Wanneer de mensheid niets kan redden
 

Ik durf te schreeuwen naar God
over een kille wereld, vol haat
Waar veiligheid vermoord is
en angst heerst in de straat

Ik durf te schelden naar God
voor één ieder die moest gaan
Terwijl God heeft toegekeken
maar verder weinig heeft gedaan

Want als God werkelijk geweldig is
- ik sluit me hier niet graag bij aan -
Waar was God op díe momenten
dat hij ons zomaar liet staan?

Ik durf te schreeuwen, te schelden
maar wellicht heeft dit geen zin
Als de mensheid niets kan redden
dan kan God het evenmin....

...nu nog een gedicht over Christendom, vrije wil en verantwoordelijkheid. ;)

Ik vind hem heel erg mooi! Simpel, duidelijk maar het gevoel komt toch goed over, vind ik.. Hij leest ook lekker. (y)

Eerlijk gezegd word ik helemaal gek van al die keren 'God' achter elkaar; op een gegeven moment léést dat gewoon niet meer :o. Die herhaling zou ik dus op sommige plekken wat voorkomen, als ik jou was.

Verder vind ik het een goed geschreven gedicht, taaltechnisch zeker helemaal in orde, maar tóch zou ik het leuk vinden eens iets helemaals nieuws van je te lezen; dat lijkt mij best een uitdaging :).

Ik weet niet of je gelovig bent, maar ik zou God veranderen door Allah, en dan eens variëren met een god. Zodat er een beetje een variatie is in je aanval tov relgie. Geeft een extra dimensie aan je gedicht. Want nu lijkt het alsof je gewoon een christelijke god aanvalt terwijl alle goden 1 pot nat zijn...
Maar verder, knap gedicht! (y)

Vind jij...

Maar hoewel ik het met de inhoud van het gedicht niet helemaal eens ben vind ik het het wel mooi en goed geschreven

been there, done that

yeps....Met alle respect voor mensen die geloven. Maar ik doe er niet aan mee.

Allah heeft meer lettergrepen dan God. ;)

En ik ben het ook niet eens met de inhoud, maar ik snap wel dat je zo denkt en ik vind het goed geschreven. :)

Ik vind 'm keimooi!! (y) Top!

Heel mooi inderdaad, maar hier had je toch al een topic voor geopend?

Ik vind hem top (y)