Scherven
 

Een ruimte vol met scherven
Scherven afkomstig van gebroken zielen
Ieder stukje ligt verzegeld op de grond
De nare gevoelens zijn te proeven
Laat het over me heen komen en kijk in het rond

Langzaam dringen deze gevoelens tot me door
Wordt er in meegesleurd
En voel me steeds zwakker worden
Maar dat is niet wat ik wil dat er gebeurd

Wat ik ook moet doen ik wil hier weg
Weg uit deze cirkel van verdriet, woede en pijn
Het lijkt wel of ik er niet tegen kan vechten
Maar wat blijkt ik ben toch sterker dan dat zij zijn


--
het is een gedicht van een hele goede vriendin van me, ze heet Esther, en ik vond hem heel mooi... ze wil verder gaan met dichten dus vandaar dat ik graag wil dat jullie hem beoordelen... een beoordeling van iemand die haar niet kent is immers eerlijker dan mijn beoordeling... hehe en daarbij wou ik jullie even laten zien wat ik nou een mooi gedichtje vind :)

Die eerste strofe heeft wel mogelijkheden vind ik, maar die worden niet zo goed benut. De beeldspraak is wel leuk, maar te simpel gebracht vind ik. De laatste twee strofes vind ik niet echt mooi, ze zijn me te oppervlakkig, daar wordt minder gelet op verwoording, jammer.