Het Leven
 

Wat is het doel van het leven?
Waar is het leven goed voor?
Waarom zouden we er geen eind aan maken?

Meer een topic voor F&L. 'k zal ff overleggen met de andere fb's.

- Is er niet.
- Voor ander leven.
- Omdat je dan eerder bij het niets bent, wat heb je daar nou aan?

Ik twijfelde ook al, maar dan wordt het weer zo'n geloofstopic waar je er daar ook al 3000 duizend van hebt. Ik wil liever het gevoel van mensen weten omtrent deze vraag

Leven is lijden. Waarom zou je het niet meteen beëindigen?

1. Overleven
2. Voor al de dingen die je kunt ontdekken en mee kunt maken
3. Omdat ik het veel te leuk vindt.

Dat is jouw visie. Leven is niet alleen maar lijden. Het leven kan ook erg leuk zijn.

Bij de weg. Ik vind dit nogal een depri poging om te laten zien, dat je dood wilt en dat je het leven niet leuk vindt.

Waarom vraag je naar onze mening als je het er toch niet mee eens bent?

Krijg je geen rationele/filosofische problemen als het enige doel van het leven leven is?

Ik denk dat "geluk"/"fijne dingen in het leven" te maken hebben met rust. Liefde is rust, is stilte. Geluk is rust en stilte. Stilte en rust bereik je ook door er een eind aan te maken...

Waarschijnlijk om mijn gelijk te kunnen halen op het moment dat jullie inzien dat ik gelijk heb om dood te willen.

Omdat ik het leven leuk vind.

Daar gaan we dit topic niet voor gebruiken.

Je kunt niet ontkennen dat zelfmoord de enige optie is, of gewoon verrotten, en anders sluit je dit topci maar.

Dat zul je hier denk ik niet halen. Ik bedoel, van mij mag je dood gaan als je wilt (niet verkeerd opvatten). Dat blijft je eigen keuze, maar om je gelijk hier te gaan behalen...dat zul je niet snel voor elkaar krijgen.

Ik vind het een beetje een loos topic.

Als je dood bent ervaar je niets meer, ook geen stilte/rust/geluk. Dus als dat je reden is zal het nog vies tegenvallen. Hoewel je natuurlijk niet teleurgesteld kan zijn als je er niet eens bent.

Als we op deze manier verder gaan, dan doe ik dat idd.

Doe maar niet, ik vind het wel boeiend.

Therapie, euhmz...medicijnen, enz. Psycholoog, psychiater, creatieve therapie, praattherapie, lichttherapie, enz.

Ow, zelfmoord is nou echt niet meer de enige oplossing.
Maargoed, mijn oplossingen zullen wel niet veel waard zijn, want 'het werkt toch niet'. Nou, als jij je omgeving zoveel pijn wilt gaan doen moet je het toch echt zelf weten. Maar ik vind het een beetje egoïstisch als je niet eerst probeert er wat aan te doen.

Dat bedoe lik maar. De enige manier van stilte en rust is juist NIET-ervaren.

Ga een natuurgebied opzoeken en ga daar de hele dag rondbrengen.

Oke, kan je dit eerst duidelijk maken.
Jij ziet zelfmoord als een oplossing (toch?) maar voor welk probleem?

dat kan ook

Voor de problemen "denken", "mij", "leven" en "wereld"

depressie dus.

ik heb eerder een filosofisch probleem dat mij depressief maakt

Oke filosoof, leg het maar uit.
Want 4 trefwoorden is natuurlijk geen antwoord.
Je hebt daar problemen mee, of je ziet daar een probleem in, wat?

- Het doel van het leven is om op de meest gelukkige manier de dood tegemoet te gaan.
- Lijkt een beetje veel op vraag 1... ik hou me maar bij dat antwoord :)
- Waarom niet? Waarom wel? Dan zorg dat je gelukkig word ipv dat je blijft treuren om je niet gelukkig zijn.

waarom zou ik iets moeten doen in mij nleven?
waarom moet ik dit, waarom moet ik dat?
wie kan mij dwingen?
waarom ben ik hier? waarom zou ik moeten leven?

