wat te doen?
 

ik zit een beetje met een probleempje, ik zal het zo kort mogelijk houden:

in onze "vriendengroep" zit een jongen, een hele poos geleden heb ik daar via msn&sms "gesprekken" mee gehad, waarin hij liet blijken dat hij het soms niet meer zag zitten, alles nutteloos vond enz, ook xtc wou proberen enz. ik heb toen gezegd dat hij dat maar niet moest doen en heb m maar genegeerd.

afgelopen zaterdag was er een tentfeest, waar hij ruzie kreeg (knokken dus) hij is toen met de taxi naar huis gebracht, maar toen wij langs zijn huis kwamen was hij helemaal gek in de kop en was hij zo`n beetje aan het flippen, (hij was ook dronken) hij was hartstikke agressief,(kreeg n beuk op mn bek toen hij zich los wou rukken) maar tegelijkertijd ook weer niet zeg maar dat ie aan het janken was. we hebben m toen een beetje rustig gekregen en zijn naar huis gegaan.

mijn vraag is nu, moet ik het zeg maar hier bij laten...of moet ik mijn hulp aanbieden ofzo, niet dat ik hem Zo goed ken, maar wel al lang en we kunnen het meestal wel goed vinden.

gisteren heb ik m een smsje gestuurd of t weer n beetje ging, ja hij was weer wat afgekoeld en hij waardeerde het ofzo dat ik bij m bleef staan. maarja, ik weet het dus niet hoor, wat denken jullie, maak ik me druk om niets?

alvast bedankt

wil je hem helpen, ja of nee? Zo nee; doe het niet. Zo ja; doe het wel, want hij heeft het nodig.

Het zal niet makkelijk zijn, dus je moet het wel aankunnen en je moet het aan willen kunnen. Heb je het niet voor hem over, doe het dan niet.

Bijd ie beslissing kunnen wij je niet helpen denk ik. OVerigens moet hij er toch zelf uitkomen, maar je kunt er voor hem zijn als hij dat wil.

(behalve voor de typefouten ben ik 't hiermee eens)

Vooral ook met 't stuk dat je 't *zelf* ook aan moet kunnen. Als je helpt; doe 't om 'm omhoog te trekken; zorg niet dat hij je omlaag trekt.

Ook mee eens :) Maar ik denk dat het zo wie zo bijna onmogelijk is iemand echt te kunnen helpen. Steun maakt wel veel uit, maar proffessionele hulp is over het algemeen toch aan te raden. Dus mocht je hem willen helpen probeer hem in iedergeval over te halen hulp te zoeken. En eigen ervaring maakt heel veel uit, als je zelf absoluut geen ervaring hebt in de dingen waarmee hij zit of er niets vanaf weet, is dat ook weer anders. Maarja het is wel voor iedereen anders, maar dit is zoals ik het zie :)

maar ik ben misschien een beetje vaag vandaag :o

Wat FoL zei.

ja natuurlijk wil ik m helpen! ik vroeg me alleen af of het ook echt nodig was, kijk misschien was hij gister een beetje hysterisch (door de drank en de klappen) en was wat hij een paar keer eerder in een gesprek tegen mij zei verzonnen (aandacht?)
ik weet het niet, ik zie niet in waarom hij anders tegen mij zo open zal zijn van: misschien maak ik er wel een einde aan.

daarom is het zo moeilijk, als hij werkelijk ergens mee zit wil ik m helpen, maar hoe moet ik m dat duidelijk maken? zo`n sterke band hebben we nou ook weer niet, en eigen ervaring? ik ben zelf heel lang depressief geweest met zelfmoordneigingen enz. maar op 1 of andere manier ben ik er toch weer uitgekomen, vraag me niet hoe, schrijven in dagboek enz.

of ik het aankan om iemand te helpen? ik denk het wel.

als je om hem geeft en een vriend is help je hem, en dan zal jullie hele vriendenkring hem moeten helpen, in je eentje gaat dat niet zomaar! zoek misschien eens hulp bij een jongerenpunt ofzoiets, daar hebben ze er verstand van!

nou, ik heb met hem gepraat op msn

ik zei dat ie een andere naam moest nemen dat het zo`n depri naam was, ja zegt hij, dat ben ik ook

lulde hij dr over heen, ik dat zeggen, ja zegt hij, soms ben ik het, soms niet. nouja, ik heb gezegd dat hij dr dan wat aan moest doen, bedenken Waarom hij dat is, en het proberen op te lossen, en als dat niet lukt hulp zoeken.

maar hij luisterde niet echt en begon ergens anders over.
dus.

