Het is een nacht.
 

Logeren bij je vriend of vriendin, wie lijkt het niet wat. Maar nou is mijn vraag, mogen jullie dit gewoon van je ouders? En zo ja, vanaf wanneer ( Hoelang hadden jullie toen al?) en zo nee, waarom niet?

Ik zelf ben 17 en mocht toen ik 8 maanden met mijn ex van 18 had bij hem slapen. Maar nu ik een ander vriendje heb mag het niet. Ik denk voornamelijk omdat ze bang zijn dat er dan van alles gaat gebeuren. En ze hebben natuurlijk de geweldige smoes dat hij hier om de hoek woont, dus waarom zou ik daar willen slapen.

Mijn vriend is voor het eerst blijven slapen toen we drie maanden wat hadden maar ik heb het niet eerder gevraagd maar het had waarschijnlijk toen ook wel al gemogen.

Ik mag nog altijd niet bij mn vriend blijven slapen, we zijn nu al ruim 2 jaar samen, en toch zijn ze er nog tegen. In september gaan we op reis, en dat is dan ook de eerste keer dat we bij elkaar 'mogen' slapen, mss dat de ouders na onze reis wat zullen versoepelen, we zullen wel zien :) .

2 jaar....
dat is wel erg streng

Ik weet het, maar de ene ouder is er wel wat conservatiever over dan de andere. Verder woont hij op een kwartier fietsen van mij.. dus ze vinden het allesbehalve nodig. Op zich begrijp ik het wel, ze willen hun kinderen beschermen..
en je kunt natuurlijk alleen maar seks hebben als het donker is , en je samen in een bed slaapt :rolleyes:

Idd. Zo gaat het ook precies bij mij. Behalve dan dat ik al 2 jaar wat met mijn vriend heb.

ik heb werkelijk geen idee, m'n broer is inmiddels 23 en heeft nog nooit een vriendin mee naar huis genomen, laat staan om te slapen en bij mij hetzelfde liedje. Bovendien doet het er nou niet meer toe omdat ik op kamers woon. Waar overigens al wel een jongen heeft gelogeerd, die ik nog vrij leuk vind ook, maar daar weten mijn ouders uiteraard niets van af.
Maar ik denk dat ze er inmiddels niet meer zo moeilijk over zouden doen, ze weten immers dat ik wat dat betreft niet zo losbandig ben.

Toen mijn vriend nog thuis woonde mocht ik wel bij hem slapen, omdat mijn ouders wisten dat we dan appart sliepen en dat zijn ouders dr waren etc. Hij mag hier wel blijven slapen, in mijn kamer naast mijn bed op een logeerbed. Nu hij uit huis is mag ik daar ab-so-luut niet blijven slapen, hij woont 15 minuten rijden hiervandaan en hij woont dus opzichzelf... en njah, tmag gewoon niet, alleen hou ik me niet erg aan die regel :) (vaak ruzie over :()
we hebben trouwens anderhalf jaar nou

wie zegt dat het donker moet zijn..., en enkel in bed...

Ik was 18 toen ik mijn eerste vriendje kreeg, hij sliep na 1,5 maand bij mij omdat ik jarig was (werd toen 19) en hij 125 km verderop woont, vanaf die tijd mag ik slapen bij hem enzo....

had t zelf niet echt verwacht mijn ouders zijn overbeschermd maja kleine meisjes worden ook groot:p

Dit is de domste opmerking van de dag... (y)
edit: één hoger

waarom zou je niet bij m blijven mogen slapen omdat ie alleen woont! je bent 19!!!! en jullie hebben anderhalf jaar, denken je ouders nou werkelijk dat jullie geen sex hebbe ofzo....wat gebeurt er nog meer als je blijft slapen? ik snap dat niet echt.....

:rolleyes:
Vandaar ook mijn rolleyes achter die zin.. sommige ouders geloven nu eenmaal dat het enkel kan als het donker is en je een bed hebt.

Tegen mn mams verteld dat is het aankomende weekend bij hem zou blijven slapen. En gewoon gedaan.