Ja, met zo'n instelling kom je ook niet ver nee (n)
Het is jouw leven en jij bent degene die bepaald hoe dat ingevuld wordt. Andere mensen hebben daar misschien wel invloed op, maar het begint bij jezelf.

die dingen kan ik me toch niet afvragen?
mijn antwoord erop is dat er geen reden is, en dat het leven alleen maar moeilijkheden met zich mee brengt en dat ik het dus maar beter kan beeindigen

oowh is dit alles.. ;)

Je moet helemaal niets. Je bent hier zonder reden, zoals wij allemaal. Niemand kan jou dwingen om te blijven leven.

oftewel: doe wat je wil

Waarom zelfmoord niet beter is dan dood van ouderdom? Op het moment dat je dood bent maakt het niets meer uit wat je hebt gedaan en hoelang je hebt geleefd e.d. Dus dat maakt ook niets uit, daarom maakt het niet uit wanneer er een einde aan je leven komt.

Wat ik niet begrijp. Waarom wil je niet gewoon van het leven genieten en de wereld zien? (hier wil ik ook een antwoord op)

Als jij het leven alleen maar als lijden ziet heb je niet genoeg van het leven gezien om een goed overwogen besluit te maken of je wel of niet zelfmoord wilt plegen.

Het gaat er ook vooral om dat ik volgend jaar iets met mijn leven moet doen. Studeren of werken of wat dan ook en ik wil NIETS, maar mijn moeder dwingt me tot een keuze want anders gooit ze me het huis uit, de maatschappij dwingt me om iets te doen en ik kan het niet accepteren.

En van het leven geniten, mja ik heb dat nooit zo gehad

Dan ga je reizen en/of het huis uit.

Je hebt zelf de mogelijkheid een keuze te maken. Niks doen zou ook een keuze zijn.

- Is er niet, waar zou je dat voor nodig hebben?
- Uhm, als je dood bent kun je helemaal niks, je kunt er maar het beste van maken ;)
- Kom nou! :nono:

Kijk dit is een duidelijker verhaal.

Niets doen is een optie en dat weet jij ook. Je moeder zal je niet het huis uit zetten als je nergens anders heen kan. Anders ga je maar bij je oma wonen ofzo.

Maar het echte probleem is natuurlijk dat je simpelweg niets leuk vind. Dat komt deels vanzelf maar je kan natuurlijk ook gewoon vet veel dingen gaan proberen. Of je kan dit jaar naar 50 open dagen gaan om te kijken of je 1 ding kan vinden dat je interessant vind.

En die laatste zin. Nooit één moment gehad waarop je gewoon gelukkig was met je situatie?

Om respect te hebben voor jezelf en voor anderen, maar dat woord ken jij duidelijk niet zover ik al je post heb gelezen.

"Ik blijf lekker opstandig en doe toch niet wat anderen aanraden"

Je lijkt wel een klein kind. Je hoeft het voor anderen niet te doen hoor. het is voor jezelf.

Helemaal mee eens.

En je kan nu wel zielig gaan doen van; ik wil helemaal niks!
Maar wat zeur je dan dat je leven niks voorsteld? Dat doe je jezelf aan hoor. Als ik dagenlang op mijn reet achter de pc ga zitten word ik ook depressief. Simpelweg, omdat ik mezelf niet vermaak.

Als je toch niets om het leven geef , gebruik dat leven dan 1 keer voor iets zinvol. Dwz denk goed na wat jij vind dat het grootste probleem van de mens of de wereld is. Als je weet wat voor jou dat probleem is , maak je dan hard voor die zaak . Je zult zien dat dat een bepaalde voldoening geeft , wat je indirect een beetje gelukkiger maakt , en je uiteindelijk een keer sterft met een overtuiging en voldoening in je hart.

Het leven is het waard om geleefd te worden. Over het algemeen is leven lijden, maar je moet blijven doorgaan. Omdat er tussen dat lijden door af en toe een mooi moment zit. Het soort moment dat je nooit meer vergeet. En daar doe ik het voor.

