Inspanningsastma
 

Hey, ik heb waarschijnlijk inspanningsastma. Nu heb ik wel al van alles op internet gevonden maar overal staat een beetje hetzelfde. Ik kan echter nergens vinden of je er ook overheen kunt groeien en daar ben ik toch wel nieuwsgierig naar.

Nou goed, ik hoop dus dat iemand dat weet en extra informatie is natuurlijk altijd welkom.

Bij voorbaat dank.

Als je nog jong bent dan kan het wel, volgens mij. Maar je bent 'al' 18 en volgens mij is de kans dan vrij klein.

Maar met inspanningsastma is over het algemeen best goed te leven. Met medicijnen en een goede warming-up ed kom je over het algemeen een heel eind. :)

Nou, ik weet niet zeker over ik inspanningsastma heb dus laten we dat eerst ff duidelijk maken. Vroeger als ik heel hard rende of me lang inspande ging mijn stem 'piepen' als ik ademhalen. Iig je kon horen dat ik minder goed kon ademhalen.

Nu heb ik er bijna nooit last van. Ik heb het afgelopen jaar er 1 keer last van. Vroeger had ik er elke week meerdere malen last van. Ok ik heb het nooit ECHT hevig gehad, maar ik merkte het wel.

Dus ik denk dat je er wel overheen kan groeien. Heb ook van mensen gehoord die er minder last van hadden.

Ik ren nu zelf heel veel en heb echt nooit last (1 keer gehad dus).

(Je kan het btw natuurlijk ook altijd aan een arts vragen (ik neem aan dat je daar onder behandeling bent, omdat je al weet dat je het waarschijnlijk hebt), die zal het iig weten, denk ik.)

Ja ben net naar de HA geweest en die constateerde dus dat het dat hoogstwaarschijnlijk was maar ik wil een musicalopleiding gaan doen dus is het wel vervelend. Ik weet wel dat er best mee te leven valt en dat je ook preventief dat pompje kunt gebruiken maar het was niet echt nieuws waar ik op zat te wachten dus vroeg ik me af of er overheen te groeien valt.

Het schijnt namelijk familie te zijn van hooikoorts (wat ik ook heb)en daar valt wel over heen te groeien. Ook heb ik op verscheidene sites gelezen dat het voornamelijk onder kinderen en jongeren voorkomt. Het was me echter niet duidelijk of ze hiermee bedoelden dat het aantal patienten stijgt en dat het meestal op vroege leeftijd geconstateert wordt of dat het voornamelijk bij jonge mensen voorkomt omdat volwassenen erover heen gegroeid zijn.

Ik geloof niet dat het alles met leeftijd te maken heeft. Vast wel wat, maar ik betwijfel of er in je lichaam een schakelaar zit die plop op je achtiende omgaat waardoor je niet meer er mee kan leren omgaan.

Maar is dat inspanningsastma dat pieperige?

Eigenlijk weet ik zeker dat het dat is want ik krijg het als ik me inspan en als ik zo een inhaler gebruik is het binnen 2 sec weg.

Nou ja het is dus ook niet helemaal zeker of ik het heb maar ik heb de symptomen wel. Als ik bijvoorbeeld ga hardlopen krijg ik eenpieperige ademhaling en ga ik hoesten en komt er allemaal slijm in mijn borstkas zeg maar en het duurt heel lang voor ik weer normaal op adem ben.

Best wel rot want vorig jaar heb ik mijn conditie heel erg opgebouwd. Toen heb ik een tijdje niets gedaan en toen ik weer begon met opbouwen had ik deze klachten dus. Maar goed, ik ben nu wel extra gemotiveerd om mijn conditie weer op peil te krijgen dus dat is wel weer positief ;).

O en ze zei trouwens tegen me dat als inhaler helpt dat het dan 100% zeker is dat het (inspannings)astma is dus dat had je inderdaad wel.

Ik weet ook niet precies hoe het zit (misschien heeft het er mee te maken dat een kind zich in het algemeen nog veel ontwikkeld ofzo), maar het schijnt toch zo te zijn dat kinderen er vaker over heen groeien dan jongeren of volwassenen. Natuurlijk geldt er geen grens van 18 jaar, ik bedoelde er alleen maar mee te zeggen dat ze al vrij 'oud' is.

Ik heb ook inspanningsastma, maar ik heb altijd vrij fanatiek gesport, wat het merendeel van de tijd met Ventolin en een goede warming-up best ging. Mits je het niet heel erg hebt, lijkt me dat zo'n musicalopleiding ook best kan, als je maar oplet ed.

Tjah.. ik kan je dit zeggen. Ik heb tot mijn 15e superveel gesport en toen had ik er echt last van. Toen ben ik op mijn 18e enorm fanatiek gaan sporten en toen had ik er absoluut geen last meer van.

Hoe het komt. I don't know.

