niemand...
 

Ik heb op school nooit echte vrienden of vriendinnen gehad, maar altijd waren er wel jongens of meiden met wie ik omging... Buiten school heb ik ze wel, maar op school sta ik altijd bij een groepje, waar ik eigenlijk helemaal niet bij pas, maar waar ik bij sta omdat de andere kinderen mij al helemaal niet mogen (ze roddelen over me, lachen me uit, dat soort dingen, waarom weet ik ook niet, maar goed...) en het staat zo knullig als je de hele tijd alleen staat in de pauzes en alleen zit in het lokaal... In mijn hele klas zit dus niemand die mij mag, dat groepje loopt nu ook steeds weg als ik eraan kom, echt heel irritant...

De school begint over een week, ik weet echt niet wat ik moet doen....... :bloos:

heej, ik ken ook een meisje die dat altijd deed, die kwam dan bij ons staan, omdat de rest van de klas haar niet mocht, dat moet inderdaad wel vervelend voor je zijn.
Kom je zeker weer in dezelfde klas?
ZIjn er geen mensen waar jij eerder bij in de klas hebt gezeten en die daar op school zitten? Dan zou je daar bij kunnen gaan zitten, als jij hun, en hun jou, wel mogen.
Probeer gewoon in je nieuwe klas nieuwe vriendinnen te maken,
vertoon je misschien eerst wat verlegen, of toon juist meteen initiatief, misschien is dat laatste wel het beste, dan denken ze misschien wel hee een meid met lef. of ideetjes.. die moeten we hebben, nou misschien werkt het is maar een idee....
Sterkte..

Misschien kun je er met iemand over praten? Met je mentor? Misschien kun je vragen of je in een andere klas mag? Anders probeer je op school mee te doen met activiteiten, op die manier kun je ook nieuwe mensen leren kennen...
Loop vooral niet achter hen aan, want je bent het zelf ook waard dat mensen naar jóu toe komen. En die komen vanzelf als je je er voor openstelt en het niet te graag wil, niet te veel probeert...

idd praten, een vertrouwenspersoon kan ook helpen,
je kunt namelijk je zelfvertrouwen hierdoor gigantisch raken, dus het lijkt me idd een geod idee met mentor of vertrouwenspersoon te praten, zodat je niet zelf de dupe gaat worden

Dat doe ik al, maar ze zeggen dat zij 'de kinderen niet kunnen dwingen om met mij om te gaan'.

En daar blijft het daar dan bij... :s

ehm probeer dan eens riagg of jeudgzorg misschien hebben die meer ideetjes hoe je het eventueel aan kan pakken?
maar wat die mensen zeggen waar je mee hebt gepraat, van ze kunnen niet dwingen met je om te gaan ja dat is zo, maar hun kunnen wel een keer met de klas praten ofzo, dat is bij ons toen ook gebeurd..

Ik krijg al hulp voor meer zelfvertrouwen... Maar tot nu toe haalt het niet veel uit... Op het moment dat ik ook maar iemand uit m'n klas zie wordt ik misselijk... Klink een beetje doorgedraaid misschien maar dat gevoel krijg ik niet voor niets :(

Wij hadden ook zo'n meisje bij ons vaste groepje op school. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik het een ramp vond. Eigenlijk maakte zij gewoon misbruik van ons, want ze kwam alleen bij ons staan om niet alleen op het plein te hoeven staan. Ze liep ons overal achterna, maar zei nooit wat. Dat soort types werken mij op mijn zenuwen en ik kan me best indenken dat het groepje waarbij jij staat, dat ook heeft.
Het is nu wel duidelijk dat ze je niet bij de groep willen hebben, dus ga er alsjeblieft niet meer achteraan lopen, want dat maakt alles alleen nog maar erger. Je krijgt de naam als "holmaa't" of nog erger. Dat wekt heel veel irritaties op.
Zoek liever mensen die jouw types zijn en waarmee je leuk kunt praten, dan een groep te 'gebruiken' om maar niet alleen te hoeven staan.
Ga jezelf vermaken ipv constant op zoek te zijn naar contacten of groepjes om maar niet alleen te staan. Dat werkt veel beter.

Uhm.. dit komt best bot over..? :rolleyes:

Er zijn in je klas toch nog wel meer mensen die er niet echt bij horen? Misschien kun je daar eens op af stappen, zijn jullie allebei niet meer alleen.