Zooo, wat ben jij keihard zeg :s. Misschien heb je zelf nooit zo'n periode gehad waarin je dacht zoals 'James Stenbeck' op dit moment doet.
Ik wel, en geloof me, het is niet echt makkelijk om die gedachtenswijze een positieve wending te geven.
Ik heb alleen geleerd om de goede dingen van het leven in te zien, waar ik erg dankbaar voor ben, maar dit heeft wel tijd gekost. De manier waarop jij hem toespreekt zal hem echt niet verder helpen!

-Moet er een doel zijn? Heb je altijd een doel nodig om gelukkig te zijn?
-Om te bestaan, te ervaren, een identiteit te hebben, hoe zwaar dat soms ook is.
-Omdat alles wat ik nog niet weet te interessant is om nooit te weten. Omdat ik wil ervaren, wil bestaan, iemand wil zijn, en de mooie momenten daarvan, maken het de moeite waard te leven en te lijden.

Ik heb wel degelijk zo'n zelfde periode meegemaakt en quess what? Ze hebben mij precies verteld wat ik nu tegen hem vertel. Wat moet ik anders doen? Medelijden gaan hebben? Ach gut, hij ziet het leven niet meer zitten om een reden waar aan te werken is?
Jij zegt het zelf, je hebt GELEERD! Jij bent er dus overheen gekomen. Hij steekt zijn kop in het zand en luistert alleen naar de dingen die hij wilt horen. Als je iets anders zegt dan wat hij wilt horen is ie gelijk even van zijn stuk af.
Het is gewoon puber gedrag wat hij nog vertoond. Het is moeilijk ja, om die cirkel te doorbreken. En ik kan hem gelijk geven dat zoals hij door gaat inderdaad geen reet aan het leven is. Ik kan het niet echt hebben, dat ik heel wat jaren heb gevochten om van die instelling af te komen, terwijl hij gewoon zelfmoord als enige uitweg ziet en niet wilt aannemen dat er nog iets beters is dan zelfmoord. Ook al zeggen we dat. Het maakt niet uit hoe we het zeggen, want hij geeft ook weer keiharde antwoorden terug. Alleen bij hem wordt het gerespecteerd, omdat hij het even moeilijk heeft.. Maar geloof me, ieder normaal mens heeft het wel eventje een keer moeilijk.
Ik zie een leven opgeven omdat ie te zwak is om er zelf wat er aan te gaan doen als een enorme zwakte. Hij telt alleen mee in zijn wereldje. En zijn ouders dan? De mensen die nog moeite willen doen om op zijn verjaardag te komen loopt hij enorm af te zeiken, maar als er niemand zou komen was het ook weer niet goed geweest. Want dan had er weer niemand aan hem gedacht.

Ik zeg gewoon wat ik denk en dat kan als keihard beschouwd worden, maar je kunt ook verder kijken dan alleen het keiharde. Er staan genoeg tips in mijn verhalen en ook in de verhalen van anderen wat ie kan doen en wat zegt ie dan?! Dat hij er toch wel een einde aan gaat maken? Dan worden wij toch ook afgedankt of niet soms?!

Het ergste vond ik nog, dat ik hier de vragen beantwoordde en dat hij gelijk tegen mij zei: "Het leven is niks, het is zinloos." Ja, jammer voor hem, maar zo denk ik er toch niet over? Hij probeert via dit topic mensen te overtuigen om ook zo somber het leven in te kijken. Kijk, als hij nou vroeg: Ik zie het niet meer zitten, kan iemand mij helpen? Dan had ik normaal gereageerd, maar in zijn andere topic loopt hij iedereen af te zeiken, die op zijn verjaardag komt. Hallo, hij is geen debiel, hij kan toch zelf die mensen afbellen als hij zonodig zijn verjaardag niet wilt vieren. Vervolgens opent hij dit topic met als doel iedereen te gaan overtuigen, dat het leven maar zinloos is. Kijk, en dan heb ik maar 1 goede raad: Zoek hulp!

ok, ik ben overtuigd, ik las idd misschien niet goed genoeg naar jouw antwoorden. Sorry daarvoor, bericht begrepen.
Je hebt wel gelijk, en je geeft ook wel een paar goede tips, maar ik ben nog steeds van mening dat sommige van jouw berichten onnodig hard zijn en verder weinig toevoegen.

