Wat moet ik nou doen?
 

Soms.. Dan weet ik het even niet meer. Ik realiseer me net dat ik misschien wel de grootste fout van mijn leven heb gemaakt. Mijn relatie grensde aan perfect, was er ook superblij mee. Maar nu is het over. Waarom? Omdat ik komend jaar een eindexamen heb. Mijn ouders willen dat ik mijn vriend minder vaak zie zodat ik me volledig op school kan storten. Dat heb ik ook wel nodig, maar ik ga er ongelukkig van worden.. Gister tegen de liefde van mijn leven gezegd dat ik twijfelde of we niet gewoon beter vrienden hadden kunnen blijven… En dat was de druppel… Gister hebben we uren gepraat. Mijn vriend bijna wanhopig, ik niet voor rede vatbaar. Het komt er gewoon op neer dat ik niet verder wil omdat ik er niet voor wil vechten! Maar waarom niet? We hadden het super. Toekomstplannen.. en nu kan daar niks meer van waar worden, gewoon door mijn eigen stomme schuld. En het ergste is gewoon dat ik hem pijn heb gedaan.. Heel erg veel.. Terwijl ik dat zelf niet eens wou. Ik hou van hem. Maar met de afstand die er tussen ons zit gaat dat gewoon niet werken.. Elkaar heel weinig zien, nauwelijks msn meer of iets anders....dat word zo verplicht.. en dan ook nog eens 1000 andere dingen die ik moet gaan doen. En nu loop ik de kans dat ik mijn beste vriend kwijtraak.. Maar dat wil ik niet, ik wil hem zowieso liever niet kwijt. Maar ben zo bang dat het minder gaat worden naarmate we elkaar minder gaan zien. En ik wilde ook niet met een kutgevoel uit elkaar.. Maar nu is het toch over. En eigenlijk diep van binnen.. ik wil hem terug..!! terwijl dat niet kan… Wat moet ik nou doen?

:(

thanks for reading btw..

niet meer naar je ouders luisteren... als hij je ook zo leuk vindt komt het wel goed neem ik aan

ja alleen is het nou al behoorlijk verpest omdat ze hem zoveel pijn gedaan heeft

dus niet meer naar je ouders luisteren en hopen op een verzoening...

hmm.. de beste oplossing momenteel: een break van een jaartje.. en dan gewoon met frisse moed het weer proberen.... maar toch bedankt voor de reacties.. :)

je bedoelt toch niet met dezelfde jongen?

Ja toevallig wel met dezelfde jongen :D de feeling is er nog steeds dus..

denk je niet dat hij (of jij) in dat jaar verliefd zal worden op iemand anders. Je hebt geen flauw idee hoeveel er in een jaar kan gebreuren

We hebben der beide voor gekozen. Dus we moeten het echt afwachten wat er dit jaar gaat gebeuren. Maar zelf heb ik echt het gevoel dat dit wel gaat werken. Want we weten van elkaar dat we bij elkaar horen en dat we samen horen te zijn.

Maar dit schooljaar zou dat te zwaar maken en ons misschien wel uit elkaar drijven. Vandaar het jaartje single en onze gang gaan en daarna weer proberen zoals we dan zijn. Het kan zijn dat dat niet loopt maar die kans zal misschien klein zijn.

Eerst hier maar desnoods even van genieten. Want ik weet van mezelf dat ik niet zo gauw verliefd word. Dus dat zal zo snel niet gebeuren. Ga gewoon verder met mijn leventje en ik zie wel hoe het loopt. :) :D

ok, als jullie het daar allebei mee eens zijn dan moet je het doen hè :)

Al denk ik dat jullie jezelf een beetje overschatten maar goed. Ik hoop dat jullie volgend jaar vrolijk nieuw leven in jullie relatie kunnen brengen

Hmm, als jullie erin geloven mij best, maar zoals hierboven al is gezegd, in een jaar kan veel gebeuren. Jullie gaan gewoon een heel jaar geen contact meer hebben?

Jullie kunnen toch gewoon nog 1 dag/avond in de week afspreken? En toch een koppel blijven, een break van een jaartje lijkt me nogal drastisch.. en jullie zouden ook absoluut niet jaloers zijn? Wetende dat jullie allebei terug half vrijgezel zijn en dat je elkaar een jaar niet zou zien?

tijdens examens kun je toch best een relatie hebben. en ja het wordt dan wel moeilijk maar als je het echt wilt lukt het wel. ik heb volgend jaar ook examens en mn vriend heeft zijn stage dus we hebben weinig tijd voor elkaar. ik zie hem dan veel minder dan nu maar ik weet dat ik hem weer terug zie. een jaar uitmaken lijkt me een slecht idee, je weet nooit of hij iemand anders tegenkomt oid. ik zou idd nog wel met je 'ex' zo af en toe afspreken.

We zijn niet een stel dat 2 meter van elkaar woont. Ik woon bij Arnhem en zij bij Utrecht. Dus het is eventjes reizen he. En de jaloezie stijgt bij mij soms nogal wel snel maarja.

we hebben ook gewoon afgesproken dat we beste vrienden blijven dit jaar.. dus contact houden doen we zeker. 1 dag in de week afspreken ligt moeilijk.. ons gemiddelde ligt nu ongeveer eens in de 2 weken.. dus das moeilijk om dat nog minder te laten worden.. Maar we zien dus wel hoe het loopt..

Als jullie 1 keer in de 2 weken afspreken neem ik aan dat jullie niet gewoon als vrienden naast elkaar op de bank zullen zitten? Jullie gaan waarschijnlijk toch zitten zoenen en kleffen etc., waardoor je eigenlijk wel nog een koppel bent :p. Ook gaan jullie het tijdens het chatten of smsen ofzo, toch niet altijd over voetbal praten ofzo? Maar ook over hoe erg je elkaar mist etc.. conclusie, je gaat toch nog altijd een koppel blijven, tegen wil en dank ;).

mjah wie weet.. maar we zullen elkaar zowieso dus veel minder zien dan dat.. voornamelijk door mn ouders en school etc.. maargoed.. nu even vrienden.. effies single zijn.. en dan weer verder..

"ff single zijn" mag hij dus ook met andere meisjes daten etc? denk je dat je dat vol kan houden?..

precies...ik vind dat jullie een beetje heel erg naïef zijn

Om heel eerlijk te zijn weet ik dat niet. Maar hij is nu single, ik ook. Dus hij mag daten, als ie dat wil. Het enige wat we hebben afgesproken komt erop neer dat we nu gewoon vrienden zijn.. en over een jaartje proberen we het een keer. Dan zal het iig makkelijker zijn om een beter contact te onderhouden.. En ja.. ik kan je geen antwoord geven op die vraag.

We mogen vrij onze gang gaan. Alleen ik zou het waarschijnlijk niet zo snel doen ik zou me zelf opvreten van jaloezie als zij het wel doet maarja...dat ben ik.

als jij echt zoveel moet laten vallen om je examenjaar te halen, heb je dan niet gewoon wat te hoog gegrepen ? als je gewoon een niveau kiest dat bij je past is een examenjaar helemaal niet moeilijker dan het jaar ervoor.

en wie luistert er nu naar pa en ma ? :s

Ben ik de enige die vindt dat een dergelijke afspraak volkomen belachelijk is?
Je gevoelens zijn niet verandert en toch maak je er een einde aan met de afspraak dat jullie een jaar later terug hetzelfde willen proberen.
De reden: je hebt geen tijd... Ik wil niet weten welke hoogstaande richting jij doet als je niet een keer om de 2 weken/3weken tijd hebt om er een dag tussenuit te gaan.
Wat verwacht jij eigenlijk dat het gaat zijn als je naar de universiteit gaat?
Er is meer in het leven dan studeren alleen. Moest ik jouw vriend zijn zou ik me toch een aantal vragen stellen.
Dat je je prioriteiten stelt kan ik begrijpen, maar ik denk dat je keuze wel heel radicaal is.

ghihi nouja ik dus :) maar het niveau is zeker niet te hoog voor me.. maar de afgelopen jaar heb ik alles op het nippertje gehaald dus moet gewoon hard werken om mn examens goed af te sluiten.. En dit jaar wil ik niet genoegen nemen met een 6je..

dacht ik ook al. ik heb ook mn havo examens maar ik hoorde dat 4 havo veel moeilijker is dan 5. en 4 havo heb ik ook gehaald mede door de steun van mn vriendje. dus waarom zou ik mn examens niet halen? tuurlijk zie je elkaar wel minder enzo. maar in een relatie kun je 'zo'n 'moeilijke tijd' overwinnen toch? om gelijk single te zijn vind ik ook een beetje..overdreven.

Dit is een van de raarste afspraken die ik gehoord heb...
en arhnem - utrecht is 50 KM, met de trein is het ongeveer 45 minuten... kom niet aanzetten dat het ver is want dat is de grootste onzin die ik ooit heb gehoord.
Als jullie elkaar toch nog steeds blijven zien kunnen jullie de relatie net zo goed aanhouden. De enige reden die ik kan bedenken is dat 1 van de 2 (of allebij) een vrijwaring wil om het te doen met andere.

snap best dat je dat denkt hoor, maar kijk: niemand is hetzelfde. Dit is mijn keuze, niet de jouwe. Ik heb moeilijke ouders.. ik heb 5 maanden een relatie gehad.. gemiddelde van elkaar 1x in 2 weken zien.. en mn ouders willen niet hebben dat we bij elkaar blijven slapen etc.. Ik kan gewoon niet weg in de weekenden dit jaar.. dat laten ze niet toe..

ook prima dat jij dat denkt. maar kijk, tis niet zo dat we allebei op het perron van het station wonen.. maargoed. oke. is misschien ook geen goede reden..

Sorry, maar je bent 17. Het wordt misschien tijd dat je een zekere zelfstandigheid begint op te bouwen.
Op een ogenblik moeten ouders inzien dat ze er niet zijn om het leven van hun kind te bepalen.
Opvoeding is één ding, vorming een ander.
Als jij achter je eigen keuze sta, waarom post je dan dit topic (waar je vriend zelf kan meelezen!)?
Je zegt zelf in je beginpost dat je in een tweestrijd verwikkelt zit.

1 keer in de 2 weken elkaar zien en dan nog geen eens bij elkaar kunnen slapen :|

Wat een ramp lijkt me dat!! Volgens mij gaat er komend jaar maar weinig verschil in jullie relatie zitten. Jullie zagen elkaar toch al bijna nooit

beginpost was ook een tweestrijd. En toen hadden we deze oplossing bedacht. Allebei blij. Is idd zo dat ik nog maar net 17 ben, maar het afgelopen jaar ben ik van niets naar alles gegaan. Ben in een stroomversnelling geraakt. En mn ouders zijn alles voor me. Die hebben het beste met me voor, maar ze zijn ook zo dat ze geen tegenspraak dulden.. en geloof me, die tijd heb ik gehad.. diep ongelukkig heb ik me daardoor gevoeld.. maar sinds ik naar ze luister is het alleen maar beter gegaan met me.. en over een jaartje ben ik het huis uit.. nouja.. warrig verhaal.. maargoed..

Ik heb de indruk dat ze er allebei toch vrij zeker van zijn, dus eigenlijk moeten we niet proberen hen te overtuigen. (ja, ik vind het ook nogal een vreemde beslissing, en ik geloof er ook niet in)

Je zei daarnet dat je elkaar sowieso nog om de 2 weken zou zien, en nu mag het opeens niet meer, want je zag elkaar sowieso maar om de 2 weken? Of heb ik het nu mislezen? En aan de post van vriendjelief te lezen is die niet van plan om met andere meisjes om te gaan, en zou hij het niet kunnen verdragen dat je met anderen omgaat. Jullie gaan toch niet een kluizenaarsbestaan leiden hoop ik? Ik vermoed dus dat jullie óf een koppel zullen blijven (niet meer in naam, maar wel in manieren van doen), óf dat jullie ruzie zullen krijgen door jaloezie..

Steek er geen aandacht en tijd meer in. Je hebt de posts van de 2 deelnemende partijen gelezen, als ze allebij al akkoord gaan met zo'n 'relatie' is die toch al wel ten dode opgeschreven.

kan je nagaan hoe dat is als dat nog minder wordt.. heb je nu enig idee waarom???

Laatste post: Ben je wel zeker dat je vriend hier zo blij mee is?

hmm dit is wel een post die ik kan waarderen. Je hebt het idd verkeerd begrepen, momenteel hebben we een gemiddelde van 1x per 2 weken. Maar dat gaat minder worden. Bijv 1x per maand of minder. Maargoed, de tijd zal het leren.. En ik stort me op school, ga toch nooit uit.. dus een andere liefde zit er toch niet in..

Het was een keuze die we samen gemaakt hebben, voor mij is dit de beste oplossing, voor hem niet, dat weet ik. Maar het is een begin. Om verschillende redenen kies ik nu even voor mezelf.. ipv een ander, zoals normaal. Ik kan me nu gewoon niet voor de volle 100% inzetten voor een echte relatie. En dan vind ik het ook niet eerlijk om hem aan het lijntje te houden.

Ja, maar zoals ik hierboven al heb gezegd, volgens mij ga je dan toch nog reageren zoals een koppel als je elkaar ziet? Knuffelen, kussen, die dingen.. dan zijn jullie toch beiden geen happy vrijgezel? En jullie gaan elkaar toch een heel jaar erg hard missen? Het lijkt me logischer als je zegt, 'het is uit voor een jaar, dus hebben we een heel jaar geen contact meer'. Volgens mij gaat het ook beter zijn voor je school als je af en toe je (ex)vriend nog eens kan opzoeken, en nog ergens naar kan uitkijken. Veel kans dat je je gewoon ellendig gaat voelen, wat ook niet zo bevorderlijk is voor je school?

en dat bedoel ik met naïef zijn. In een jaar kan zoveel gebeuren. Je hoeft niet perse uit te gaan om de man van je leven tegen te komen. En nu kan je wel zeggen dat je gewoon van hem blijft houden, ook al zie je hem nog maar 1 keer in de maand of misschien nog wel minder maar daar heb je totaal geen controle over.
Ik blijf erbij dat het gekken werk is. Maar goed....dat vind ik ook van het feit dat jullie erlkaar maar 1 keer in de 2 weken zien dus misschien hebben jullie gewoon een andere kijk op wat een relatie moet inhouden :s

@ Dzjes: Ik beschouw het gewoon als vriendschap en was verder niet van plan om alles te doen wat een relatie in houdt. Is naief, ik weet het, maarja..

@ G.T.C: idd naief.. zelf verklaar ik dat soort mensen ook voor gek maar oke.. op het moment dat je zelf in die situatie zit lijkt het logisch..

nouja wat mij betreft is het uitgepraat.

ik vind het nogsteeds vreemd dat je elkaar niet kunt zien in het examenjaar, als je elkaar normaal 1x in de 2 weken zag kan dat nu ookwel :s , maar he, zo denk ik

Ik zie mijn vriend ook weinig, ten eerste hij werkt fulltime in zoetermeer en ik studeer fulltime in nijmegen, alleen in weekende en soms om het weekend...een relatie waar men elkaar niet veel kan zien, kunnen ook goede relaties zijn...het maakt juist spannend als je je vriendje 12 dagen niet ziet en dan weer naar hem toe kan! ik zie mijn vriendje dus 12 dagen niet en ik tel nu al af, ik mag volgende week vrijdag weer :D, het maakt het gewoon iets spannender...ik snap echt niet waarom je het uitgemaakt hebt, als je van iemand houdt moet je wel een beetje inzet tonen voor die relatie....hoeveel tegenslagen wij al niet gehad hebben en hoe vaak ik verdrietig ben geweest omdat wel elkaar weer eens om een of andere rede niet konden zien....maar daarom maak ik het toch niet uit? kijk volgend jaar is jouw school gewoon ff belangrijk en dat zal hij vast ook wel snappen.....je kan toch elk weekend met m afspreken en door de weeks kei hard werken voor school????

ik zou het gewoon weer aanmaken, hier word je niet gelukkiger van!!! niet zoveel piekeren! MAAK AAN haahh :p ;)

Als ik zo goed naar mijn ouders zou luisteren :| sjoh, dan had ik waarschijnlijk mijn vriend niet eens ontmoet :P

Ik snap er ook vrij weinig van, jullie vinden elkaar blijkbaar nog wel heel leuk...en toch maak je t uit? Alleen omdat je ouders dat willen??? pfff ik wil ook weleens wat...luisteren ze toch ook niet altijd naar :D

En verder als je elkaar toch al zo weinig ziet, lijkt me dat dat nu ook nog moet lukken...in je examenjaar veranderd je hele leven niet opeens hoor? Dan heb je juist veel tijd over en alleen op het einde (als de examens eraan komen) dan moet je ff hard leren.

Je spreekt toch wel nog gewoon met je vrienden af in t weekend ofzo neem ik aan? Of besluit je meteen om helemaal kluizenaar te worden en je op je school te storten?

Voor zover het er naar uitziet zal het vrij weinig tot nooit elkaar zien. Zo nu en dan wat spreken. Ik ga der geen woorden meer over beginnen. Ik leg me der bij neer en dat zal het zijn.

Damn. hoe zwaar denk je dat examens zijn? het is alleen aan het einde van het schooljaar dat je ff moet doorbijten. eerst zagen jullie elkaar 1x in de 2 weken. je zakt echt niet voor je examens als je af en toe wat leuks doet hoor!

Jullie zijn echt knap als jullie dit kunnen volhouden. Ik zie nurvana wel heel blij typen, maar voel je je eigenlijk niet superkut? (Ik weet dat ik dat wel voel als het net uit is met mijn vriend, uh, wat zeg ik, het is net uit met mijn vriend :o).