Het lijkt me sowieso verstandig om mijn conditie weer op te bouwen. Ik denk ook niet dat ik een enorm zware vorem heb ofzo, ik heb er ook echt alleen nog maar buiten last van gehad met hardlopenen als ik op de fiets praatte ofzo. Binnen merk ik niets dus dat is wel positief.

Bedankt in ieder geval :). De naam is alleen zo vervelend he ;).

je kan er alleen overheen groeien als je nog klein bent
(heb ik dus gehad, ben blij dat ik er vrijwel helemaal vanaf ben)

En waar baseer je dat op?

Als je het alleen op je eigen ervaring baseert moet je oppassen met je woorden want dan kan je heel erg ongelijk hebben.

Omgekeerd geldt dat net zo. ;) Maar daarom is het, denk ik, handiger om het gewoon aan een arts te vragen.

Sowieso wordt astma btw gekenmerkt door perioden waarin je meer en minder last hebt, dat is niks bijzonders. :)

Klopt maar het is gewoon echt een feit dat het minder is geworden, alleen ik doe geen uitspraak of het komt door mijn leeftijd of sporten. Ik weet eigenlijk niet hoe et komt ;)

Maar dat het bij jou minder is geworden is ook een persoonlijke ervaring, net als bij Melig-Meissiej dus. ;) :p

Ik heb het al mijn hele leven lang en het wordt niet minder door afvallen, sporten of het algemeen verbeteren van je conditie (bij mij dan). Het is dus maar gewoon iets waar je mee moet leren leven.

Hmm ik lees wel overal dat de klachten bij een hoop mensen verminderen (of de frequentie van de aanvallen) naar mate hun conditie verbetert dus dat zal in een hoop gevallen ook wel zo zijn, lijkt me.

Dat is logisch, met een slechte conditie heb je het zowiezo snel benauwd bij inspanning, of je nou astma hebt of niet

Door je conditie te verbeteren krijg je (meestal;)) een grotere longinhoud, waardoor je als het ware minder last hebt van je astma, je kunt zo je aanvallen 'opvangen'. Het probleem is alleen dat ik door mijn astma geen conditie meer heb (n).

Is langzaam conditie terugbouwen geen idee? Dat ga ik wel doen, ik heb zo'n hardloopschema waarmee je op een verantwoorde manier je conditie opbouwt.

Een vriendin van mij heeft inspanningsastma, maar die heeft juist een goede conditie, ze sport op bestwel hoog niveau. Het hoeft dus zeker niet aan een slechte conditie te liggen.
Maarja, een goede conditie is natuurlijk nooit verkeerd, je kunt het altijd proberen, misschien dat het bij jou helpt.

Conditie kan inderdaad in veel gevallen een rol spelen. Dat is ook het nare van inspanningsastma. Het is wel een erkend ziektebeeld, maar vooral op bijv. de middelbare school bij gymnastiek wordt het snel gezien als 'aanstellerij' (gewoon omdat die domme gymleraren de aandoening niet kennen).

Mijn moeder schreef aan het begin van het jaar altijd een brief naar de gymleraar met uitleg ed, werkte heel goed, 'k heb wat dat betreft nooit last gehad van verelende gymleraren.

Ik denk ook dat die gymleraren best wat mensen voor zich krijgen die het als smoesje gebruiken. Naar wat ik begrijp kun je dan toch gewoon preventief je medicijn gebruiken en dan probleemloos gymen? Dus dan maakt dat niet echt uit. Bovendien heb ik het, tot nu toe, gelukkig alleen met buiten inspannen en gym is toch het grootste gedeelte van het jaar binnen.

Je kunt idd preventief medicijnen gebruiken, maar dat betekend niet altijd dat je dan helemaal geen last hebt (bij mij iig niet).

Toen ik 11 was kreeg ik kinkhoest (4 maanden aan een stuk 'geblaft') en daar heb ik een lichte vorm van astma aan over gehouden. Ik wist niet eens dat er een naam voor bestond! Inspanningsastma komt me dus heel bekend voor. Ikzelf volleybal en ik heb daarbij gelukkig geen last van mijn astma. Wel als ik me bijvoorbeeld heel erg inspan bij de gym. Bij een wedstrijdje hockey kan ik binnen een minuut al helemaal kapot zijn. Het ergste vind ik hardlopen, maar ik probeer mezelf steeds te overtreffen zodat ik wat meer zelfvertrouwen krijg. Ik heb een tijdje het medicijn Flixotide 500 (inhalatiepoeder) gebruikt, maar dat heb ik nu al een paar jaar niet meer nodig. Ik denk dat het het beste is om te weten wat je aankunt en daarin steeds een stukje verder te gaan. Een beetje doorzetter kan hier wel mee overweg.

Toen bij mij 'ontdekt' werd dat ik inspanningsastma had, had ik net op school een lager cijfer gekregen omdat ik t niet volhield om met 2 weken trainen 5 kilometer te lopen :mad: