mijn huis
 

Met alle lichten uit
Ken ik mijn hele huis
Ik zit graag voor mijn tv
Heb video en dvd
Ik voel mij hier zo thuis

In mijn eigen klein domein
Is de lichtknop overbodig
Het zijn de stoelen die in dank
En de tafel en de bank
Ik heb mijn zicht niet nodig

Wat ben ik kwaad op jou geweest
Toen jij bent mee gegaan
Want jij liet jezelf niet kennen
En (al zou het al snel wennen)
Had de lichten aan gedaan

Nu ga je er vandoor
Ik ben verward en fluister
Mijn huis is mooi, net als altijd
Ik wil het ook nog lang niet kwijt
Maar 't is hier plots zo duister



Mijn eerste gedicht.. Is het wat?

Hmm, het is meer een verhaal. Maar dat ha dik ook op 't begin, als je doorgaat dan lukt 't steeds beter, en als je naar de tips luisterd, en er wat mee doet, kom je een stuk verder, ik sporeek uit ervaring..:p

thanx voor de tip :)

Alsjeblieft, maar je kan ookd oen bijv.:
Lichten uit,
zo ken ik het,
mijn hele huis,
tv aan,
en ik voel me thuis.
't is maar een voorbeeldje.. :o
Zo is 't minder een verhaal..
Je kan 't met veel midnerw orden doen, 't hoeft nieta llemaal heel duidelijk te zijn, dat ik ha ik ook heel erg op 't begin dat ik alels duidelijk wou maken enzo.. en dan worden het snel al een beetje verhaaltjes..

Eerlijk gezegd vind ik het geweldig :o, het maakt even niet uit of het een eerste gedicht is of niet (oké stiekem wel, het is beregoed voor een eerste gedicht). Ik vind het speels, en de metafoor met licht/donker is, zoals vaak wel het geval is, deze keer níet clichématig naar mijn idee, maar juist op een leuke manier erin verwerkt.

Je schrijfstijl is vrij simpel maar mist zijn uitwerking daarom niet. Je kunt vooral veel leren denk ik van commentaar ed., ik vind Sjoerd's reactie bijvoorbeeld zeker de moeite waard :). Ga door met dichten zou ik zeggen, imo heb je echt gevoel voor dichten/ritme ed.

Thank you thank you :d

Zou je het leuk vinden het hele gedicht om te zetten in je eigen stijl? Dus wel hetzelfde aantalen alinea's en dezelfde boodschap, maar dan op jouw manier. Ik ben heel benieuwd hoe het er dan uit ziet. Je moet er alleen net even zin in hebben..

Ik vind de eerste 2 strofen te alledaags, ze spreken me niet aan, maar daarna wordt je gedicht veel beter. Misschien komt het doordat je in de eerste 2 strofen de lezer echt dwingt om het beeld te vormen dat jij in je hoofd hebt bij 'jouw huis'. Ehm.. ik weet niet hoe ik dat beter moet uitleggen, maar ik heb het idee dat ik in de laatste 2 strofen veel meer mijn best moet doen om een beeld te vormen. En dat is veel leuker, daar kan ik meer mee en dat spreekt me meer aan.
De laatste regel vind ik erg sterk! :)

Dit is zo'n gedicht waar ik in 1e instantie de woorden wel lees, maar het geheel niet opsla..
Maar je laatste zin was een klap in mn gezicht en toen ben ik toch overnieuw begonnen...

Eigenlijk doordat je het zo 'simpel' hebt omschreven, raakt het heel diep.. Het zit 'm niet in de woordspeling -want die ontdek ik er niet echt in, maar in de soort van 'twist'. Dat het opeens omslaat en niet zo vanzelf sprekend blijkt te zijn..

dat komt hard aan;
niet eenzaam, maar gelukkig, maar; gelukkig, maar eenzaam...

ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel. Want eigenlijk ben ikzelf alweer een beetje de draad kwijt...

ja zo is het idd ook wel bedoeld. ook al was ik zelf niet op die woorden gekomen. In ieder geval: dankjewel!

het is eenzaamheid, maar het straalt een bepaalde vrolijkheid uit, een bepaalde opluchting, klopt dat?

zo zou je het idd wel kunnen zien. als een opluchting dat je het ergens weer donker kunt vinden...

wat leuk dat je dat vraagt! :) Met plezier, ik ga meteen aan de slag.

ok dan wacht ik daarop.
leuke reactie trouwens in de kettingreactie op bananen in je oor :D

omdat het een uitdaging moest zijn heb ik maar het meest
achtelijke gekozen wat ik maar kon bedenken

Hmm, ik vind dat van jou toch beter, ik vond 't erg lastig, ook omdat ik niet precies begrijp waar het over gaat.

Lichten uit,
zo ken ik het,
mijn hele huis,
tv aan,
en ik voel me thuis.

In mijn wereldje,
is de lichtknop,
niet nodig.
het donkere is goed,
goed genoeg.

toen ik zo kwaad was,
jij,
jij liet je niet kennen.
Je had de lichten,
an moeten doen.

En nu,
nu ben je weg,
zonder jou,
is dit huisje,
ineens zo eng.

Ik vodn het wel leuk idee, bananen in je oor..:p Toen dacht ik meteen aan Bert en Ernie.. :p

dat heb je snel gedaan
wel grappig, je eigen gedicht in een ander stijl

als je: 'je had het licht aan moeten doen' veranderd in 'je had het licht uit moeten laten' dan vind ik de inhoud ook helemaal overeen komen. (maar je zei al dat de inhoud je niet geheel duidelijk was.)

Is idd wel cool zo de 2 verschillende stijlen naast elkaar :)