Ja, wel een beetje..Maar er zit ook een kern van waarheid in hoor. Wij hebben ook zo'n meisje gehad op school, en serieus daar erger je je helemaal de -pardon- pleuris aan.

Misschien moet je eens met de vertrouwenspersoon gaan praten, zoals al eerder genoemd is. Want het is natuurlijk niet de bedoeling dat hierdoor je zelfvertrouwen op een laag pitje komt te staan.

Maar meid, nieuw schooljaar, nieuwe kansen. Er zijn altijd wel nieuwe mensen in je klas te vinden, denk eens aan zitteblijvers uit hogere klassen of doorstromers? Maak daar gebruik van! En er zijn in iedere klas wel buitebeentjes, ga daar eens mee kletsen!

Succes ermee!

Tja, ik had dat in de lagere klassen ook altijd. Totdat ik besloten heb dat ik dat niet meer wilde, omdat ik steeds weer gebruikt werd. Maarja, dan ben je alleen, ik kan daar zelf redelijk goedtegen dus voor mij is dat geen probleem, later leerde ik twee anderemensen kennen. Dan was ik wel alleen tijdens de lessen, maar niet in pauzes enzo. Maarja, komend jaar ben ik weer alleen, want zij zijn van school af. En al vind ik het jammer, ik red me wle en zie er eigenlijk niet erg tegenop.

Naja, sterkte in iedergeval en maak je niet al te druk. Je komt wel mensne tegen enja, zoals al gezegd werd, misschien moet je die buiten je klas zoeken. Al weet ik dat dit makkelijker gezegd als gedaan is, zoals de meeste dingen, maar ik heb zelf ondervonden dat het wel zo is...

Misschien kun je haar uitleggen dat je dat ook niet wilt, maar dat je het alleen staan ook zat bent en dat je dus een oplossing wilt zoeken voor het probleem?

Als ze je niet willen helpen, dan zou ik bij iemand anders om hulp vragen. Of idd op school mee doen met buitenschoolse activiteiten en zo vrienden maken in andere klassen.

Tuurlijk is dat vervelend, maar aan de andere kant, om 'zo iemand' te zijn is misschien nog wel vervelender. En je hebt er meer aan om dan duidelijk te zijn tegen iemand dan om weg te lopen ed. De kans dat dat overkomt is klein.

Tuurlijk daar heb je gelijk in, maar ik zeg dan ook niet dat je weg moet lopen ofzo.. Het lijkt mij dan ook gewoon dat duidelijk te zijn tegen iemand, veel handiger en fijner is, zowel voor 'zo iemand' als voor de groep. :)

Het is gewoon de waarheid. Iemand blijft anders achter zo'n groep aanlopen en daar schieten beide partijen niks mee op

Ja, idd, dat hebben wij op een gegeven moment ook gezegd.
Tuurlijk is het rot om zo'n persoon te zijn. Alleen je hebt er niks aan om achter zo'n groep aan te blijven lopen. Dan kun je maar beter weten waar t op staat ipv valse hoop te koesteren.

Zeker. Al weet ik niet of je wel iets hebt aan tegen je gevoel in 'jezelf vermaken' en alleen staan.

Ik denk altijd zo: Je kunt hopeloos achter mensen aan blijven huppelen of je eigen weg inslaan. Ga in je eentje een kop thee halen in de pauze, neem een leuk blaadje mee voor in de pauze. Als je maar sullig in een hoekje gaat zitten dan krijg je inderdaad geen vrienden, maar als je gewoon je eigen gang gaat, word je om een of andere reden veel sterker aangezien.

Het is mezelf ook ooit overkomen, dus ik weet wel een beetje waar ik het over heb.
Nu ik juist wat spontaner ben geworden, zien veel meer mensen me staan.
Als je constant achter anderen aan blijft kleven, dan krijg je een slechte naam. Als je dan nog steeds door blijft gaan, dan krijg je door iedereen die slechte naam. Als je jezelf op tijd een eigen weggetje in laat gaan, valt er met die slechte naam nog te twisten.

Maar daar maak je niet altijd meteen ook vrienden mee.

En als je gevoel zegt dat je niet alleen wilt zitten ed, dan schiet je er denk ik heel weinig mee op wanneer je dat toch gaat doen. Al is het alleen al omdat je dan helemaal niet je eigen weg gaat.