Laat 'm lekker z'n naam houden.. Dat heb ik ook zovaak..

Waarom genegeerd? Sorry dit komt een beetje bot op mij over..

Als je het voor hem over hebt, help hem dan, want hij kan dit niet alleen. Zorg wel dat je zelf sterk staat.

Trouwens, hoe weet jij dat het verzonnen is als hij zoiets zegt.. :o

Mooi dat je hem wilt helpen, alleen ik vrees dat dit nog niet zo simpel is. Zo'n gevallen zijn soms moeilijk te begrijpen en te steunen omdat ze het niet (willen) aanvaarden, ze zien alles anders. Het zijn zulke mensen die het slachtoffer worden van soms wel zelfmoord.
Misschien dat hij wel veel heeft aan je steun, dat lijkt me positief. Maar hoe zit het met zijn ouders en eventueel broers en zussen, zij zouden hem ook es kunnen oppeppen.

Ik denk dat alle steun wel welkom zal zijn, hoewel hij misschien niet direct alles zal aanvaarden. Zorg ervoor dat hij je vertrouwt en 200% weet dat je om hem geeft, dat is volgens mij de beste kans die je hebt om hem te steunen (en misschien vraagt hij je hulp, misschien ook niet: dat is zijn keuze, maar hou hem wel goed in de gaten zodat je hem wat kan bijsturen als hij domme dingen doet).
Wat mij betreft is hij nogal zelf-destructief bezig (lees: zelfmoordachtig), dus zeker wat in de gaten houden zonder hem het gevoel te geven dat je dat doet (want dan bestaat de kans dat hij zich helemaal afschermt voor alle hulp).

van zijn naam, dat was mijn manier om het gesprek daar op aan te sturen...en hij heeft die naam al eeuwen.

en genegeerd? nouja, genegeerd was niet echt het juiste woord dat ik gebruikte, ik heb het gesprek er toen nog niet op gebracht, omdat ik niet wist wat ik er mee aan moest en ik bovendien midden in mijn examens zat.

en ik weet niet of het verzonnen is, die kans is er, tuurlijk ik wil hem graag geloven en hem helpen, tja, ik kan het niet uit leggen.

ik ben het eigenlijk wel met je post eens, maar hoe maak ik hem dan duidelijk dat hij mij kan vertrouwen en dat ik ook om hem geef? (gewoon zeggen ofzo? :s )
ja en hem in de gaten houden is erg moeilijk, want zoals ik al zei, ik zie hem haast nooit meer, hij komt niet meer "waar ik altijd met mn vrienden rondhang" maar gaat meestal blowen enzo...

Ik denk dat je je niet te veel met m moet bemoeien... hij moet zelf maar uit de poep zien te komen... serieus... ik snap dat je hem wilt helpen... maar misschien is dat niet mogelijk...

en sorry voor de ... de hele tijd (I'm addicted :o )

de ... geeft niks, dat doe ik normaal ook altijd :)

en heb met hem gepraat op msn zoals ik al zei, en vandaag weer, en hij begint er niet over maar hij doet gewoon normaal, dus ik laat het gewoon hierbij. mocht ik me later nog wel weer zorgen maken ofzo dan kan ik wel "iets" doen.

blowen + depressie is niet goed ...
Offtopic: geef hem drank als vervanging, daar wordt je vrolijker van (ikke toch) [niet serieus nemen, hoor: liever geen verslavende middelen, maar als je toch zou kunnen kiezen voor hem]

Hoe je hem laat zien dat je om hem geeft en dat hij je kan vertrouwen:
nogal moeilijk uit te leggen, dat hangt van persoon tot persoon af. Wat mij betreft, moet je zeker laten zien dat je hem vertrouwt en dat je er voor hem bent. Probeer jezelf niet op te dringen, want dan klapt hij misschien dicht. Zorg dat je hem niet dwars ligt als dat niet nodig is. Ik hoop dat alles nu echt weer oké is en het maar een klein dipje van hem is. Veel sterkte (ook jullie beiden).

blowen+depressie is niet goed nee, en hij drinkt ook drank zat, hij doet gewoon beide dus haha
ja ik hoop voor hem dat het maar n dipje is, denk ook wel dat dat het is.

enfin, thanx voor jullie reacties(Raad)