Zee
 

Zachte woorden
kabbelen me toe.

Je neemt me
mee met de stroming.

Het stormt
door angstige twijfels.

Ik dobber verder
in m'n zwijgen

tot ik verdrink
in m'n onmondige
koppigheid

en ik zie te laat
de reddingsboei
die je me toewerpt.

Iemand een ideetje voor titel? De indeling is naar m'n gevoel ook niet echt goed...dus tips zijn welkom :)

en ik zie te laat
de reddingsboei
die je me toewerpt.

Ja, dit vind ik mooi. Het geeft een goede wending aan het gedicht; ik was al bijna bang dat het een opsomming zou worden van alle vormen die de zee aan kon nemen, zonder dat er een verhaallijn inzat. Maar nu zit er dus duidelijk wel één in, waardoor de voorgaande strofen niet overbodig en goed van functie zijn (y).

Verder vind ik het vooral na deze strofe leuk hoe je de verschillende omstandigheden die de zee te bieden heeft omschrijft, maar wel de omstandigheden die iemand ten onder brengt. "ik dobber in mijn zwijgen' vind ik een hele mooie zin, het zou zo een mooie signature kunnen zijn :o. Ik weet niet waarom, daar dacht ik ineens aan.

Thanks :bloos:
Maar naar mijn gevoel klopt de indeling niet..heb ik een beetje teveel witregels gelaten..Of stoort het niet?

Nee hoor, dat geeft juist goed de scheiding tussen die elementen en dus de ontwikkeling aan :). Anders zou het juist rommelig worden, zonder die witregels.

okay, bedankt :)