Je wordt niet spontaner van alleen zitten met een kopje thee en een blaadje lezen in de pauze. Integendeel, denk ik. Je wordt het ook niet van achter anderen aan lopen en steeds weer afgewezen worden. Dus zul je andere oplossingen moeten zoeken.

En ja, het is mij ook 'wel eens' overkomen en het werd er echt niet beter op door alleen te gaan zitten.

Ja, dan zou je toch iets verstandelijker gaan moeten denken. Als je iets voelt, straal je het vaak ook uit en doe je dingen vanuit je gevoel. Dat is die ene cirkel die heel moeilijk is om te doorbreken.
Op een gegeven moment zal je dan waarschijnlijk de keuze krijgen: Gevoel of verstand?
Het is niet makkelijk, maar wel verstandiger om voor je verstand te kiezen. Blijf ik achter mensen aan lopen of ga ik proberen nieuwe contacten te leggen?

Nee, oké. Maar dit is zeg maar een eerste stap die je kunt nemen om sowieso aan een verbeterd zelfvertrouwen te gaan werken. Later kun je bijvoorbeeld met iemand een praatje gaan maken, enz.
Ik denk dat dit iedereen wel een keer overkomt. En nee, het werkt idd niet om er alleen bij te gaan blijven zitten.

Nee, alleen ergens gaan zitten lijkt mij idd niet de beste oplossing. Maar bij een nieuw schooljaar, probeer naast iemand te gaan zitten die ook alleen zit of probeer in contact te komen met mensen die dezelfde intresses hebben als jij.

Veel succes ermee.

"Ga in je eentje een kop thee halen in de pauze, neem een leuk blaadje mee voor in de pauze." Dat vind ik hetzelfde als alleen gaan zitten (en dan haalde ik ook thee en dan had ik ook een leuk blaadje bij me, kortom ik deed precies wat jij zegt ;)).

En krijg je van thee halen in de pauze en een leuk blaadje meenemen meer zelfvertrouwen...? :confused: Ik zie echt niet in wat dat te maken heeft met 'een eerste stap die je kunt nemen om sowieso aan een verbeterd zelfvertrouwen te gaan werken'... Die eerste stap heeft TS btw ook al lang gezet. ;)

Ik denk wel dat je hiermee gelijk hebt. Ikzelf vind sullig in een hoekje zitten ietsanders als zorgen dat je toch iets te doen hebt. Maarja, zo deed ik het ook en ben ik weer vanplan om te gaan doen.
Ik heb m'n vrienden buiten school, mensne die me respecteren om wie ik ben en daar heb ik genoeg aan. Bij m'n klasgenotren zal ik me moeten aan passen na hun en daar heb ik geen zin meer in...

Ja, maar ik bedcoel, je gaat thee halen bij de bar (tenminste, wij hadden zo'n barretje) en dan maak je een praatje, enz. Dus vandaar dat ik het had over een koppie thee halen. Gewoon lekker relaxen en je niet druk maken om waar je wel of niet bij hoort, vandaar dat boekje=> afleiding.

Ik had het verder niet over, dat het blaadje meer zelfvertrouwen gaf, maar dat je dan niet meer achter een groepje aan hoefde te hupsen, waardoor je toch alleen maar irriterende blikken krijgt.

Lekker in je eentje rondstampen helpt echt wel. Dan heb je niet de instelling "Ik heb geen vrienden op school dus laat ik gauw een groepje zoeken waar ik bij kan gaan staan, zodat ik niet alleen ben" maar de instelling "Pha, ik kan het heus wel alleen af". Zeg nou zelf, wat klinkt beter?

Tenzij je ergens in een hoekje gaat zitten met je blaadje, zo van, "Ik heb geen vrienden dus laat ik maar doen alsof ik druk bezig ben met lezen". Maar daar gaan we even niet van uit :D

Ik ga in m'n tussenuren juist expres niet op zoek naar mensen die ik ken, soms. Lekker in je eentje in de zon zitten en roken en lezen. Of denken. Of tekenen. En als ik naar de film wil, of wil gaan winkelen, en niemand wil mee ga ik alsnog. Alleen.

Je moet tenslotte je hele leven lang met jezelf doorbrengen. Dan is het belangrijk om je ook in je eentje op je gemak te voelen.

