It leeds my soul to bleed.
 

Op een gegeven moment,
dan wil ik niet meer.

Ik luister naar 'The Rose', een andere versie dan toch.
Speel zachtjes mee en bedenk me,
dat klanken mooier klinken
in de samenklank.

Zou het dan echt zo zijn van
'twee zijn meer dan één,
en samen meer dan alleen'.

Ik huil, mijn tranen vallen
in de zwarte oneindigheden
zes op een rij, maar ik speel gewoon verder
- het klinkt soms wel wat schel -.

En ik huil van c naar a, van b naar a en weer terug
Dat het ooit zo ver eens komen mocht;
is de liefde niet echt alleen voor gelukkigen
en voor de sterken, en ik verzocht

om nog een keer hetzelfde nummer.

In stilte, speel ik in gedachte mee;

ik mag niet meer hardop.

het is goed.
en dat mag je weten.
want je weet wel meer
maar dat weet je misschien niet.

iedereen is jij en ik alleen zei tsasil ooit.
hij heeft gelijk

'It leeds my soul to bleed'. Dit vind ik een mooie titel.
Er zit 'feeling' in het gedicht.
Knap gedaan :)
'mijn tranen vallen in de zwarte oneindigheden' vind ik niet zo mooi klinken.
xxx

Dus dan is de ik eigenlijk altijd alleen, of vind jij van niet?

Klinkt mocht/verzocht eigenlijk niet te geforceerd, btw?

@ Yummie: dankjewel voor je reactie, ik vind dat je gelijk hebt wat betreft die zin, daar bleef ik ook steken omdat ik geen goede beschrijving wist. Ik zal er nog eens over denken.

Verassend goed...

Je geeft de emotie weer, die ik de laatste tijd (vergis je niet, ook al postte ik gisteren voor t eerst, al veel gelezen hier) in gedichten mis. Of in ieder geval in dit soort gedichten. Als in een gedicht een ik-persoon wordt geintroduceerd, kan je moeilijk buiten de gevoelens om. Erg goed....

Echt goed!

ik vraag me af of het waar is. misschien wil ik wel dat het niet waar is, voor xineof, het zou zo triest zijn. Het is die vraag waar ik mee worstel en ce moment.

Over het gedicht: Ik geloof dat ik het origineel leuker vond =). no offence.

Echt mooi! (y) :eek:

Mooi :) Meer kan ik niet zeggen. Vernieuwend van stijl in ieder geval
way you go girl (y)

Wauw! Echt heel erg goed! Vet mooi.. :)

Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Het raakt me, ik ken het gevoel. (en aan dit commentaar heb je natuurlijk weer helemaal niets... ;) )

Ik vind het mooi dat het mensen raakt, ik heb het gedicht dan ook in een opwelling geschreven, meteen in het scherm van 'nieuw bericht', wat ik normaal nooit doe. Dankjewel voor al het commentaar :).

Als ik het goed begrijp vraag je je af of het 'ik' inderdaad altijd alleen moet staan?

& maak je maar niet druk om mij hoor :). Oh, ik vind het trouwens leuk dat je het origineel beter vond, hehe.

Hmm, ik ben misschien iets minder lovend dan de rest hier. Ik zou graag eens een gedicht zien van jou waar geen enkele komma in voorkomt. Er is in dit gedicht wel een bepaalde sfeer, dat is goed, maar ik vind dat niet overal even sterk aanwezig.

Zou het dan echt zo zijn van
'twee zijn meer dan één,
en samen meer dan alleen'.

Dit vind ik vrij zwak, te makkelijk verwoord in vergelijking met de over het algemeen mooie woordkeuze. Simpel doch doeltreffend taalgebruik is goed, maar dit stukje vind ik te oppervlakkig.

Je einde vind ik wel heel mooi, alleen jammer van die rare komma in de eennalaatste regel.

Hm, ik hoopte eerlijk gezegd een gedicht te maken die jij ook mooi vond, maar dat is dus weer eens niet gelukt, jammer :(. Waarom zijn komma's zo verschrikkelijk :)?

Verder vraag ik me af waarom je het stukje precies oppervlakkig vindt, omdat het eigenlijk één van de kernachtigste stukken in het gedicht is. Het was de bedoeling om het als een bekendluidend iets te laten klinken, want met 'zou het dan echt zo zijn' geef ik al aan dat het om een bekende uitspraak gaat :).

En natuurlijk dankjewel voor je reactie lief mede-fbtje :o :p.

Verschrikkelijk vind ik ze niet, maar ik ben benieuwd of je ook zonder zou kunnen.

Die uitspraak op letterlijk die manier verwoord heb ik zelf nog nooit gehoord, de inhoud is ook niet slecht, maar de manier waarop: 'twee zijn meer dan één, en samen meer dan alleen' Vooral dat "samen meer dan alleen" zit me dwars. Op de een of andere manier klinkt dat krom in mijn oren.

En dit... in tegenstelling tot je andere gedichten, doet me nix... Vreemd. Het schuine spreekt me weer wel aan, vind ik ook mooi, maar de rest... nee.

En ik kan niet uitleggen waarom :). Het is ook zo hmmm verhalerig. Bedachtzaam, overwegend, dagboekachtig. Bah. Uitleg moest verboden zijn ^^.