Paps was er minder blij mee, ook wel woorden overgehad. Dat ie het niet nodig vond en dat 't maar 5 minuutjes met de auto is.

Nu vinden ze het goed, zolang we het maar enigszins beperken tot het weekend en op een fatsoenlijke tijd weer beneden zijn.

haha hoezo dom dan?

:d

:nono:

Bij mijn 1e vriend kwam het eigenlijk nooit ter sprake, hij moest altijd werken in het weekend en door de weeks moest ik er vroeg uit (leuk, horecabaan combineren met schoolgaan), op een gegeven moment zei ik gewoon: ik slaap vannacht bij Mark, en mijn ouders vonden het wel best geloof ik. We hadden toen ook al iets meer als een jaar verkering.
Bij mijn 2e (en tot nu toe laatste) vriend, deden ze wat moeilijker. Ik wilde al vrij snel bij hem slapen, en dat vonden ze niet nodig, hij woonde idd ook maar 15 minuutjes fietsen hier vandaan, ze mochten hem niet zo en ja, weet ik veel wat hun argumenten nog meer waren. Op een gegeven moment stiekum gedaan, toen ze een weekend weg waren, wel flink op mn donder gehad (waarom komen moeders daar altijd achter?!), en toen vroeg ik het nog een keertje,of hij dan bij ons mocht blijven slapen, dat mocht, mjuh, toen ging het uit... :(

Ik mocht na ong na de "officieele" 3mnd (eigenlijk hebben we al veel langer iets) bij hem slapen.
Mr mijn pa is nogal overdreven beschermend, en de ene keer mag ik wel blijven slapen en de andere keer niet.
En het vreemdste vind ik dit:
Ik mag wel daar slapen, maar hij niet bij ons... Tja ouders... :rolleyes:

zeg dat ie gaat verhuizen(Y)
ik heb 't 'geluk' dat mijn 1e en 2e (huidige) (slaap)partner beiden minstens 150 km verderop wo(o)n(d)en. dus dat mocht praktisch gelijk.

ik weet neit of ik t zou mogen, maar ik gok van niet :(
ze zijn zo streng!

Het mocht toen het nodig was.
Maar ondertussen zijn we ook samen in een tent op vakantie geweest, dus toen had er ook vanalles kunnen gebeuren, dus ik denk dat het nu wel zou mogen.

ikke naar 1,5 maand ofsow....het helpt wel ns als je zegt dat je op een andere kamer komt te slapen ;)

Ik had 3 maanden iets met hem en was 15.
Ik sliep die eerste keer wel op een andere kamer.

De eerste na een maandje of 2.. de tweede al na een week

tsja, dat duurde wel even omdat hij, toen we 5 maanden verkering hadden, om de hoek kwam wonen. dan blijf je nou eenmaal niet zo makkelijk slapen. dus toen heb ik dat maar na 8 maanden ofzo voorgelegd bij mn moeder, en toen mocht t dan toch.

heb een keer echt een geweldig grappige (vond ik) spreekfout gemaakt. mijn vriend ging aan zn moeder vragen of ik, wanneer ik zou blijven slapen, op zijn kamer mocht slapen. (toen we 2 maanden hadden). het antwoord van zijn moeder: wel slapen, maar dan op het strijkkamertje.
dus ik vertellen aan mijn moeder: mam, als ik daar ga slapen, moet ik op het naaikamertje liggen.:D hoe heerlijk dom van me.

ik had mijn eerste vriendje toen ik 16 was, die mocht gewoon blijven slapen ookwelomdat hij heel ver weg woonde. Zijn ouders dachten daar trouwens anders over.
Mijn vriendje (2jaar bijna :) ) heb ik na onze eerste ontmoeting te rusten gelegd met zijn hoofd naast mijn hoofd op mijn kussen. M'n mams schrok zich het leplaserus, maar hij mag altijd blijven slapen. Ze begon na 3 dagen al te roepen dat ik maar eens aan de pil moest gaan, terwijl ik nog lang niet aan dat soort dingen dacht. Toch ben ik blij dat ze er toen zo makkelijk over deed. Ik ben heel goed voorgelicht en mijn mams is er altijd heel open over geweest. Als het gebeurt gebeurt het toch wel dan kun je het maar beter goedkeuren toch?