Bij jou misschien wel, maar bij mij (en ik denk ook bij anderen) toen dus niet. De instelling die jij omschrijft helpt idd, mits je hem echt hebt. Aan alleen dat maar denken, zonder het werkelijk te menen heb je niks. (Wat je zelf dus idd al zegt. En ik denk toch dat veel mensen die zich hier druk om maken (en die dus een topic er over openen) die laatste instelling hebben, iig in het begin.)

Mja, dat klopt wel. :] Maar het punt was meer dat het wel mogelijk is dat het helpt. :)

Ik zeg ook niet dat het nooit en bij niemand helpt. ;)

Wel dat ik denk dat het in het geval van TS (waar het hier toch om gaat nu) in ieder geval op dit moment niet zal helpen, simpelweg omdat ze daarvoor op dit moment niet de juiste instelling heeft. En misschien wil ze het wel niet eens, kan ook nog.

ik had ook zo'n meisje erbij, ze was heel raar, en had rare kleren aan, maar dat boeide niet veel, maar ze volgende ons altijd, en stond altijd in de weg, en als je haar was zij dan zei ze niks terug, en bleef je stom aanstaren, ook al vroeg je haar gewoon heel vriendenlijk hoe het met haar ging,

we waren altijd heel vriendenlijk, maar op ten duur begind zowiets ook te irriteren,
en dat is niet leuk,

probereer gewoon jezelf te blijven, en niet teveel achter mensne aanlopen, (dat is altijd te goed voor hun ego, en dus slechter voor jou!!)
en er zullen ook wel mensne zijn die hetzelfde zijn als jou!!

Ze mogen je niet? Ehh pech voor hun dan. Wat is het probleem?

Mensen mogen mij ook nooit, maar daar ben ik juist blij mee, geen gezeik om me heen :)

Ja, inderdaad. Als het duidelijk is, dat ze je niet mogen, waarom zou je jezelf dan kwellen om er toch maar achteraan te blijven lopen.

Is het voor de TS ook niet veel leuker als ze dadelijk wat aansterkt en kan zeggen: Poeh, ik heb die groep niet eens meer nodig! Met mezelf heb ik het veel leuker!

Ik bedoel...zo groep is heus niet altijd leuk hoor. Ik ben juist uit een vrij hechte groep weggegaan, omdat ik die spanning niet meer aan kon. Al dat gezeur telkens om niks. Niet dat ik die gasten nu haat hoor. Ik mag ze nog even graag. We hebben nog steeds contact en ik geloof ook niet, dat zij een hekel aan mij hebben. In plaats van die groep heb ik nu overal andere contacten. Op mijn werk heb ik contacten, op de manege heb ik contacten, bij de korfbal, enz. En soms loop ik wel eens alleen, maar het laatste wat ik doe is: Shit, ik ben alleen dus ik ga maar naar een willekeurig groepje.
Nee, mijn gedachte is: Jammer, er is niemand. Nou, dan ga ik mijn eigen hachje wel even redden. Bij de korfbal ga ik dan met totaal anderen even een praatje maken en op de manege ga ik gewoon even een paard aandacht geven, op mijn werk geef ik de dieren aandacht of ik ga een tijdschrift lezen.
Je hoeft niet altijd bij andere mensen te zijn. Probeer dat jezelf af te leren. Het is leuk om bij anderen te zijn, maar op de manier om maar bij een groepje te gaan staan is volgens mij ook niet echt de "je van het", of wel soms?

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Maar leer je zelf te vertrouwen. Sta open om jezelf te laten genieten van de periodes zonder mensen.

By the way, ik zeg dit niet omdat ik een hekel aan je heb. Ik vertel dit om je een beetje probeer te helpen.

Inderdaad. Ik heb ook geleerd om niet hopeloos achter iedereen aan te huppelen. Als ze je niet mogen, tja, dat is pech dan. Kan je net zo goed jezelf vermaken. (y)

Zoek mensen buiten je klas (in school) er zijn vast wel mensen die het type zijn wat je zoekt. Kijk eens over een activiteiten op school zijn die je leuk lijken. (Als je van theater houdt dan is er vast wel iets als een toneel stuk ofzo om aan mee te werken :)). Je leert daa rheel veel mensen kennen en ze zijn meestal wel je type :).

Daarnaast hoef je op school niet je beste vrienden te hebben :)