Ja, dat kan wel eens gebeuren:p
Maar soms komt het ook harder over dan ik eigenlijk bedoel. Ik probeer bij sommige dingen gewoon duidelijk te zijn. Stel dat ik: Ach gut en och arme in mijn bericht toevoeg, dan zal mijn bericht er heel wat minder hard uitkomen.

En je hoeft geen sorry te zeggen hoor;) Jij blijft een mens en jij hebt ook zo jouw meningen. Wie ben ik om jouw mening te gaan verzuren? Ik ben maar een stomme eend op een forum:p

Is geen antwoord op
Sommige bedenken er voor zichzelf een dom antwoord op
En ja, ik vraag het me ook wel eens af. Waarvoor zijn mensen in hemelsnaam gemaakt

Dat is enkel een aanmoediging voor de ts' standpunt vind ik: het maakt niet uit wat je doet, hoe je je leven leeft: geen doel, geen nut, niets. En als hij lijdt onder het leven dan is dit enkel een reden om er een eind aan te maken. Anders kan je nog zeggen: je kan niet weten wat je nog allemaal mist, je leven kan beter worden, maar het maakt uiteindelijk toch allemaal niets uit. -> uiteindelijk geen motivatie om iets te gaan doen met je leven.
en @ eend: hem eens dooreen schudden en zeggen dat hij iets MOET doen met zijn leven, zal bij hem niet werken, zeker niet als je zijn tekstje leest dat hij het beu is dat hij vanalles moet in het leven. Het is voor hem net de oorzaak waarom het leven zo zwaar op hem weegt, dus er nog eens de nadruk op leggen zal niet helpen. ik ben het wel voor 100% met je eens dat hij hulp kan gebruiken: iemand die hem op weg helpt met zijn keuzes te maken in het leven, die kan helpen om te leren leven met een dergelijke gedachtengang.

om nog op het oorspronkelijke topic te antwoorden:
- het leven heeft geen doel, en gelukkig maar, anders had je niet zoveel vrijheid om je eigen leven in te vullen zoals je wil.
- als je hier iets anders mee bedoelt dan wat is het doel van het leven, moet je het toch nog eens anders formuleren.
- heb je er nu spijt van dat je jezelf nog niet van kant gemaakt hebt bv 10 jaar geleden? daarom...

Ik heb niet het hele topic gelezen, maar om even terug te komen op je vragen en antwoorden.....

Waarom leven? Leven is niet lijden, het leven kán lijden zijn/worden.....deels heb je dit zelf in de hand. Anders leren omgaan in bepaalde situaties kan je leven aanzienlijk beter maken. Dit neemt echter niet weg dat het leven lijden kan zijn wanneer je lijdt aan dergelijke ziektes.

Is het meer psychologisch; dan ben ik er van overtuigd dat je dit kan veranderen. Niet omdat het dan 'tussen je oren zit' maar wel omdat het dan meer JOUW gevoel/gedachten is. Die je op cognitieve wijze wel kunt veranderen, met een effectieve uitwerking.

Ik heb zelf tijden gedacht dat het leven zinloos was, was er zeker van dat het geen zin had, en wilde eveneens dood. Toen ik tever doorschoot in mijn plannen heb ik (na een opname welliswaar) mijzelf serieus kunnen nemen, en mijzelf kunnen veranderen. Mijn denkwijze met name. Ik ben mezelf af gaan vragen wat ik wilde, en hoe ik dit kon bereiken. Wat mijn ontdekking was? dat het leven écht heel mooi kon zijn, al is het nog zo zinloos.....

