de macht van ouders
 

als jij iets maakt dan is dat van jouw. maar als ouders een kind krijgen hoever gaat hun macht dan? mogen ze voor hun kind beslissen, ook als die het niet met ze eens is. en mogen ouders hun kinderen slaan? en waarom vind jij dat?

tja vanaf een bepaalde leeftijd kunnen kinderen kleine beslissingen maken, en naarmate ze ouder worden steeds meer hun eigen keuzen maken en naleven.

slaan is een teken van gebrek aan intelligentie en onmacht, nooit doen dus

Ouders kunnen tot op bepaalde hoogte beslissingen maken voor hun kinderen, afhankelijk van wat die beslissing inhoudt, en wat de leeftijd is van het kind. Slaan vind ik gezien mijn pacifisme sowieso niet kunnen.

mogen kinderen hun ouders wel slaan....

Nee, volgens de wet niet. Stond dacht ik een tijdje geleden in de krant.

In eerste instantie bepaalt de ouder natuurlijk alles. Daarna kunnen ze de kinderen meer dingen zelf laten beslissen, bij een goede opvoeding begrijpen de kinderen de keuzes en ideeen van hun ouders en zullen hun eigen beslissingen ook overeen komen met die ideeen, zodat de ouders weinig problemen zullen hebben met de beslissingen van hun kinderen. Goed uitleggen en begrip is the key. Slaan keur ik af, het is een laatste wanhopige poging om de situatie onder controle te krijgen en het betekent dat de ouder er niet in is geslaagd zijn kind goed uit te leggen waarom hij iets verbied. Het is ook dom omdat je met slaan niet bepaald respect van je kinderen krijgt.

Volgens de wet mag niemand iemand anders geweld aandoen. Alleen (bij uitzondering) de politie of andere bevoegde overheidsinstellingen.

Ik zou een kind niet zo zien als iets wat ik gemaakt heb, en dus van mij is. Een ouder moet wel een zeker machtsoverwicht over een kind hebben, maar een goede ouder kan dat ook bereiken zonder lichamelijk machtsvertoon. Ik ben in principe tegen slaan.

Ik ben ook wel tegen slaan . Maar wat met een tik bij kleine kinderen (als in te klein om echt te begrijpen wat de ouder zegt)

Een flinke jetser doet een kind geen kwaad. Het leert ze discipline.

ja, tikken mag als ouder, maar dan moet het een tik blijven. Zodra het blauw word is het fout!!! En rood en pijn die langer dan een minuut aanhoud is ook fout.

Maar het leert ze misschien ook (ongewenst) dat een klap verkopen een manier is om je zin te krijgen. Met als gevolg dat ze geweld zien als iets heel gewoons, en het misschien ook tegen anderen gaan gebruiken.

geweld is ook iets heel gewoons..

Geweld en liefde zijn de enige gevoelens of communicatie middelen die een kind kan begrijpen. Taal moet een kind nog leren , dus kan "iets" zeggen vaak niet begrepen worden zonder een knuffel of een tik. Deze 2 communicatiemiddelen vormen in eerste instantie de vervanging voor de termen "goed" en "verkeerd". Later als het kind de taal beter kent , zijn (hopelijk) in principe de woorden van de taal genoeg. Het kind weet dan immers wat voor een gevoel (knuffel of tik) een handeling of beslissing tot gevolg kan hebben.

Mee eens, alleen moet dat zich wel beperken tot de ouders van het kind. Dus kleuterjuffen en dergelijke mogen naar mijn mening dat niet.

Er wordt wel erg overdreven...Geweld...Een corrigerende tik noem ik geen geweld...Dat is ook geen onmacht of gebrek aan intelligentie...Je kind in elkaar schoppen dat is wat anders, maar wanneer je kind niet wil luisteren, na hoeveel uitleg en gepraat dan ook, dan is een klap niet verkeerd...

En wat betreft macht van ouders moet je de dingen ook niet verkeerd opvatten...Het is niet zozeer dat ouders macht hebben, ze hebben verantwoordelijkheid...Een ouder kan een kind iets verbieden wanneer deze dat niet goed voor hem acht...

Freudiaans gelul.
Het is natuurlijk niet de bedoeling het kind lens te slaan. Af en toe dreigend kijken en een klap uitdelen is niet slecht.

Vind jij. Het kan makkelijk zonder en het heeft op de lange termijn eerder negatieve dan positieve gevolgen.

Maar het zijn jouw kinderen dus je doet maar. :)

slaan is not done, en met praten leer je het kind meteen ook communiceren enzo, dus ik zou nooit slaan,heb me ook nooit laten slaan( als in ; ik ben nooit geslagen).

Geweld? Het tweede wat je een kind gaat leren is geweld?

:D

Een corrigerende tik is geen mishandeling, hoor...Denk even realistisch na en besef je hoe ondeugend kinderen kunnen zijn...Kinderen beseffen niet wat goed of slecht voor ze is...Wanneer een kind na meerdere malen gewaarschuwd te zijn tot iets doet wat niet mag, heeft het als oder geen nut om te laten zien dat je teleurgesteld bent...Dat interesseert een kind niet...Wanneer je als ouder boos wordt en een tik geeft zal dit wel degelijk meer effect hebben...Zolang er geen letselschade achterblijft...

Wanneer ik vroeger iets deed wat niet mocht kreeg ik best wel eens een klap, maar kan nou niet zeggen dat ik daardoor voor de rest van mijn leven getraumatiseerd ben...

slaan is een toegeven van gebrek aan overwicht, en leid al gauw tot ontsporing aangezien een kind dan gewend raakt aan geweld, en dat als normaal gaat beschouwen.

Wanneer die corrigerende tik het enige middel is dat regelmatig gehanteerd wordt, dan heb je gelijk...Maar in sommige gevallen is een tik simpelweg de beste oplossing...Is geen onmacht...

En ieder kind beschouwt geweld al als normaal...Zet voor de grap de tv eens aan; geweld alom...

-> zit in onze natuur.

en ik ben het eens met de post boven deze.

maar je moet een verschil maken tussen een flinke tik geven en een flinke afrosbeurt geven, met blauwe plekken als gevolg.

een tik vind ik vrij normaal, ik heb het ook wel eens gekregen.
en dat was ook wel terecht.
maar je kan een klein kind niet alles uitleggen, en met name in gevaarlijke situaties kan een tik een oplossing bieden omdat je op die manier een schrikreactie koppelt aan het betreffende object/situatie.
zo leer je ze dat iets gevaarlijk is, en je moet van een kind niet verwachten dat hij snapt dat die bepaalde chemische combinatie dodelijk is.
waarna je het begrip dodelijk ook nog moet uitleggen :p

en dat hele argument van "zo leer je het geweld aan" is regelrechte bullshit.
ik kan me voorstellen dat dat wel zo is als een kind regelmatig tot aan de blauwe plekken toe, of erger, in elkaar wordt geslagen, maar niet als gevolg van wat bestraffende tikken.

en geweld kan een geweldige oplossing zijn in het geval van pesterijen.
mijn pa zei altijd: "mocht je ooit getreiterd worden door een groep, pik dan degene met de grootste bek eruit ga met hem op de vuist".

en weet je wat, ik zal mijn kinderen later hetzelfde zeggen, dat politiek correcte geblaat helpt toch niet, als ze niet meer in de klas kunnen pesten, doen ze het wel in de pauze, of na school.
en nog wat: het werkt.

Systematisch blauwe ogen en ledematen slaan heeft zeker negatieve gevolgen. Echter, als je het nodig acht je kind af en toe iets duidelijk te maken (wat verbaal totaal niet lukt), dan is ingrijpen (een pets met de vlakke hand, ofzo) imo niet onrechtvaardig.


Ach ja

Juist, je vader (en de mijne :) ) snapt het tenminste. Menig "conflict" uit mijn jeugd is op die manier in de kiem gesmoord. En ik moet zeggen, ik ben niet agressief.

er is een verschil tussen agressie en zo nu en dan je tanden laten zien.
het enige wat die überpacifistische houding tot gevolg heeft een een algehele verslapping van de maatschappij en de mens.

