Ach...
 

En in de hardheid van mijn eigen
miserie
druppel ik wat alcohol
doorheen mijn bloed
diep in mijn doordrenkte dwaasheid
proef ik de gedoemde goddeloosheid
die al jaren
mijn bestaan
vervloekt

Verwrongen gedrochten die
rondhuppelend
in mijn geest de boel op
stelten weten te zetten
dartelen verdwaasd tussen
al die warrige
wazigheid in mijn geest
gewoon de gedachten
verzetten

En zou ik nog kunnen
spreken over
zilver en
zachtaardig goud
dan was al mijn verre
verleden nu niet
langer
koud-

-als steen en alleen dan
was jij geboren
in mijn hart gebleven en in
alle stilte
zal mijn wens
tot der diepe treurnis
nooit verhoord verblijven
en de gemiddelde massa zal
nooit hebben beseft
dat wat eens was
hun ogen nooit
zal bereiken.




Pfoe ach, wat clichés uit het voorbije verleden eens verwerkt in een wazige roes der alcohol. Ik besteed blijkbaar tegenwoordig niet meer dan 5 minuten meer aan de onzin :).

En toch, heeft het wat..
Misschien wel omdat juist die cliche's
voor vele herkenbaar zijn..

Ik doelde eigenlijk meer op clichés van mezelf :)
miserie - alcohol - wazigheid - treurnis -massa, het is bijna een samenraapsel uit gedichten uit mijn verleden.

Ik vind het allesbehalve clichématig. Wat me zo aanspreekt, is dat je schrijfstijl zo heerlijk wegleest, en volgens mij is de reden dat je er maar vijf minuten overdoet gewoon dat je deze schrijfstijl dan ook erg goed beheerst, en het zó opschrijft; het is imo een stijl waarbij je in enkele momenten een heel gedicht kunt schrijven, waarbij je gewoon zo lang kunt doorschrijven als je wilt omdat je je niet hoeft te binden aan een bepaald metrum of rijmschema. Juist door het snelle schrijven is het maar al te oprecht. Ode aan de stijl, dus (y) :).

Over de inhoud weet ik eerlijk gezegd niet zoveel te zeggen; ik zie bepaalde emoties zoals droevenis, het besef van die droevenis, het jezelf een beetje 'wegdrinken', en het gevoel dat je verdrinkt in ellende. Dit is misschien wat cru gezegt, maar zo is het niet bedoeld. Het is gewoon hoe ik het zie, omdat het op deze manier het herkenbaarste voor mij is.

Mja, voor mij zijn het uit mijn eigen dichtverleden, wel cliché gedachten, gevoelens en woorden :) Vandaar dat ik het zei. En het is ook iets wat makkelijk schrijft, het moet ook vloeien, anders klinkt het niet.

De inhoud. Het gaat over de ellende die ik de laatste maanden heb doorgemaakt en de ruzie die ik met die persoon heb omdat hij gewoon te blind is om te zien wat er fout ging terwijl hij zogenaamd een vriend was. Iig, dit heb ik niet meer in ellende geschreven, het gaat weer beter met me en naar aanleiding daarvan kan ik een stap achteruit doen en kijken naar wat is aangericht. Het knaagt nog wel, maar het beheerst me niet meer. Dit is eigenlijk een gedicht vanbuitenaf geschreven, om nog eens te beseffen wat ik ben en was en tot wat ik verworden ben door anderen. Vandaar ook het woord onzin, niet de gedichten, maar de gevoelens. Ik heb teveel alcohol gezopen en doe dat nog steeds, maar ik weet het wel en al die gedachten maken dat ik eindelijk dit weer kan schrijven zonder trillend in een hoopje op de grond in elkaar te storten al jankend over het onrecht dat mij is aangedaan.

Pfoe
*rant rant*
:D

(had je trouwens mijn stiekeme rijm ontdekt? Niet duidelijke echte rijm, maar het zit er wel in :P)

Ik had je stiekeme rijm ontdenkt :D Als we dan toch in het geheime blijven, vind ik dit stiekem een van de beste gedichten die op dit moment op dit forum staat.
Overall zou ik niet kunnen zeggen, maar gewoon van wat ik de afgelopen weken/dagen heb gelezen.

Deze vind ik in tegenstelling tot andere dingen die je hier geplaatst hebt echt heel erg goed. Het enjambement heeft een duidelijke effect op het gedicht, waardoor het iets dromerigs krijgt, maar tegelijkertijd rauw blijft door het toegankelijke taalgebruik. Goed gedaan (y) .

:) Dank. Zelf ben ik ook niet zo weg van het meeste wat hier staat, maar dat is vooral omdat ik echt een totaal andere smaak dan de meesten qua gedichten heb. Ik ben moeilijk te bekoren en te bewegen op dat gebied ^^.

Vreemd dat de dingen die voor mij het meest simpelste zijn geschreven en waar ik het minste waarde aan hecht zo gewaardeerd worden. Maar goed, het zal wel ^^ Zelf zie ik weinig verschil met mijn normale schrijfstijl en bewoordingen.

ik ben totaal geen voorstander van erg moeilijke gedichten, maar ik moet zeggen: ik vind dit wel het beste moeilijke gedicht dat ik hier de laatste tijd gelezen heb. ik zou bijna zeggen dat ik het zelfs een mooi moeilijk gedicht vind :)

het is dan wel een van mijn minder moeilijke gedichten moet ik bekennen :D.

ik hou wel van moeilijk, heel erg veel zelfs ^^