kat... en dan nu 2 poesjes
 

een tijdje geleden is mijn kat overleden... het was heel erg, kwas helemaal verliefd op m, kben met dat beest opgegroeid!
het was ook zo lief.. voor dat ie stierf ging ie met zn laatste krachten (zn achterpootjes deden t niet meer :() bij mij op schoot proberen te zitten... lieve kleine dikke Sjors..

nou.. over een paar dagen krijgen we 2 zwarte kittens...
ik heb t gevoel dat ik hierdoor Sjors ga vergeten ofzoiets, of dat ik heel raar ga reageren, net als toen we schildpadden kregen... sins dat we die hebben (omdat Sjors dood is) heb ik een hekel aan die beeste... misschien zal ik zo'n gevoel ook krijgen bij de kittens... wat moet ik doen?

Het kan ook zijn dat je in de twee kittens die je gaat hebben herkenning vindt van je kat. Toen mijn hond 3 jaar geleden is gestorven ben ik ook zeer verdrietig geweest. Een jaartje later had ik een nieuwe hond. Hij is zeer verschillend van mijn eerste hond maar toch zie ik gelijkenissen en dat maakt de herinnering aan mijn eerste lieve hond minder onprettig.

Afwachten, wie weet zijn ze wel vreselijk lief.

Ze zijn geen vervanging van Sjors, Sjors was Sjors en die twee kittens zijn ... en ... (vul zelf de namen maar in). 'k zou ze iig een 'kans' geven. (Klinkt wat vreemd, maar je snapt het vast wel.)

mjaa jullie hebben gelijk...
morgen komen ze... mn ouders hebben ze al gezien, t schijnen van die hele lieve brutale beesjes te zijn..

Ik had dit ook bij een paard, dus ik kan jouw situatie wel een beetje indenken. Je oude kat zul je echt nooit vergeten. Dat is ook helemaal niet nodig. Die kittens zijn zich van geen kwaad bewust, dus probeer jezelf er even op aan te spreken als je slecht over ze gaat denken.
Het zal niet gelijk weggaan. Je moet niet weten hoeveel hekel ik aan sommige paarden kreeg, omdat zij nog wel leefden en Dancer niet. Later kon ik mezelf er op wijzen van: Joh, die paarden beseffen nog niet eens dat Dancer dood is, dus waarom zou ik ze blijven 'haten'.

Het is een verwerkingsproces en ik denk dat je jezelf daar gewoon de tijd even voor moet geven:)

Och, misschien gaan ze nog leuke dingen uitvreten;)

nog gecondoleerd met Sjors, wat erg voor je dat hij er niet meer is... maar hij zal altijd in je hart blijven, als Sjors, en die andere twee katjes zullen een hele andere plaats in je leven krijgen...
ik begrijp wat je voelt, en ik denk dat het na een tijdje goed gaat, als je die katjes eenmaal hebt, je zult Sjors echt niet vergeten ;) wat een moedige kat trouwens, hij gaf vast veel om je (y)

Ik ben ook opgegroeid met een kater. We waren gek met hem en hij maakte als het ware deel uit van ons gezin. Hij was ouder dan ik en toen ik een jaar of dertien was is hij dood gegaan. Sinds tweeëneenhalf jaar hebben wij nu een poesje, waar we ook al weer dol op zijn. Maar ik verzeker je: die oude kater vergeet ik nooit meer, net zo min als jij Sjors zult vergeten.

Ik hoop dat je verliefd op die poesjes word :p
maar ik denk wel dat je ze wel mag want je praat constant over die poesjes hoe lief ze zijn dus maak je maar nie druk