Om eerlijk te zijn ben ik niet zo'n voorstander van de corrigerende tik. Bij zo'n tik is het de bedoeling om zo'n kind te laten schrikken dat hij iets stouts doet, maar dat kan ook op een andere manier. Bovendien, als zo'n tik na een tijdje niet meer werkt, omdat het kind eraan gewend is, kan het zijn dat de ouder uit wanhoop steeds een hardere tik geeft.

Nee, dat zijn de enige twee dingen die hij al kan begrijpen, juist omdat ze verder geen uitleg nodig hebben kunnen ze al van jongs af aan ingezet worden.

Overigens kan een boze blik of geschreeuw genoeg zijn om een kind te laten beseffen dat wat hij deed fout was, maar een tik is minstens zo snel en effectief. Ik ben er voor dat je als kind af en toe een pedagogische tik krijgt. Echter niet op al te jonge leeftijd. Pas vanaf een jaar of 2 vind ik het toelaatbaar.

Niet mee eens, dat gebrek aan intelligentie, alsof een slim iemand geen vechtersbaas kan zijn. Daarnaast kan geweld ook opluchten en je de inspanning van een lange en zinloze discussie besparen.

Je zegt het zelf al. Waarom een tik geven als ook een boze blik of je stem verheffen helpt. Van die paar tikken worden ze heus niet beter.

Zolang het maar bij videospelltjes blijft vind ik het prima, maar iemand een tik geven om een discussie te vermijden vind ik onzin.

Ook niet slechter :)

dat is iets heel anders.
maar goed, ik zie hier al enkele mensen die later waarschijnlijk een "discussie" proberen aan te gaan met een 4-jarig kind.
die dat niet begrijpt en toch dat erg leuk uitziende groene goedje een keer te pakken krijgt en opdrinkt.

of dat tegen de tijd dat hun 14-jarige zoontje ruzie op school heeft en het enige wat ze hem meegeven is "praat het uit"... :rolleyes:

Alsof je een kind vantevoren gaat slaan zodat hij dat 'groene goedje' niet opdrinkt. Als je verstandig bent zet je dat gewoon op een onbereikbare plek.

ik gaf ook maar een voorbeeld, misschien niet het beste, maar ik wist ff niks anders :o
aangezien ik zelf geen ouder ben en ook niet echt van plan ben dat binnen erg korte tijd te zijn.

met stopcontacten heb ik zoiets van "komen ze zelf wel achter", zo ging het bij mij nl ook.
1 keer, daarna nooit weer :p

maarja, mijn broertje was nog wel eens gek met vuur, en heeft eens een keer bijna een brandje gesticht.
in het huis van mijn opa en oma.
toen kreeg die wel een "pak voor zijn broek".

maar voor al die naar hun idee superpolitieke mensen hier: hoe zouden jullie je kind opvoeden dan?
nooit slaan, wat er ook gedaan wordt?
ik heb nl. het gevoel dat er hier wat obsessief pacifistische types rondhangen... en ik noem géén namen.

Pf, ik ben opgevoed met enkel een pak op me broek van tijd tot tijd tot ik 6 was ofzo. Daarna hek alles geleerd van mezelf. Pak op de broek telt niet tot tik zoals PETS op de wang ofzo.

Een tik heeft geen enkele zin. Als het kind 14 is en heeft al veel tikken gehad maakt het hem geen enkele flikker meer uit. Fysike pijn stelt dan toch nix voor.

Een kind moet ook dingen zelf leren. Zonder levenservaring komt niemand ver. Dus mijn kind later?? "Pap, ik moet wat bekennen... Ik ben verslaafd aan weed. Ik: "Tjah, das een slechte zaak zoon. Ik zou der maar gouw vanaf gaan voordat het schade begint te doen. Veel plezier."

Dan komt ie er wel achter na een tijdje hoe goed het voor hem is.