wat is de nut van het "weten"?
 

Hoe meer je weet!
Hoe meer je vergeet!

Hoe meer je vergeet!
Hoe minder je weet!

Hoe minder je weet!
hoe minder je vergeet!

Wat is dus de(of het?) nut van het "weten"?

het antwoord is.............(i know but will not yet tell ;) )

hoe meer je weet hoe makkelijker je kan overleven
en nou niet zeiken over dat vergeten :p

Kennis is wijsheid, en wijsheid is geluk.

Onwetendheid voorkomen is een stap in gelukkig worden want onwetendheid en luist leiden tot on lijden.

Even een korte samenvatting(helaas in het engels):

The Four Noble Truths

1. Dukkha: All worldly life is unsatisfactory, disjointed, containing suffering.
2. Samudaya: There is a cause of suffering, which is attachment or desire (tanha) rooted in ignorance.
3. Nirodha: There is an end of suffering, which is Nirvana.
4. Marga: There is a path that leads out of suffering, known as the Noble Eightfold Path.

The Noble Eightfold Path

1. Right Understanding
2. Right Thought
3. Right Speech
4. Right Action
5. Right Livelihood
6. Right Effort
7. Right Mindfulness
8. Right Concentration

The Five Precepts

1. I undertake the precept to refrain from harming living creatures (killing).
2. I undertake the precept to refrain from taking that which is not given (stealing).
3. I undertake the precept to refrain from sexual misconduct.
4. I undertake the precept to refrain from incorrect speech (lying, harsh language, slander, idle chit-chat).
5. I undertake the precept to refrain from intoxicants which lead to carelessness.


Dat is dus de manier van gelukkig worden en onwetendheid belemmert dat, vandaar meer weten.

Waarom zou weten nut moeten hebben?

of om het anders te stellen.

kennis is macht
toename van je macht is ook een toename van je geluk.

als je iets gedaan wilt krijgen moet je weten hoe het werkt. ik denk dat overleven er best wat mee te maken heeft

echter, ruimtevaart bijvoorbeeld, dat is puur uit streven naar kennis? waarom dat? het is totaal nutteloos eigenlijk

Dingen weten is eigenlijk overleven. Maar het is ook leuk om dingen te weten, geeft het leven eigenlijk een doel. Mensen zijn eenmaal nieuwsgierig en willen van alles weten. Tis nu eenmaal zo. Bij mij heeft het nut om zoveel mogelijk te weten , als ik iets aan het doen ben informatie over blablabla lezen verveel ik me eenmaal niet.

Toename van macht hoeft geen toename van geluk te zijn.

Ik moet zeggen dat ik dit een heel intelligente post vind voor een volwassen man van 31. :P

Nee, serieus.. het nut van dingen weten ligt nogal voor de hand. Je vergeet niet alles wat je weet. Misschien vergeet je dingen die je even moet onthouden, maar dingen die je echt hebt geleerd vergeet je niet. Mits je regelmatig gebruik maakt van je kennis.

En weten hoe de dingen werken kan de kwaliteit van je bestaan ook verhogen. Echter niet alle kennis kan dat doen trouwens, kennis van humor bijvoorbeeld zal je leven er niet vrolijker op maken.

maar mensen streven wel naar een toename van hun macht en invloed. (gesteld in ruime zin dan)

interressante gedachte :)
tenzij we het natuurlijk hebben over een wetenschapper die het geheim van humor probeert te ontraadselen, en daar zijn levenswerk van heeft gemaakt.
Kennis kan altijd geluk betekenen als iemand maar beslooten heeft dat hij het graag wil weten, neem ik aan. de vraag is dan hoe en wanneer iemand besluit wat hij wil weten. Waarom zijn we erg in de maan geinterresseerd kwa kennis, en niet in humor?

hoe meer kennis hoe minder afhankelijk je bent

als je weet, kunnen mensen niet zo snel misbruik van je maken, en inderdaad, weten is overleven.

Ik denk dat dat te maken heeft met zowel kwaliteit van leven en overleven.

Overleven: humor is geen bedreiging voor je leven, het kan hooguit je leven redden in een gespannen situatie, maar dat de mens ten onder zal gaan aan een overvloed aan leuke grappen lijkt me niet. Er is trouwens wel een groep mensen geinteresseerd in humor, maar die hopen er hun brood mee te verdienen(cabaretiers).

De maan is groot, hangt bij de aarde in de buurt en er zou van alles gaande kunnen zijn daar. Om zeker te weten dat het geen bedreiging is moeten we het goed onderzoeken. Het lijkt dreigender dan een grapje. Daarnaast kunnen we er misschien ook ooit gaan wonen.

Kwaliteit: humor ontcijferen haalt vaak de kern uit de grap, wanneer je na gaat denken over waarom een mop grappig is, is de mop gelijk al niet meer om te lachen. Wanneer je dit met elke vorm van humor gaat doen, verliest elke vorm van humor het onbegrepen plezier dat het je geeft. Dat verhoogt de kwaliteit van je leven totaal niet, integendeel zelfs.

De maan is wetenschappelijk interessant om te zien wat wij ervan kunnen leren. Ik weet zo even geen voorbeeld te noemen, maar er zal vast wel iets zijn wat die maanreizen ons hebben opgeleverd.

Ik denk dat het bij de maan vooral om het overleven gaat dat we er dingen over willen weten, en dat het bij humor vooral om de kwaliteitverlaging van het leven gaat dat we er juist weinig over willen weten.

Uiteindelijk heeft niets nut, toch?

Vanalles weten kan je lever mooier dan wel afschuwelijker maken.
Er zijn immers 'feiten' (laat ik het zo maar even noemen) die je kunnen beangstigen (het bestaan van oorlogen, het risico van terroristische aanslagen of het leven in de buurt van gevaarlijke beesten, het kunnen oplopen van levensbedreigende ziektes etc. etc.)
Maar net zo goed zijn er 'feiten' die je lever mooier kunnen maken.

Ikzelf vind het fijn om veel te weten of te leren omdat ik dan interessanatere gesprekken kan voeren, me beter in kan leven in andere mensen, misschien mijn eigen levensgenot kan verhogen etc.
Nut zal het misschien niet hebben, maar maakt het wat uit of het nut heeft?

(o en bij dat riedeltje van TS, je houd netto gezien dan toch meer kennis over dan wanneer je nooit was begonnen aan het opdoen van kennis)

http://picserver.org/view_image.php/FIIDPCS2N689

:p

Dat belachelijke versje, hoe meer je weet hoe meer je vergeet, als je zo dom bent al het achtereind van een varken heb je ook grote kans dat je je zo gedraagt, als je veel kennis tot je hebt genomen ben je bedachtzamer en twijfel je meer. Als iedereen zo zou zijn, zullen er ook geen radicale overtuigingen zijn die anderen moet uitmoorden om gelijk te krijgen, dus dat zou sowieso al wat prettiger zijn!

Verder nog is het belangrijk om kennis te nemen van bepaalde dingen om niet te vervallen in sprookjes.

Het nu van het weten is idd dat je er door kan overleven.
Helaas weten wij zo weinig dat de aarde iedereen moment door een meteoriet getroffen kan worden die groot genoeg is om het menselijk leven op aarde te vernietigen en dat we er pas achterkomen op het moment dat hij de aarde raakt.

De eeuwige zoektocht naar het 'nut' van iets is vaak een kenmerk van onwetendheid.

Ja? :D

Het is in elk geval schijtirritant.

lol ik kan hier alleen maar om lachen :)

Best lachen dat "intelligente" mensen makkelijk zijn te "irriteren"

het was een teaser mensen. Geen werkelijke gedachte van mij.
Maar goed het werd weer duidelijk :cool:

Mooi, is je intellectuele superioriteitsgevoel weer eventjes verzadigd. :)

Lijkt me dat zoeken naar kennis altijd een kenmerk van onwetendheid is, toch?

Eerder andersom. Het niet verlangen naar kennis en er dus ook niet naar zoeken duidt naar mijn mening meer op een laag intelligentieniveau. Het wel verlangen en zoeken naar kennis, echter, duidt op nieuwsgierigheid en het vermogen van de persoon in kwestie om o.a. te beseffen dat hij/zij niet alles weet. Hetgeen volgens mij een factor is in de denkwijze van een intelligent mens.

Ooit een volslagen idioot een boek zien lezen? ;)

..hm, ik lees je post opnieuw door en ik heb nu door dat ik het compleet verkeerd begrepen heb. :D Ligt niet aan mij, ligt aan 't bier. (a)

Scherp opgemerkt. (y)

Neen. Onwetendheid is niet het tegenovergestelde van alles weten. Dit doet immers niemand, en dat zou iedereen onwetend maken waardoor het begrip zijn betekenis verliest.

Niet helemaal, niet iedereen is even onwetend.

Neen. Je miskent de gradaties: wie zoekt naar kennis MIST die kennis, mogen we althans aannemen, en is inzoverre ontwetend.

Zeker waar, maar dat maakt iemand die kennis zoekt niet per definitie onwetend, zoals jij opperde. Zoeken naar kennis is dus niet altijd een kenmerk van onwetendheid, maar onwetendheid dient gemeten te worden naar andere maatstaven. Het zoeken naar kennis impliceert namelijk niets over de hoeveelheid kennis die al in het bezit is van een bepaald persoon.

Het zoeken naar kennis impliceert het missen van bepaalde kennis. Je zoekt wat je mist en je mist wat je niet hebt, dus je moet bij het zoeken van kennis onwetend zijn met betrekking tot de kennis die je zoekt.

Wie kennis zoekt is dus per definitie onwetend, maar wie dat niet doet is niet per definitie wetend. In zoverre is zoeken naar kennis inderdaad geen goede maatstaaf voor onwetendheid, daar heb je gelijk in.