willen (willen/wou,gewild): wensen; zijn wil gebruiken; bereid zijn.
 

Toen wat ik wilde,
niet bleek te zijn wat ik wou,
maar een leugen van de wil,
vond ik wat ik altijd had gewild,
maar nu niet langer wilde.
Ik wilde meer.




Ik snap m natuurlijk.. maar gaat het in jullie ogen ook ergens over? of is het alleen een grappige (en misschien dat wel niet eens) herhaling maar verder niets?

zo moeilijk is die toch niet? Je moet je alleen niet laten verleiden door de vele keren 'wíl ' in dit gedicht....
Verder, issie te snappen hoor! Heel makkelijk zelfs, al doe je er wel een tweede keerjte over..

Grtjs.

heyhey,
ik vind de gedachten er achter best mooi maar het gedicht zelf een beetje makkenlijk
(je onderschat je mede dichters :o )

In mijn ogen gaat het om het feit dat mensen altijd alles willen, en als ze het dan hebben is het nog niet genoeg en willen ze meer. Oftewel; iets is alleen leuk als het nog niet in je bezit is. Als je het dan hebt, is er de behoefte om het te bezitten niet meer, en ga je dus weer opzoek naar wat anders. " Mensen willen 24 uur per dag alles en alles is nog niet genoeg", zoals Youp van 't Hek dat zo mooi kan zeggen.

Gave titel trouwens, origineel (y).

nu ik mn gedicht weer leest doet het me veel minder.. het enige wat overblijft is een uitleg van een situatie waar ik in heb gezeten, maar verder nix. Daarom issie voor een buitenstaander nog minder goed (oftewel slechter :p)...
Dus... laat maar!
Vergeet dit gedicht maar :o

hihi... ik geloof dat de titel het enige leuke is wat ik nog kan vinden:D