De eerste keer dat ik bij mijn vriendje was vroeg zijn moeder meteen of ik de volgende week bleef slapen, als vanzelfsprekend in de logeerkamer :p
Hij moet bij ons dus ook maar naar de logeerkamer, aangezien zijn ouders dat erg op prijs stellen.
Nu wonen we samen, dus het komt niet vaak voor dat we bij elkaar blijven slapen, althans, bij onze ouders. ;)
Mijn vorige vriendje mocht in mijn kamer slapen, en ik bij hem, vanaf het moment dat we seks hadden. Daarvoor was daar helemaal geen reden voor vond mijn moeder. Dus ik heb haar maar een keer verteld dat ik geen maagd meer was :) Een halfjaar na m'n ontmaagding, maar dat maakt natuurlijk niet uit :D

Ik heb het net even gevraagd, want de situatie heeft zich werkelijk nog nooit voorgedaan... ik houd er niet bijster veel van als mensen blijven slapen, helemaal niet in mijn bed.

Nou ja, gewoon in een ander bed mogen jongens dus mijn hele leven al slapen. Nu mag een vriendje ook wel bij mij in bed slapen, schijnbaar ("Als hij maar door ons is goedgekeurd!"), en dat had al een tijd gemogen. Ik gok sinds ik 16 was, ongeveer, en mijn eerste serieuze vriendje had.

Nou ja, mijn ouders zijn daar heel gemakkelijk mee. Ten eerste realiseren ze zich dat ik me overal lang genoeg kan afzonderen om sex te hebben met een eventueel vriendje, en dat hij daar niet voor hoeft te blijven slapen.
Ten tweede moest mijn vader vroeger bij mijn moeder ook in een ander bed slapen (toen ze nog net verkering hadden, dusch) en sloop hij dus 's nachts door het huis om alsnog bij mijn moeder in bed te kruipen.
En ten derde vertrouwen ze erop dat ik geen domme dingen doe, en dat vertrouwen is gerechtvaardigd.

Mijn ouders konden ons niet tegen houden, want we waren op kamp toen we het kregen, dus vanaf dag 1. :)

Omdat de afstand te groot was , en we die avond uit zouden gaan, was het wel duidelijk dat ik bij mijn toenmalige vriend zou blijven slapen. Maar wij mochten nog niet samen, omdat zijn ouders eerst wilden weten of dit wel een serieuze relatie zou zien, aangezien hij een aantal korte niet veel zeggende relaties achter de rug had, en zij niet wilden dat ik hem pijn zou doen ( liefdesverdriet). Dus hebben we bij hem thuis de eerste 4 keer apart moeten slapen. Bij mij thuis mocht hij wel meteen bij mij slapen, als ik een week lang goede cijfers op school zou halen :p

na iets meer dan een maandje, in de logeerkamer :):o
daar heeft de afstand mss ook wel een rol in gespeeld, maar toch :p

na 5 daagjes...mede vanwege de afstand tussen ons :o

Ik mocht na 4 maanden voor het eerst bij hem blijven logeren, omdat zijn ouders een feest gaven. Ik was toen 18. Eigenlijk was er weinig (andere) reden om te blijven slapen; we wonen maar 5 minuten fietsen bij elkaar vandaan.
Sinds toen mochten we bij elkaar logeren als er 'een speciale gelegenheid' was; tegenwoordig (na een jaar) zijn mijn ouders wat soepeler geworden (die van hem vonden het altijd al goed) en mag het ook soms tussendoor. Intussen hebben ze ook door dat ik het logeerbed niet meer neerzet als hij bij mij slaapt.

Die van mij ook.:(

Mijn ouders boeit het geen fuck.

