Waarom zou je? Dat is weer een extra reden tot ruzie. En dat is wel het laatste waar je op zit te wachten als je je relatie wil redden.

Ik zou gaan voor "een leugen voor eigen best wil" of "wat niet weet wat niet deert".

Ik zou hem er metéén mee confronteren. Ik kan het echt niet lang voor me houden als ik met zoiets zit, een uur gaat dan al niet eens zeg maar. En ja, ik heb weleens behoorlijk erge dingen op de computer van m'n vriendje gezien. Dat was een jaar geleden en toen was het dus bijna uit. Het was een chatlog met iemand met wie hij toen omging, waarin hij de meest gemene dingen over me zei, terwijl hij de avond van dat chatgesprek me juist nog hartstikke lieve (schijnheilige dus) PMs had gestuurd.
Ik zag die chatlog en zag dat het over mij ging, dus ik wilde verder lezen en hij sprong op en hield me tegen, kwam met allerlei stomme smoesjes waarom ik het niet zou mogen lezen.. nou ja, toen wist ik al dat het belangrijk was.
Ik ben er nog steeds niet overheen en ik kom er ook nooit meer overheen.. zal 'm waarschijnlijk nooit vertrouwen. Daarna heeft hij de dingen die hij in dat chatgesprek zei rechtgezet bij z'n gesprekspartner zeg maar.. maar als ik die chatlog nooit had gezien was hij waarschijnlijk vrolijk doorgegaan met op zo'n manier over me te praten. Ik krijg nog rillingen als ik eraan denk. Wat heeft hij dan wel niet in al die andere gesprekken gezegd, waar ik nooit een chatlog van heb gezien? (n) *ril*

Het is altijd eng om erachter te komen wat iemand voor je verbergt.

Waarom heb je in vredesnaam nog een relatie met iemand die je zoiets flikt en die jij niet meer vertrouwt?

Teveel om te lezen. Maar ik zou het i.i.g wel vertellen. Hangt er wel vanaf wat er dan in het mailtje stond. Maar 99% kun je altijd wel vertellen.

Ik kon het toen gewoon niet uitmaken.. en ja, nu is t alweer een jaar later en hoop ik dat hij veranderd is. Anders over mij denkt, anders tegen mensen aankijkt, nooit meer op zo'n manier over me zal denken of praten. Maar zeker weten doe ik het niet. Ik vraag het me soms ook weleens af hoor, dan denk ik "wat ben ik eigenlijk een sukkel dat ik zulke dingen pik" .. maarja..

Nou, ik vind dat je beter verdient. Zo. :bloos:

gewoon vertellen, werkt het beste. Okee, hij wordt misschien boos, maar als je relatie een beetje stootbestendig is kunnen jullie het allebei uitleggen.