Betoverende Elf

Ik zie haar lopen
Ik zie haar staan
Ik kan alleen maar hopen
Dat ik ooit met haar mee mag gaan

Ik wil vliegen
Met haar zweven
Maar ik kan mezelf niet bedriegen
Zij zal mij toch nooit haar hart geven

Dus zweef ik
Weg van die betoverende elf
En ik snik
Als ik besef dat ik weer het onderspit delf


is niet heel geweldig, weet t, suggesties?

vind t laatste zinnetje mooj :)

mjah, sommige stukken vind ik em wat zwak, maar dan eindigt ie weer zow mooj.. :)

Hmmz, welke stukken vond je dan zwak? dan kan k daar wat aan doen

Het is best een mooi gedicht. Simpel gehouden en geen moeilijke uitspattingen. Toch heb ik niet het geluk gehad om het ritme te pakken te krijgen. Toch vin ik het cowl dat het over een elfke gaat. Dat gaat er bij mij altijd wel in.

Ik zou zeggen, keep on writing. Their are never enough words to bring out your emotional speech.

Jah, mooi verwoord, loopt wel goed:)

liefs,
Mariamne

tenk jow all, maar heeft iemand enig idee wat ik eigenlijk met elf bedoel? Dat zou ik graag weten, hoe ieder1 dit leest...

lief, simpel, mooi!