Ik mag niet bij mijn vriend slapen en hij niet bij mij, zijn ouders zijn nogal streng gelovig.
Maar waarschijnlijk over een paar maanden wel, en als het dan nog niet mag doet hij het gewoon.

Bij m'n huidige vriend mocht het meteen. Bij m'n ex hadden zijn ouders er moeite mee en mocht ik alleen op een andere kamer slapen. M'n moeder gebruikte dat als excuus dat hij dan oko bij ons maar op een andere kamer moest slapen, bij m'n vader mocht het wel...

Bij mn allereerste vriend deed mn moeder in het begin een beetje moeilijk, later mocht het wel inene...
Bij mn tweede vriend vond ze het helemaal niet erg, maar bij mn derde vriend ging ze moeilijk doen omdat hij vijf jaar ouder was.

Ik en mijn vriend hadden 3.5 maand (ik ben 15, hij is 19) toen we voor het 1st een weekend bij elkaar bleven slapen ( weekendje centerparcs met mams erbij) Toen we 6maanden hadden ging het uit.. in die tussentijd nooit meer bij elkaar mogen slapen (mijn moeder vind het prima als hij blijft, maargoed zijn ouders doen moeilijk).. 1.5maand uit elkaar geweest, nu, vandaag weer precies een week bij elkaar.. blijven slapen? mja dat kan ik wel vergeten..

negentien december kregen we wat en veertien februari bleef hij voor het eerst bij ons logeren. samen slapen deden we al véééél langer, aangezien we allebei op kot zitten in leuven... zesentwintig december was de eerste keer geloof ik dat we in één bedje sliepen :)
(uiteraard waren mijn ouders zich daar wel van bewust, dus dat heeft er wel iets mee te maken dat het zo snel 'mocht'... :) hij is trouwens vijfentwintig (toen vierentwintig), en ik negentien)


xxx

De mijne boeit het wel wat, denk ik, maar ze hebben me nooit tegen gehouden. Maar goed, 't is nu al lang niet meer van toepassing. ;)

Ah... ik ben al jaar en drie maanden samen met mijn vriend, en we zijn samen 4 dagen naar Rock Werchter geweest.

Maar owee als ik 'blijven slapen' vermeld... Maand of twee geleden mocht ik mee naar een trouwfeest, en ik mocht van zijn ouders in de logeerkamer blijven slapen. Maar mijn ma kwam me liever om half vijf 's morgens ophalen

:( :mad:

:eek:

Zowel zijn ouders als de mijne hebben daar nooit een punt van gemaakt eigenlijk. Nog voordat we 2 maanden samen waren, was ik al een aantal keer bij hem wezen slapen en hij al bij mij. Eerste keer moest hij alleen bij mij wel op zolder slapen, maargoed, daar valt overheen te komen. Daarna maakte het mijn ouders ook niet meer uit. Dusja. Owja, we zijn nu ruim 9 maanden bij elkaar.

Ligt het nu aan mij of ligt Nederland onder de invloed van een extreem puriteinse golf? :|

Zodra ik mijn vriend voorstelde aan mijn ouders heeft hij bij me geslapen. Het is nooit een issue geweest.

Ik mocht bij mijn eerste vriend na ongeveer drie maandne blijven slapen. Ik was toen 15 en hij 18. We wouden het al naar 2 maanden maar toen mocht t niet van zijn ouders. TOen had ik t nog niet aan mijn ouders gevraagd. We sliepen we meteen bij elkaar in bed.

Nu bij mijn 2e vriend sliepen we naar anderhalve maand bij elkaar. Toen ik mijn moeder vroeg of hij mocht blijven slapen vroeg ze of we al sex hadden gehad, omdat ze t wel een beetje senl vond. Toen ik zei dat dat zo was mocht het wel, er was toch geen reden meer om t tegen te houden. Ik was toen 16 en hij 15. Inminddels slapen we in de vakantie bijna de hele dagen bij elkaar. anders minstens 2x in de week.

Ja, dat mag ik ongeacht hoelang we samen zijn.