Het leven is goed voor zoveel dingen. Met je eigen wijsheid kun je anderen zoveel leren. Als we teveel nadenken over alles kunnen we inderdaad massaal een einde aan ons leven maken, maar dan is het nergens goed voor geweest.... je leeft niet voor niets. Ik geloof verder niet hoor, maar ik denk wel dat je hier bent met een doel. Dat doel bepaal je zelf. Ik voel me sterk aangetrokken anderen te helpen, als ik tenminste één iemand in mijn hele leven kan helpen, zou dat voor mij al zinvol zijn.....zo heeft ieder wel íets wat hij/zij wilt bereiken, en waar hij/zij dus voor leeft. En dat we uiteindelijk toch dood gaan? Nou en! Dan wordt er iig bij onze dood ook nog eens biij ons stil gestaan, en over ons gesproken en nagedacht....wat wil je nog meer?

Wat mis je zelf eigenlijk in je levne, als ik vragen mag? Wat was je reden van dit topic, de achterliggende gedachten zegmaar...?

Grtjs.

Wat is het doel van het leven?
Dat doel stel je zelf. Mijn doel is kennis vergaren.

Waar is het leven goed voor?
Jouzelf en eventueel andere mensen. Het hangt van je gedrag, je doel en de duur van je leven af hoeveel andere mensen dat zijn.

Waarom zouden we er geen eind aan maken?
Als je dood bent ervaar je niets meer. En elke ervaring is nieuwe kennis erbij.

Waarom zou ik iets moeten doen in mijn leven?
Omdat je anders niets bereikt. ("Waarom zou je iets moeten bereiken?" Omdat je er zelf gelukkiger van wordt.)

Waarom moet ik dit, waarom moet ik dat?
Het enige wat je moet (mits je wil blijven leven) is het in stand houden van je lichaam. Werk zoeken zodat je niet doodgaat van de honger en een dak boven je hoofd hebt. Studeren, zodat je aan dat werk kan komen. Je hele leven lang voedsel stelen en in een kartonnen doos wonen ;). Een kleuterschool tot ontploffing brengen, zodat je je hele leven in een gevangenis zit - dan is eten en onderdak gratis.
Behalve je lichaam werkende houden moet niks en mag alles.

Wie kan mij dwingen?
Niemand. Maar het is een vereiste voor het leven. En het leven is dat waard.
Als je geen zin hebt ben jij overigens de enige die jou kan dwingen.

Waarom ben ik hier?
Dat is voor iedereen anders.

Waarom zou ik moeten leven?
Je moet niet leven. Je mag best dood. Maar dat is zonde, want als je dood bent KUN je niets. Als je leeft dan MAG je alles.

Je kunt die leegte (..jij noemt het 'rust') die de dood eventueel met zich meebrengt als voordeel zien. Maar:
1) Je weet niet of na de dood daadwerkelijk een leegte komt, want niemand weet dat.
2) Even aannemende dat die leegte er is - als je haar bereikt hebt kun je er niet meer van genieten. Er zijn dan immers geen emoties meer. Feitelijk is dood in dat geval dus geen rust maar simpelweg de beindiging van het leven. Als je dood bent kun je niet meer ervaren wat geluk is. Je kunt ook niet ervaren wat verdriet en pijn is. Elke medaille heeft een keerzijde. Maar aangezien in jouw leven jij degene bent die de touwtjes in handen heeft, ben jij ook degene die er voor kan kiezen om het verdriet en de pijn niet mee te maken. Het te ontwijken, er voor weglopen dus. Het confronteren en het proberen te verslaan. Het weg redeneren, door je rationaliteit in combinatie met een positieve instelling te gebruiken.
3) De dood is voor mietjes. ;)

PS. Ik herkende je. En je krijgt een schouderklopje van me. Zo'n bemoedigende, de juiste richting op. ;) Weet je nog wat je oorspronkelijke doel was? Vroeger? Als je doodgaat zul je 't niet bereiken. En ik denk dat je een van de weinigen bent wie het daadwerkelijk zou kunnen lukken.

Tja.. dat ben ik met je eens, nouja.. niet oneens. Maar ik zeg liever gewoon wat ik denk dan dat ik iemand uit z'n depressie probeer te praten met wat in mijn ogen onzin is. Tenslotte is dit wat ik denk en ik zie zelf ook geen enkele reden om zelfmoord te plegen.