Ik leerde mijn ex kennen afgelopen oktober, in mijn examenjaar dus, net twee weken voor mijn eerste examenperiode. Ja, moeilijk was het wel. Ik stapelverliefd mijn examens leren. Maar ik heb het gehaald. Ik had 4 schoolexamen periodes, en 1 centraalexamen periode. En ik had ook een vriendje die ver weg woonde. (80 km, totaal 2 uur reistijd). We zagen elkaar nog elk weekend! Hoe we dat deden (nu achteraf gezien) is een wonder. Dat ik mijn eindexamen haalde was een nog groter wonder. Maar toch, het is mogelijk!
Als je sowieso al niets doet in het weekend (qua uitgaan enzo), dan heb je juist tijd voor je vriend. Je kunt elkaar toch elk weekend 1 dag zien? Ik zie het probleem niet echt.

Maar toch, vrienden blijven terwijl je beiden nog stapelverliefd bent? Don't fool yourself.

Maar ja, ik hoop dat jullie eruit komen :)

hoop dat je weer gelukkig wordt.. met em of zonder em..

(y) alles komt goed zeg k altijd maar :)

tnx Spekkie en MC Bobie.. hoop ook dat het ons lukt.. en spekkie: je hebt gelijk.. Ik type wel heel blij enzo, maar voel me idd rot. Het probleem is dat mn ouders me niet laten gaan in de weekenden, terecht, want mn tijd zal ik hard nodig hebben. Heb echt veel geluk nodig dit jaar. En dan ben ik ervan overtuigd dat het goed gaat komen. Met mn lief..

Hoi,

Ouders kunnen soms heel radicale uitspraken doen en je in een bepaalde hoek drijven. Vaak gebeurt dat heel onbewust, maar ze kunnen dingen op zo'n manier zeggen dat je gemanipuleerd wordt ipv dat je advies krijgt.

Als ik jouw stukje lees dan heb ik sterk het vevoel dat je het uitgemaakt hebt omdat je ouders het willen en niet omdat het jou beter leek. Als je een perfecte relatie hebt maar weinig tijd, dan zie ik geen reden om het uit te maken.

Ik word bijna wanhopig als ik jouw stukje lees omdat ik er zoveel herkenning in vind, pas nu ik het huis uit ben kan ik tegen mijn ouders zeggen: stop er mee, ik wil zelf mijn keuze maken!

Want welk meisje van 17 maakt het nou uit met haar vriend omdat ze tijd aan school wil besteden. Jij maakt mij niet wijs dat het je eigen keus is, echt niet.

Mijn advies is dus: ga er weer voor. Het lukt echt wel alletwee, en misschien word je door je relatie wel zo gelukkig dat het allemaal veel beter gaat met school.

Ik was het afgelopen jaar dan 1 jaartje ouder dan jij maar mijn vriend woonde op 170 km afstand, en we zagen elkaar bijna elk weekend. En dat terwijl ik een HBO opleiding deed die normaal 2 tot 3 jaar duurt maar die ik in 10 maanden heb gedaan...en daarnaast werkte ik ook nog. Ja het was druk, maar juist door die weekenden kreeg ik weer energie, en voelde ik me een gelukkig mens.

Ik lees nu net je laatste post (had alleen je beginpost gelezen) en dat bevestigt mijn gevoel: je ouders dwingen je. Laat dat niet toe! Je bent verdorie al 17, laat je niet zo kisten meid!! Als ze het jou verbieden om naar je vriend te gaan dan hebben zij gewoon een probleem, want je gaat toch...en hoe houden ze je dan tegen? (dit klinkt behoorlijk hard maar het is echt de beste methode: laat zien wie de sterkste is! En dat kan op een heel volwassen manier gaan maar als je ouders blijven verbieden dan is dit nodig).

Echt, ik maak me behoorlijk druk hierom, juist om die herkenning, en ik ben gelukkig mijn eigen weg gegaan en mijn eigen keuze was de beste beslissing. Mijn ouders hebben daar gewoon niets over te zeggen, en de jouwe ook niet, want je bent geen kind meer.

Overweeg nu dus eens wat jij het liefste wil, zonder andere meningen erbij te betrekken, dus niet die van je ouders maar bijv. ook niet die van mij. En als jij denkt dat je het aan wilt maken, moet je dat zo gauw mogelijk doen! Ik hoop voor je dat je vriend dat nog accepteert (want denk je nou echt dat het werkt om over een jaar weer een relatie te nemen: nou ik geloof daar echt niet in en in mijn omgeving heb ik zoiets nog nooit zien lukken, ga er dus meteen voor, van uitstel komt afstel).

Succes ermee.